Mazurski Komitet Plebiscytowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1919- | + | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1919-1939]] [[Kategoria: Historia]] [[Kategoria: Organizacje i stowarzyszenia]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945]] [[Kategoria: Wydarzenia historyczne]] [[Kategoria: Plebiscyt 1920]]<br /> |
Wersja z 21:34, 19 lis 2014
| Mazurski Komitet Plebiscytowy | |
| | |
| Rodzaj organizacji | organizacja polityczna |
| Profil działalności | działalność agitacyjna i propagandowa |
| Rok założenia | 1919 |
Mazurski Komitet Plebiscytowy - organizacja prowadząca działalność propagandową na rzecz przyłączenia Mazur do Polski, utworzona w okresie plebiscytowym.
Spis treści
Historia
Mazurski Komitet Plebiscytowy został utworzony 9 czerwca 1919 roku w Warszawie przez Prezydium Rady Ministrów. Siedziba organizacji została w lutym 1920 roku przeniesiona do Olsztyna. Na czele Komitetu stanął Juliusz Bursche.
Mazurski Komitet Plebiscytowy zakończył swoją działalność po głosowaniu, decydującym o losach Warmii i Mazur. Działalność niemieckich ugrupowań nacjonalistycznych uniemożliwiała w późniejszym okresie kontynuowanie jakichkolwiek działań na terenie Mazur. Podobnie jak Mazurski Związek Ludowy i Warmiński Komitet Plebiscytowy, organizacja w okresie schyłku swej działalności zdecydowała się na ostatnią inicjatywę. Była to akcja protestacyjna w obronie praw ludności mazurskiej.
Działalność
Działalność Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego skupiła się na prowadzeniu propagandy na rzecz akcji polskiej, a więc zbliżenia jak największej liczby Mazurów do koncepcji włączenia regionu w granice II Rzeczpospolitej. Komitet przeszkolił w Warszawie 157 agitatorów, którzy zostali następnie wysłani w teren. Działacze organizowali również odczyty, pogadanki oraz wiece. Jednym z zadań członków było ponadto zapewnienie ochrony uczestnikom publicznych wystąpień przed częstymi atakami niemieckich bojówek nacjonalistycznych. Organizacja skupiła się również na publikowaniu i kolportażu literatury patriotycznej oraz druków propagandowych. Mazurski Komitet Plebiscytowy posiadał także mężów zaufania. Podobnie jak działacze prowadzący agitację, podlegali oni kierownikom filii powiatowych organizacji. Większość członków Komitetu pochodziła z Wielkopolski, co w znacznym stopniu utrudniało kontakt z miejscową ludnością. Nierzadko również działacze nie potrafili zrozumieć kulturowej specyfiki Mazur. Dlatego niezwykle ważnym zadaniem okazało się pozyskiwanie wśród lokalnych Mazurów nowych działaczy, będących w stanie zdobyć przychylność i zaufanie ludności. Nieznajomość mazurskiej rzeczywistości przez działaczy Mazurskiego Komitetu Plebiscytowego była niestety wykorzystywana przez stronę niemiecką, która umieszczała swoich współpracowników w polskich organizacjach. Wywoływali oni konflikty, szukali słabych stron, a zebrane informacje publikowali nierzadko w niemieckiej prasie. Informacje tego typu docierały do szerokiego kręgu ludności, podkopując dodatkowo zaufanie do działań akcji polskiej.
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
- Bystrzycki Piotr,Działdowszczyzna w latach II Rzeczypospolitej. Życie społeczno-polityczne, Olsztyn 1997.
- Wrzesiński Wojciech, Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939, Olsztyn 1973.
- Wrzesiński Wojciech, Polska-Prusy Wschodnie. Plebiscyty na Warmii i Mazurach oraz na Powiślu w 1920 roku, Olsztyn 2010.
Przypisy
Zobacz też
