Padalec zwyczajny

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Padalec zwyczajny

Lacerta agilis`
Linnaeus, 1758
Lacerta agilis Linnaeus, 1758
Głowa padalca (zdj.L.Lebois/flickr.com)
Głowa padalca (zdj.L.Lebois/flickr.com)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada zauropsydy
Rząd łuskonośne
Rodzina padalcowate
Rodzaj Angius

Padalec zwyczajny – jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje.

Padalec zwyczajny (zdj.T.Brown)

Aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm głównie stanowią dżdżownice i nagie ślimaki. Uwaga! Nie zjada i nie kąsi ludzi! Jest nieszkodliwa, a bardzo często zabijana przez człowieka! Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną!

Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w grupowy letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami.

Bibliografia

Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str.