Padalec zwyczajny

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
{{{nazwa zwyczajowa}}}

Lacerta agilis[1]`
Linnaeus, 1758
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|Lacerta agilis]]
{{{opis grafiki}}}
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada zauropsydy
Rząd łuskonośne
Rodzina padalcowate
Rodzaj Angius

Jaszczurki

Czworonogie lub beznogie zwierzęta z grupy gadów łuskonośnych; mają wydłużone ciało zakończone ogonem, ich oczy posiadają powieki. Strona brzuszna pokryta łuskami lub tarczkami. Żyją na lądzie. Na Warmii i Mazurach najpospolitsza jest jaszczurka zwinka oraz padalec zwyczajny i w nieco mniejszym stopniu jaszczurka żyworodna.

Padalec zwyczajny

Jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje.

Głowa padalca (zdj. L.Lebois)

Aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm głównie stanowią dżdżownice i nagie ślimaki. Uwaga! Nie zjada i nie kąsi ludzi! Jest nieszkodliwa, a bardzo często zabijana przez człowieka! Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną!

Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w grupowy letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami.

Padalec zwyczajny (zdj.T.Brown)


Źródło

  1. Lacerta agilis w: Integrated Taxonomic Information System {{#invoke:lang|język}}