Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Parafia infobox | {{Parafia infobox | ||
|nazwa = Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie | |nazwa = Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = parafiarunowo9.jpg |
| − | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie, fot. Mieczysław Kalski |
|siedziba = Runowo | |siedziba = Runowo | ||
|adres = Babiak 17, 11-100 Lidzbark Warmiński | |adres = Babiak 17, 11-100 Lidzbark Warmiński | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
== Historia parafii == | == Historia parafii == | ||
Pierwsza wzmianka o proboszczu z tej wsi pochodzi z 1398 roku. Gotycki [[lkwim:Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy w Runowie|kościół w Runowie]] wybudowano na przełomie XIV i XV wieku. W następnym stuleciu nadbudowano górne kondygnacje wieży. Powtórnej konsekracji kościoła dokonał 28 sierpnia 1580 roku biskup [[lkwim:Marcin Kromer|Marcin Kromer]]. W 1845 roku budowla została zniszczona w wyniku pożaru. Jego odbudowę przeprowadzono w latach 1848–1852. Przedłużono wówczas korpus budowli w kierunku wschodnim. 9 sierpnia 1857 r. konsekracji odnowionej świątyni dokonał biskup sufragan [[lkwim:Antoni Frenzel|Antoni Frenzel]]. Ołtarz główny autorstwa Andrzeja Schmidta zakupiono z kościoła katolickiego w Królewcu. Dwa ołtarze boczne, ambona i chór muzyczny z prospektem organowym oraz dwa konfesjonały wykonano po 1848 roku. Pozostałością po starym kościele jest granitowa chrzcielnica. Ranga kościelna Runowa zmieniała się w ciągu wieków kilkakrotnie. W 1580 roku był to kościół parafialny, a jego filią był [[lkwim:Kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Ignalinie|Kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Ignalinie]]. W 1597 roku sytuacja się zmieniła i kościół w Ignalinie stał się parafią, a Runowo jego filią. Samodzielną parafią Runowo stało się w 1888 roku. Obecnie zachowany kościół jest gotycki, ale na skutek częstej przebudowy o częściowo zatraconych cechach stylowych. Kościół usytuowany jest w centrum wsi był dawniej otoczony obszernym cmentarzem, z którego zachowały się fragmenty. Oprócz tego w Runowie są dwie kapliczki przydrożne: z 1885 roku przy drodze do [[Bugi|Bugów]] i neogotycka na Kolonii z końca XIX wieku. Proboszcz parafii [[Sławomir Wiśniewski]] obejmuje opieką duszpasterską również [[Parafia pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku|parafię pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku]]. | Pierwsza wzmianka o proboszczu z tej wsi pochodzi z 1398 roku. Gotycki [[lkwim:Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy w Runowie|kościół w Runowie]] wybudowano na przełomie XIV i XV wieku. W następnym stuleciu nadbudowano górne kondygnacje wieży. Powtórnej konsekracji kościoła dokonał 28 sierpnia 1580 roku biskup [[lkwim:Marcin Kromer|Marcin Kromer]]. W 1845 roku budowla została zniszczona w wyniku pożaru. Jego odbudowę przeprowadzono w latach 1848–1852. Przedłużono wówczas korpus budowli w kierunku wschodnim. 9 sierpnia 1857 r. konsekracji odnowionej świątyni dokonał biskup sufragan [[lkwim:Antoni Frenzel|Antoni Frenzel]]. Ołtarz główny autorstwa Andrzeja Schmidta zakupiono z kościoła katolickiego w Królewcu. Dwa ołtarze boczne, ambona i chór muzyczny z prospektem organowym oraz dwa konfesjonały wykonano po 1848 roku. Pozostałością po starym kościele jest granitowa chrzcielnica. Ranga kościelna Runowa zmieniała się w ciągu wieków kilkakrotnie. W 1580 roku był to kościół parafialny, a jego filią był [[lkwim:Kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Ignalinie|Kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Ignalinie]]. W 1597 roku sytuacja się zmieniła i kościół w Ignalinie stał się parafią, a Runowo jego filią. Samodzielną parafią Runowo stało się w 1888 roku. Obecnie zachowany kościół jest gotycki, ale na skutek częstej przebudowy o częściowo zatraconych cechach stylowych. Kościół usytuowany jest w centrum wsi był dawniej otoczony obszernym cmentarzem, z którego zachowały się fragmenty. Oprócz tego w Runowie są dwie kapliczki przydrożne: z 1885 roku przy drodze do [[Bugi|Bugów]] i neogotycka na Kolonii z końca XIX wieku. Proboszcz parafii [[Sławomir Wiśniewski]] obejmuje opieką duszpasterską również [[Parafia pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku|parafię pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku]]. | ||
| − | + | parafiarunowo9 | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 23:29, 29 paź 2014
| Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie | |
| | |
 Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie, fot. Mieczysław Kalski
| |
| Siedziba | Runowo |
| Adres | Babiak 17, 11-100 Lidzbark Warmiński |
| Data powołania | II poł. XIV w. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Górowo Iławeckie |
| Kościół | Kościół pw. św. Apostołów Szymona i Judy w Runowie |
Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie — rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Górowo Iławeckie należącym do diecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się w Runowie. Od 2008 r. proboszczem parafii jest ks. mgr Sławomir Wiśniewski.
Historia parafii
Pierwsza wzmianka o proboszczu z tej wsi pochodzi z 1398 roku. Gotycki kościół w Runowie wybudowano na przełomie XIV i XV wieku. W następnym stuleciu nadbudowano górne kondygnacje wieży. Powtórnej konsekracji kościoła dokonał 28 sierpnia 1580 roku biskup Marcin Kromer. W 1845 roku budowla została zniszczona w wyniku pożaru. Jego odbudowę przeprowadzono w latach 1848–1852. Przedłużono wówczas korpus budowli w kierunku wschodnim. 9 sierpnia 1857 r. konsekracji odnowionej świątyni dokonał biskup sufragan Antoni Frenzel. Ołtarz główny autorstwa Andrzeja Schmidta zakupiono z kościoła katolickiego w Królewcu. Dwa ołtarze boczne, ambona i chór muzyczny z prospektem organowym oraz dwa konfesjonały wykonano po 1848 roku. Pozostałością po starym kościele jest granitowa chrzcielnica. Ranga kościelna Runowa zmieniała się w ciągu wieków kilkakrotnie. W 1580 roku był to kościół parafialny, a jego filią był Kościół pw. św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej w Ignalinie. W 1597 roku sytuacja się zmieniła i kościół w Ignalinie stał się parafią, a Runowo jego filią. Samodzielną parafią Runowo stało się w 1888 roku. Obecnie zachowany kościół jest gotycki, ale na skutek częstej przebudowy o częściowo zatraconych cechach stylowych. Kościół usytuowany jest w centrum wsi był dawniej otoczony obszernym cmentarzem, z którego zachowały się fragmenty. Oprócz tego w Runowie są dwie kapliczki przydrożne: z 1885 roku przy drodze do Bugów i neogotycka na Kolonii z końca XIX wieku. Proboszcz parafii Sławomir Wiśniewski obejmuje opieką duszpasterską również parafię pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku.
parafiarunowo9
Kler parafialny
Proboszczowie:
- Baltazar Rabe (od 1403)
- Leon Reiter (od 1893)
- Rudolf Teschner (od 1901)
- Jan Skirde (od 1901)
- Rudolf Dittrich (od 1931)
- Zygmunt Chodosowski (1957–1959)
- Kazimierz Mikulski (1985–2004)
- Sławomir Wiśniewski (od 2008)
Zobacz też
Bibliografia
Kościół p.w. św. Apostołów Szymona i Judy - Runowo [20.09.2014]
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945-1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006
