Mazurski Komitet Plebiscytowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
(→Zobacz też) |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
| − | + | *[[Strajk plebiscytowy]] | |
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Organizacje polskie]]<br /> | + | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1919-1944]] [[Kategoria: Historia]] [[Kategoria: Organizacje i stowarzyszenia]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945]] [[Kategoria: Wydarzenia historyczne]] [[Kategoria: Plebiscyt 1920]]<br /> |
Wersja z 14:52, 17 lis 2014
| Mazurski Komitet Plebiscytowy | |
| | |
| Rok założenia | 1919 |
Mazurski Komitet Plebiscytowy - organizacja prowadząca działalność propagandową na rzecz przyłączenia Mazur do Polski, utworzona w okresie plebiscytowym.
Spis treści
Historia
Mazurski Komitet Plebiscytowy został utworzony 9 czerwca 1919 roku w Warszawie przez Prezydium Rady Ministrów. Siedziba organizacji została w lutym 1920 roku przeniesiona do Olsztyna. Na czele Komitetu stanął Juliusz Bursche
Mazurski Komitet Plebiscytowy zakończył swoją działalność po głosowaniu. Działalność niemieckich ugrupowań nacjonalistycznych uniemożliwiała kontynuowanie jakichkolwiek działań na terenie Mazur. Podobnie jak Mazurski Związek Ludowy i Warmiński Komitet Plebiscytowy, organizacja w okresie schyłku swej działalności zdecydowała się na ostatnią inicjatywę. Była to akcja protestacyjna w obronie praw ludności mazurskiej.
Działalność
Działalność Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego skupiła się na prowadzeniu propagandy na rzecz akcji polskiej, a więc zbliżenia jak największej liczby Mazurów do koncepcji włączenia regionu w granice II Rzeczpospolitej. Komitet przeszkolił w Warszawie 157 agitatorów, którzy zostali następnie wysłani w teren. Działacze organizowali również odczyty, pogadanki oraz wiece. Jednym z zadań członków było również zapewnienie ochrony uczestnikom publicznych wystąpień przed częstymi atakami niemieckich bojówek nacjonalistycznych. Organizacja skupiła się również na publikowaniu i kolportażu literatury patriotycznej oraz druków propagandowych. Mazurski Komitet Plebiscytowy posiadał także mężów zaufania. Podobnie jak działacze prowadzący agitację, podlegali oni kierownikom filii powiatowych organizacji. Większość członków Komitetu pochodziła z Wielkopolski, co w znacznym stopniu utrudniało kontakt z miejscową ludnością. Nierzadko również działacze nie potrafili zrozumieć kulturowej specyfiki Mazur. Dlatego niezwykle ważnym zadaniem okazało się pozyskiwanie wśród lokalnych Mazurów nowych działaczy, będących w stanie zdobyć przychylność i zaufanie ludności. Nieznajomość mazurskiej rzeczywistości przez działaczy Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego była również wykorzystywana przez stronę niemiecką, która umieszczała swoich współpracowników w polskich organizacjach. Wywoływali oni konflity, szukali słabych stron, a zebrane informacje publikowali nierzadko w niemieckiej prasie. Informacje tego typu docierały do szerokiego kręgu ludności, podkopując dodatkowo zaufanie do działań akcji polskiej.
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
- Bystrzycki Piotr,Działdowszczyzna w latach II Rzeczypospolitej. Życie społeczno-polityczne, Olsztyn 1997.
- Wrzesiński Wojciech, Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939, Olsztyn 1973.
- Wrzesiński Wojciech, Polska-Prusy Wschodnie. Plebiscyty na Warmii i Mazurach oraz na Powiślu w 1920 roku, Olsztyn 2010.
Przypisy
Zobacz też
