Mierzyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 6: Linia 6:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Mierzyna   
 
  |dopełniacz wsi        = Mierzyna   
  |zdjęcie              = [[File: Jezioro Mierzyn.jpg|thumb|Jezioro Mierzyn, źródło: www.polskaniezwykła.pl, 12.09.2013.]]
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Jezioro Mierzyn
+
  |opis zdjęcia          =  
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |powiat                = nowomiejski  
  |gmina                = Biskupiec (Biskupiec Pomorski)
+
  |gmina                = Biskupiec Pomorski
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
Linia 30: Linia 30:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Mierzyn'''</big> (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf)– wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec (Biskupiec Pomorski). W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.  
+
<big>'''Mierzyn'''</big> (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf)– wieś sołecka w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 36: Linia 36:
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
  
Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Mierzyn i Jeziora Płowęż. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
+
Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Mierzyn |Jeziora Mierzyn]] i [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]].Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
  
W 1346 r. Jan z Płowęża – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na prawie magdeburskim. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi siedzi: Hanusz i Bolesław z Płowęża. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w Suminie, parafii katolickiej w Lipnikach i ewangelickiej w Biskupcu. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej,  
+
W 1346 r. Jan z [[Płowęż |Płowęża]] – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na [[prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi siedzi: Hanusz i Bolesław z [[Płowęż| Płowęża]]. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w [[Sumin |Suminie]], parafii katolickiej w [[Lipinki| Lipnikach]] i ewangelickiej w [[Biskupiec |Biskupcu]]. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej,  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 54: Linia 54:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Biskupiec Pomorski]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:29, 11 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:29, 11 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 16:44, 25 paź 2013

Mierzyn

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Biskupiec Pomorski
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Mierzyn
Mierzyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Mierzyn
Mierzyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Mierzyn (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf)– wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Mierzyn i Jeziora Płowęż.Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.

Dzieje miejscowości

W 1346 r. Jan z Płowęża – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na prawie magdeburskim. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi siedzi: Hanusz i Bolesław z Płowęża. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w Suminie, parafii katolickiej w Lipnikach i ewangelickiej w Biskupcu. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej,


Bibliografia:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.


Kinlis (dyskusja) 11:29, 11 wrz 2013 (CEST)