Ostre Bardo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Dzieje miejscowości)
Linia 41: Linia 41:
 
W XVI wieku wzniesiono we wsi kościół. Do 1945 roku była to siedziba [[parafia ewangelicka w Ostrym Bardzie|parafii ewangelickiej]], następnie kościół przejęli katolicy. Ze względu na duży odsetek ludności ukraińskiej w tej okolicy od końca lat 50. zaczęto tu odprawiać nabożeństwa w obrządku greckokatolickim. W 1991 roku kościół został ostatecznie przekazany [[parafia greckokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Ostrym Bardzie|parafii greckokatolickiej]].
 
W XVI wieku wzniesiono we wsi kościół. Do 1945 roku była to siedziba [[parafia ewangelicka w Ostrym Bardzie|parafii ewangelickiej]], następnie kościół przejęli katolicy. Ze względu na duży odsetek ludności ukraińskiej w tej okolicy od końca lat 50. zaczęto tu odprawiać nabożeństwa w obrządku greckokatolickim. W 1991 roku kościół został ostatecznie przekazany [[parafia greckokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Ostrym Bardzie|parafii greckokatolickiej]].
  
Szkołę założoną przy kościele po 1737 roku zreorganizowano i poddano pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 90 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.  
+
Po 1737 roku szkołę założoną przy kościele zreorganizowano i poddano pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 90 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.  
  
 
Po II wojnie światowej wieś stała się siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Ostre Bardo składało się z 15 budynków mieszkalnych, a we wsi znajdowały się: punkt biblioteczny, świetlica, sala kinowa na 70 miejsc. Do wsi należały wówczas 34 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały obszar 409 ha.
 
Po II wojnie światowej wieś stała się siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Ostre Bardo składało się z 15 budynków mieszkalnych, a we wsi znajdowały się: punkt biblioteczny, świetlica, sala kinowa na 70 miejsc. Do wsi należały wówczas 34 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały obszar 409 ha.
Linia 51: Linia 51:
 
*1939 – 336 osób
 
*1939 – 336 osób
 
*1983 – 124 osoby
 
*1983 – 124 osoby
 +
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
 
*Przez wieś przebiega szlak rowerowy '''Pogranicza''': Sępopol – [[Stopki]] – Ostre Bardo – [[Szczurkowo]] – [[Park (gmina Sępopol)|Park]] – [[Judyty]] – [[Liski (gmina Sępopol)|Liski]] – [[Smolanka]] – Sępopol.
 
*Przez wieś przebiega szlak rowerowy '''Pogranicza''': Sępopol – [[Stopki]] – Ostre Bardo – [[Szczurkowo]] – [[Park (gmina Sępopol)|Park]] – [[Judyty]] – [[Liski (gmina Sępopol)|Liski]] – [[Smolanka]] – Sępopol.

Wersja z 12:24, 6 sty 2015

Ostre Bardo

Cerkiew w Ostrym Bardzie
Cerkiew w Ostrym Bardzie
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Sępopol
Liczba ludności (2010) 83
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ostre Bardo
Ostre Bardo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ostre Bardo
Ostre Bardo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Ostre Bardo (niem. Klingenberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 83 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Antonina Dębicka[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, na zachód od Łyny, 18 km na północny wschód od Bartoszyc i 10 km na północ od Sępopola, przy granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w XV lub XVI wieku jako majątek szlachecki oraz wieś szlachecka. U schyłku XIX wieku tutejszy majątek obejmował obszar 420 ha (stan na 1889 rok).

W XVI wieku wzniesiono we wsi kościół. Do 1945 roku była to siedziba parafii ewangelickiej, następnie kościół przejęli katolicy. Ze względu na duży odsetek ludności ukraińskiej w tej okolicy od końca lat 50. zaczęto tu odprawiać nabożeństwa w obrządku greckokatolickim. W 1991 roku kościół został ostatecznie przekazany parafii greckokatolickiej.

Po 1737 roku szkołę założoną przy kościele zreorganizowano i poddano pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 90 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.

Po II wojnie światowej wieś stała się siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Ostre Bardo składało się z 15 budynków mieszkalnych, a we wsi znajdowały się: punkt biblioteczny, świetlica, sala kinowa na 70 miejsc. Do wsi należały wówczas 34 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały obszar 409 ha.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

  • 1857 – 200 osób (wieś i dwór łącznie)
  • 1925 – 189 osób
  • 1933 – 336 osób
  • 1939 – 336 osób
  • 1983 – 124 osoby

Turystyka

Ludzie związani z miejscowością

  • Miron Sycz (ur. 1960) – polityk, samorządowiec, działacz Związku Ukraińców w Polsce, poseł na Sejm VI i VII kadencji; urodzony w Ostrym Bardzie

Zabytki

Przypisy

  1. free.of.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005, bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014] Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014] Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]