Osieka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Dzieje miejscowości)
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
  |nazwa                = Łęgajny
+
  |nazwa                = Osieka
  |herb wsi              =
+
  |herb wsi              =
  |flaga wsi            =
+
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        = Pole-obowiązkowe 
+
  |dopełniacz wsi        =    
  |zdjęcie              = Łęgajny. Zabytkowa, przydrożna kapliczka warmińska.jpg
+
  |zdjęcie              = osieka.jpg  
  |opis zdjęcia          = Łęgajny. Zabytkowa, przydrożna kapliczka warmińska 
+
  |opis zdjęcia          = Pałac w Osiece.<br>Fot. Mieczysław Kalski
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
+
  |rodzaj miejscowości  =
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
  |powiat                = olsztyński
+
  |powiat                = bartoszycki
  |gmina                =Barczewo
+
  |gmina                = Bartoszyce
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 205<ref>Łącznie Osieka i Lipina.</ref>
  |rok                  =  
+
  |rok                  = 2010
  |strefa numeracyjna    =(+48) 89
+
  |strefa numeracyjna    =
  |kod pocztowy          =11-010
+
  |kod pocztowy          =
  |tablice rejestracyjne = NOL
+
  |tablice rejestracyjne =
 
  |SIMC                  =
 
  |SIMC                  =
 
  |mapa wsi              =
 
  |mapa wsi              =
 
  |kod mapy              = PL-WN
 
  |kod mapy              = PL-WN
  |stopniN = 53|minutN = 49|sekundN = 00
+
  |stopniN = 54 |minutN = 12 |sekundN = 32
  |stopniE = 20 |minutE = 38 |sekundE = 00
+
  |stopniE = 20 |minutE = 47 |sekundE = 01
 
  |commons              =
 
  |commons              =
 
  |wikipodróże          =
 
  |wikipodróże          =
Linia 31: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>''' Łęgajny (niem. Lengeinen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
+
''' Osieka ''' (niem. ''Hermenhagen'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
+
Miejscowość w 2010 roku liczyła 205 mieszkańców (łącznie z [[Lipina|Lipiną]]). W skład sołectwa wchodzą wsie: Osieka, Lipina i [[Bukowo]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogusław Brożko.
 
+
<br/><br/>
<br/>
+
[[File:Staw w zespole pałacowym.jpg|thumb|right|290px|Staw w zespole pałacowym.<br>Fot. Marek & Ewa Wojciechowscy.<br>Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Osieka www.pl.wikipedia.org]
 
+
]]
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Położenie ==
Pojezierze Olsztyńskie. Jednostka ta wyodrębniona jest w granicach makroregionu Pojezierze Mazurskie, stanowiącego część prowincji Niż Środkowoeuropejski.
+
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], przy strumyku [[Suszyca]], 6 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]].
 
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Dzieje miejscowości ==
 +
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Przywilej lokacyjny otrzymała w 1340 roku jako [[wieś czynszowa|wieś czynszowa]] na 52 łanach; zasadźcą był niejaki Herman. Wieś poważnie ucierpiała podczas [[epidemia dżumy 1709-1711|wielkiej epidemii dżumy]] na początku XVIII wieku – zmarła wówczas większość mieszkańców. W XVI wieku wydzielono z obszaru wsi 37 łanów i założono majątek szlachecki, który w XVII wieku krótko był folwarkiem miejskim (1641–1643), a w wieku XIX również krótko (1821–1829) był własnością polskiej rodziny szlacheckiej Kurowskich. Majątek pod koniec XIX wieku zajmował 742 ha (łącznie z folwarkami [[Bukowo]] i [[Ceglarki]]). W 1905 roku należał do hrabiego Wiliama Schoulz von Ascheradena, a następnie do rodziny Richterów i Wegelów. W okresie międzywojennym poddano go parcelacji. Wieś wchodziła w skład [[parafia ewangelicka w Bartoszycach|parafii ewangelickiej w Bartoszycach]]. Budowę [[lkwim:pałac w Osiece|pałacu]] ukończono w 1861 roku.
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
Po II wojnie światowej Osiekę zasiedlono już w latach 1945–1946. W latach 1954–1959 znajdowała się tu siedziba gromady. Według spisu powszechnego z 1983 roku wieś składała się z 41 budynków mieszkalnych, należało do niej 47 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie obejmowały obszar 571 ha. We wsi były wówczas: klub, punkt biblioteczny, sala kinowa na 70 miejsc, sklep wielobranżowy i świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).  
Wieś lokowana była w roku 1364 przez kapitułę warmińską. Zasadźcami wsi byli dwaj Prusowie bracia Gedeke i i Hannike. Wieś lokowana była na obszarze 60 włók. W ogólnej powierzchni wsi mieściła się działka sołtys o powierzchni 6 wolnych włók na prawie chełmińskim. Osadnicy mieli zapewnione 15 lat wolnizny. W akcie lokacyjnym wsi przewidziano założenie we wsi karczmy.
 
Według zapisów z lustracji Łęgajn w roku 1658 wieś miała powierzchnię 60 włók. W tym czasie były tam 23 gospodarstwa chłopskie, dwóch dziedzicznych sołtysów oraz jeden wolny właściciel włók z obowiązkiem służby rycerskiej, a także jedna karczma. Chłopi odprowadzali czynsz z 50 włók w wysokości: 241 florenów, 17 groszy i 9 fenigów oraz w naturze 96 kur i 24 gęsi.
 
Od roku 1796 właścicielami niewielkiego majątku ziemskiego, funkcjonującego obok gospodarstw chłopskich była rodzina von Saß. W XIX wieku majątek ten był w posiadaniu kolejnych rodzin: Jagodyńskich, Goeldelów i Binder. Ostatnią właścicielką majątku o powierzchni prawie 300 ha w Łęgajnach przed rokiem 1945 była Marga von Teubern.
 
Pod koniec XIX wieku przez miejscowość przeprowadzono linię kolejową Olsztyn – Korsze.
 
W roku 1864 na terenie majątku były 4 domy mieszkalne w których mieszkało 59 osób. W tej liczbie osób było 9 luteran i 50 katolików, w tym 23 Niemców i 36 Polaków. W tym samym roku w części wsi zamieszkanej przez chłopów było 40 domów mieszkalnych, w których żyło 415 osób, wszyscy byli katolikami i posługiwali się językiem polskim.
 
Liczba mieszkańców: w roku 1818 – 208 osób, w 1864 – 474, w 1939 – 731, w 1998 – 1072.
 
[[File: Pałac w Łęgajnach. Okres międzywojenny.jpg|thumb|left|300px|Pałac w Łęgajnach. Okres międzywojenny]]
 
<br/>
 
  
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
+
Po 1945 roku pałac długo stanowił własność Urzędu Gminy w Bartoszycach i był użytkowany przez gminę. Krótko mieściła się w nim szkoła podstawowa, następnie świetlica, mieszkania. Długo nie podlegał remontom. W 1993 roku kupił go prywatny przedsiębiorca z Bartoszyc i poddał pałac gruntownemu remontowi, a park rewaloryzacji. Obecnie znajduje się tu pensjonat "Biały Książę" wraz z restauracją.
*W Łęgajnach urodził się i pracował Franciszek Gollan, Franciszek Gollan (ur. 22 sierpnia 1884 w Łęgajnach koło Olsztyna, zm. 17 grudnia 1957 w Barczewie), ludowy gawędziarz warmiński, rolnik.
 
Pochodził z rodziny chłopskiej, był synem Wacława i Zuzanny z Rowedów. Ukończył niemiecką szkołę powszechną, znajomość języka polskiego zawdzięczał rodzicom, był stałym czytelnikom "Gazety Olsztyńskiej". Niemal całe życie pracował na gospodarstwie w rodzinnych Łęgajnach, po II wojnie światowej zamieszkał u córki w Barczewie.
 
Miłośnik literatury polskiej, znany był z recytowania obszernych fragmentów Krzyżaków Sienkiewicza. Został upamiętniony w poezji Marii Zientary-Malewskiej i Jana Marii Gisgesa.
 
  
<br/>
+
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
 
+
*1857 – 232 osoby
 
+
*1933 – 350 osób
[[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]]
+
*1939 – 340 osób
 
+
*1983 – 227 osób
=== Zabytki: ===
 
 
 
 
 
<br/>
 
===Gospodarka===
 
Znajdują się tu m.in.: Gospodarstwo Ogrodnicze Łęgajny Sp. z o.o. - nowoczesny zakład zajmujący się produkcją pomidorów szklarniowych, Terminal paliwowy "Falco", który jest partnerem Grupy Lotos, hurtownia mrożonek "JUMAR".
 
<br/>
 
 
 
=== Bibliografia: ===
 
  
 +
== Ludzie związani z miejscowością ==
 +
*[[Wincenty Aleksiejczuk]] (ur. 1922) – gospodarz z Osieki, radny powiatowy, w latach 1961–1969 poseł do Sejmu<ref> [http://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000003736&find_code=SYS&local_base=ARS10| Biblioteka Sejmowa] [05.03.2014].</ref>
 +
== Zabytki ==
 +
*[[lkwim:Pałac w Osiece| pałac w Osiece]] z połowy XIX wieku
 +
*park pałacowy
 +
*dobrze zachowana zabudowa murowana z pierwszej ćwierci XX wieku: liczne domy mieszkalne i budynki gospodarcze
 +
*kilka przykładów zabudowy drewnianej z pierwszej ćwierci XX wieku: domy nr 20 i 21, budynki gospodarcze w zagrodach nr 5, 6, 7, 19, 23, 25 i 32
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
 
<references/>
 
<references/>
 +
== Bibliografia ==
 +
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/>
 +
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.<br/>
 +
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/>
 +
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
 +
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://bip.warmia.mazury.pl/bartoszyce_gmina_wiejska/201/Planowanie_i_zagospodarowanie_przestrzenne/ Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce, bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/bartenstein.html Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/search,1,-1,-1,-1,-1,-1,osieka.html polskaniezwykla.pl] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.ciekawemazury.pl/info.htm#830/pl/i/osieka_-_zabytkowy_palac ciekawemazury.pl] [05.03.2014]
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria:1301-1400]]
 
 
 
 
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: wieś sołecka]] [[Kategoria: powiat olsztyński]] [[Kategoria: gmina Barczewo]]  
 
[[Użytkownik:Emzet|Emzet]] ([[Dyskusja użytkownika:Emzet|dyskusja]]) 14:04, 4 lis 2013 (CET)
 

Aktualna wersja na dzień 09:25, 15 kwi 2020

Osieka

Pałac w Osiece.Fot. Mieczysław Kalski
Pałac w Osiece.
Fot. Mieczysław Kalski
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Bartoszyce
Liczba ludności (2010) 205[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Osieka
Osieka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Osieka
Osieka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Osieka (niem. Hermenhagen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 205 mieszkańców (łącznie z Lipiną). W skład sołectwa wchodzą wsie: Osieka, Lipina i Bukowo. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogusław Brożko.

Staw w zespole pałacowym.
Fot. Marek & Ewa Wojciechowscy.
Źródło: www.pl.wikipedia.org

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, przy strumyku Suszyca, 6 km na południowy zachód od Bartoszyc.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Przywilej lokacyjny otrzymała w 1340 roku jako wieś czynszowa na 52 łanach; zasadźcą był niejaki Herman. Wieś poważnie ucierpiała podczas wielkiej epidemii dżumy na początku XVIII wieku – zmarła wówczas większość mieszkańców. W XVI wieku wydzielono z obszaru wsi 37 łanów i założono majątek szlachecki, który w XVII wieku krótko był folwarkiem miejskim (1641–1643), a w wieku XIX również krótko (1821–1829) był własnością polskiej rodziny szlacheckiej Kurowskich. Majątek pod koniec XIX wieku zajmował 742 ha (łącznie z folwarkami Bukowo i Ceglarki). W 1905 roku należał do hrabiego Wiliama Schoulz von Ascheradena, a następnie do rodziny Richterów i Wegelów. W okresie międzywojennym poddano go parcelacji. Wieś wchodziła w skład parafii ewangelickiej w Bartoszycach. Budowę pałacu ukończono w 1861 roku.

Po II wojnie światowej Osiekę zasiedlono już w latach 1945–1946. W latach 1954–1959 znajdowała się tu siedziba gromady. Według spisu powszechnego z 1983 roku wieś składała się z 41 budynków mieszkalnych, należało do niej 47 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie obejmowały obszar 571 ha. We wsi były wówczas: klub, punkt biblioteczny, sala kinowa na 70 miejsc, sklep wielobranżowy i świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).

Po 1945 roku pałac długo stanowił własność Urzędu Gminy w Bartoszycach i był użytkowany przez gminę. Krótko mieściła się w nim szkoła podstawowa, następnie świetlica, mieszkania. Długo nie podlegał remontom. W 1993 roku kupił go prywatny przedsiębiorca z Bartoszyc i poddał pałac gruntownemu remontowi, a park rewaloryzacji. Obecnie znajduje się tu pensjonat "Biały Książę" wraz z restauracją.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

  • 1857 – 232 osoby
  • 1933 – 350 osób
  • 1939 – 340 osób
  • 1983 – 227 osób

Ludzie związani z miejscowością

Zabytki

  • pałac w Osiece z połowy XIX wieku
  • park pałacowy
  • dobrze zachowana zabudowa murowana z pierwszej ćwierci XX wieku: liczne domy mieszkalne i budynki gospodarcze
  • kilka przykładów zabudowy drewnianej z pierwszej ćwierci XX wieku: domy nr 20 i 21, budynki gospodarcze w zagrodach nr 5, 6, 7, 19, 23, 25 i 32

Przypisy

  1. Łącznie Osieka i Lipina.
  2. Biblioteka Sejmowa [05.03.2014].

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce, bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
polskaniezwykla.pl [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]