Osetno: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zabytki:) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
| − | |dopełniacz wsi = | + | |dopełniacz wsi = Osetna |
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] |
|opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | |opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | ||
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Osetno'''</big> (1338 r. Ossedno, 1414 r. Mossetten, Ossetten, niem. Ossettno)– wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Osetno'''</big> (1338 r. Ossedno, 1414 r. Mossetten, Ossetten, niem. Ossettno)– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
| Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości | + | Wieś znajduje się nad Jeziorem Osetno. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś pierwotnie lokowano na prawie polskim. W 1414 r. poniosła ona straty w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wielki mistrz Michał Kuchmeister nadał wsi prawo chełmińskie. | + | |
| − | Pod koniec XIX w. znajdowały się tutaj dobra rycerskie i wieś. Dobra w 1868 r. posiadały 27 budynków i 13 domów, które zamieszkiwało 95 katolików i 29 ewangelików. Wieś obejmowała 4 budynki i 1 dom z 15 katolikami i 14 ewangelikami. Zajmowano się przede wszystkim hodowlą bydła i owiec. Właścicielką była Marta von Alvensleben na Ostromecku. | + | Wieś pierwotnie lokowano na prawie polskim. Nie znana jest dokładna data lokacji. Nie wywiedziono również etymologi nazwy miejscowości. W 1414 r. poniosła ona straty w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wielki mistrz Michał Kuchmeister nadał wsi prawo chełmińskie. Pod koniec XIX w. znajdowały się tutaj dobra rycerskie i wieś. Dobra w 1868 r. posiadały 27 budynków i 13 domów, które zamieszkiwało 95 katolików i 29 ewangelików. Wieś obejmowała 4 budynki i 1 dom z 15 katolikami i 14 ewangelikami. Zajmowano się przede wszystkim hodowlą bydła i owiec. Właścicielką była Marta von Alvensleben na Ostromecku. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej. |
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Kultura=== | ||
| + | |||
We wsi znajduje się Ochotnicza Straż Pożarna. | We wsi znajduje się Ochotnicza Straż Pożarna. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 13:04, 18 wrz 2013
| Osetno | |
| | |
| [[Plik:|240px|Pole-obowiązkowe]] Pole-obowiązkowe
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec |
| Sołectwo | Osetno |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Osetno | |
| Położenie na mapie Polski  Osetno | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Osetno (1338 r. Ossedno, 1414 r. Mossetten, Ossetten, niem. Ossettno)– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się nad Jeziorem Osetno. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Wieś pierwotnie lokowano na prawie polskim. Nie znana jest dokładna data lokacji. Nie wywiedziono również etymologi nazwy miejscowości. W 1414 r. poniosła ona straty w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wielki mistrz Michał Kuchmeister nadał wsi prawo chełmińskie. Pod koniec XIX w. znajdowały się tutaj dobra rycerskie i wieś. Dobra w 1868 r. posiadały 27 budynków i 13 domów, które zamieszkiwało 95 katolików i 29 ewangelików. Wieś obejmowała 4 budynki i 1 dom z 15 katolikami i 14 ewangelikami. Zajmowano się przede wszystkim hodowlą bydła i owiec. Właścicielką była Marta von Alvensleben na Ostromecku. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Kultura
We wsi znajduje się Ochotnicza Straż Pożarna.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulmierskiego, Władysława Walewskiego, t. VII, Warszawa 1886, 960 ss.
