Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|nazwa = Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie | |nazwa = Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie | ||
|grafika = chwalęcinkościół2.jpg | |grafika = chwalęcinkościół2.jpg | ||
| − | |podpis grafiki = Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie | + | |podpis grafiki = Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie. Fot. Mirosław Garniec. Źródło: [http://www.polskieradio.pl/8/196/Artykul/170801,Mapa-miejsc-odnalezionych-Glotowo-i-Chwalecin www.polskieradio.pl] |
|siedziba = Chwalęcin | |siedziba = Chwalęcin | ||
|adres = Chwalęcin, 11-130 Orneta | |adres = Chwalęcin, 11-130 Orneta | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
== Historia parafii == | == Historia parafii == | ||
Chwalęcin jest jednym z ośmiu miejsc pielgrzymkowych znanych na Warmii. We wsi znajduje się późnobarokowy [[lkwim:Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie|kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]], wzniesiony według projektu Krzysztofa Reimersa, na miejscu wcześniejszych kaplic. Późnobarokowe wyposażenie kościoła stanowi zwartą całość — bogaty zespół malowideł ściennych, wykonanych przez Jana Lossau z Braniewa, został poświęcony historii i teologii Krzyża Świętego. Od strony drogi świątynia wygląda niepozornie, natomiast wnętrze kościoła zaskakuje przepychem późnobarokowej polichromii, przedstawiającej legendę Krzyża Świętego, któremu kościół zawdzięcza swoją nazwę. | Chwalęcin jest jednym z ośmiu miejsc pielgrzymkowych znanych na Warmii. We wsi znajduje się późnobarokowy [[lkwim:Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie|kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]], wzniesiony według projektu Krzysztofa Reimersa, na miejscu wcześniejszych kaplic. Późnobarokowe wyposażenie kościoła stanowi zwartą całość — bogaty zespół malowideł ściennych, wykonanych przez Jana Lossau z Braniewa, został poświęcony historii i teologii Krzyża Świętego. Od strony drogi świątynia wygląda niepozornie, natomiast wnętrze kościoła zaskakuje przepychem późnobarokowej polichromii, przedstawiającej legendę Krzyża Świętego, któremu kościół zawdzięcza swoją nazwę. | ||
| − | '' [[Plik:Chwalęcinkościół1.jpg|right|thumb|288px|Fasada kościoła parafialnego w Chwalęcinie | + | '' [[Plik:Chwalęcinkościół1.jpg|right|thumb|288px|Fasada kościoła parafialnego w Chwalęcinie. Fot. Magkrys. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Chwal%C4%99cin,_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_parafialny_pw._%C5%9Bw._Krzy%C5%BCa_A-203.jpg Wikimedia Commons] [25.09.2014]]]'' |
| − | '' [[Plik:parafiachwalecin3.jpg|right|thumb|288px|Wnętrze kościoła w Chwalęcinie | + | '' [[Plik:parafiachwalecin3.jpg|right|thumb|288px|Wnętrze kościoła w Chwalęcinie. Fot. Lotek70. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Chwal%C4%99cin5.JPG Wikimedia Commons] [28.10.2014]]] |
W drugiej połowie XVII wieku kaplica znajdowała się w opłakanym stanie. Miejsce to było znane wśród ludności całego komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego) jako słynące łaską i cudami. Do przebudowy miano przystąpić już w latach 80-tych XVII wieku. Niestety, sprzeciw proboszcza z Osetnika na wiele lat odsunął te działania, za co został ukarany apopleksją. Kiedy wyraził zgodę na budowę, choroba ustąpiła. Niepewna sytuacja polityczna, a później wybuch Wielkiej Wojny Północnej sprawiły, że przebudowa kościoła została przesunięta w czasie. Chwalęcin stał się jeszcze bardziej znanym miejscem, kiedy w latach 1709–1711 na Warmii wybuchła epidemia dżumy. Po wygaśnięciu zarazy kapituła zdecydowała, że jako wotum za odejście choroby powstanie nie kaplica, a kościół. Ostatecznie, w 1715 roku, po zbadaniu uzdrowień i cudów zadecydowano o budowie. Prace przy niej zlecono mieszkającemu od wielu lat w Ornecie, a pochodzącemu z Westfalii, mistrzowi budowlanemu Janowi Krzysztofowi Reimersowi. Na pewien czas prace zostały przerwanie z powodu śmierci Reimersa. Kiedy kapituła przekazała osiem tysięcy florenów, budowę dokończył, według planów pozostawionych przez Reimersa, nieznany z imienna mistrz budowlany. Konsekracji ukończonego kościoła dokonał 13 czerwca 1728 roku biskup [[Krzysztof Szembek|Jan Krzysztof Szembek]]. Do parafii należy również Kaplica pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, wybudowana około 1880 roku znajdująca się w Bornitach. | W drugiej połowie XVII wieku kaplica znajdowała się w opłakanym stanie. Miejsce to było znane wśród ludności całego komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego) jako słynące łaską i cudami. Do przebudowy miano przystąpić już w latach 80-tych XVII wieku. Niestety, sprzeciw proboszcza z Osetnika na wiele lat odsunął te działania, za co został ukarany apopleksją. Kiedy wyraził zgodę na budowę, choroba ustąpiła. Niepewna sytuacja polityczna, a później wybuch Wielkiej Wojny Północnej sprawiły, że przebudowa kościoła została przesunięta w czasie. Chwalęcin stał się jeszcze bardziej znanym miejscem, kiedy w latach 1709–1711 na Warmii wybuchła epidemia dżumy. Po wygaśnięciu zarazy kapituła zdecydowała, że jako wotum za odejście choroby powstanie nie kaplica, a kościół. Ostatecznie, w 1715 roku, po zbadaniu uzdrowień i cudów zadecydowano o budowie. Prace przy niej zlecono mieszkającemu od wielu lat w Ornecie, a pochodzącemu z Westfalii, mistrzowi budowlanemu Janowi Krzysztofowi Reimersowi. Na pewien czas prace zostały przerwanie z powodu śmierci Reimersa. Kiedy kapituła przekazała osiem tysięcy florenów, budowę dokończył, według planów pozostawionych przez Reimersa, nieznany z imienna mistrz budowlany. Konsekracji ukończonego kościoła dokonał 13 czerwca 1728 roku biskup [[Krzysztof Szembek|Jan Krzysztof Szembek]]. Do parafii należy również Kaplica pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, wybudowana około 1880 roku znajdująca się w Bornitach. | ||
| − | [[Plik:bornitykaplica.jpg|right|thumb|288px|Kaplica pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Bornitach, wybudowana około 1880 roku, źródło: [http://kpd.pl/koscioly/150/kaplica-bornity | + | [[Plik:bornitykaplica.jpg|right|thumb|288px|Kaplica pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Bornitach, wybudowana około 1880 roku, źródło: [http://kpd.pl/koscioly/150/kaplica-bornity www.kpd.pl] [25.09.2014]]]<br/> |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 09:24, 21 lut 2015
| Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie | |
| | |
 Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie. Fot. Mirosław Garniec. Źródło: www.polskieradio.pl
| |
| Siedziba | Chwalęcin |
| Adres | Chwalęcin, 11-130 Orneta |
| Data powołania | 1957 r. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Orneta |
| Kościół | Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie |
| Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie | |
Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie — rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Orneta należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się przy w Chwalęcinie. Od 2010 r. proboszczem parafii jest ks. mgr lic. Tomasz Kociński.
Historia parafii
Chwalęcin jest jednym z ośmiu miejsc pielgrzymkowych znanych na Warmii. We wsi znajduje się późnobarokowy kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, wzniesiony według projektu Krzysztofa Reimersa, na miejscu wcześniejszych kaplic. Późnobarokowe wyposażenie kościoła stanowi zwartą całość — bogaty zespół malowideł ściennych, wykonanych przez Jana Lossau z Braniewa, został poświęcony historii i teologii Krzyża Świętego. Od strony drogi świątynia wygląda niepozornie, natomiast wnętrze kościoła zaskakuje przepychem późnobarokowej polichromii, przedstawiającej legendę Krzyża Świętego, któremu kościół zawdzięcza swoją nazwę.
W drugiej połowie XVII wieku kaplica znajdowała się w opłakanym stanie. Miejsce to było znane wśród ludności całego komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego) jako słynące łaską i cudami. Do przebudowy miano przystąpić już w latach 80-tych XVII wieku. Niestety, sprzeciw proboszcza z Osetnika na wiele lat odsunął te działania, za co został ukarany apopleksją. Kiedy wyraził zgodę na budowę, choroba ustąpiła. Niepewna sytuacja polityczna, a później wybuch Wielkiej Wojny Północnej sprawiły, że przebudowa kościoła została przesunięta w czasie. Chwalęcin stał się jeszcze bardziej znanym miejscem, kiedy w latach 1709–1711 na Warmii wybuchła epidemia dżumy. Po wygaśnięciu zarazy kapituła zdecydowała, że jako wotum za odejście choroby powstanie nie kaplica, a kościół. Ostatecznie, w 1715 roku, po zbadaniu uzdrowień i cudów zadecydowano o budowie. Prace przy niej zlecono mieszkającemu od wielu lat w Ornecie, a pochodzącemu z Westfalii, mistrzowi budowlanemu Janowi Krzysztofowi Reimersowi. Na pewien czas prace zostały przerwanie z powodu śmierci Reimersa. Kiedy kapituła przekazała osiem tysięcy florenów, budowę dokończył, według planów pozostawionych przez Reimersa, nieznany z imienna mistrz budowlany. Konsekracji ukończonego kościoła dokonał 13 czerwca 1728 roku biskup Jan Krzysztof Szembek. Do parafii należy również Kaplica pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, wybudowana około 1880 roku znajdująca się w Bornitach.
Kler parafialny
Proboszczowie:
- Alfred Paweł Dankowski (od 1921)
- Józef Kehrbaum (od 1926)
- Brunon Gross (od 1935)
- Ryszard Nadolski (od 1942)
- Kazimierz Włodarczyk (1957–1964)
- Jerzy Burzik (1965–1982)
- Mieczysław Maciejewski (1982–1997)
- Jarosław Miller (1997–2010)
- Tomasz Kociński (od 2010)
Filie parafii
- kaplica w Bornitach.
Zobacz też
Archidiecezja Warmińska
gosc.pl Zapomniane sanktuarium [25.09.2014]
Bibliografia
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945-1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006
Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie [25.09.2014]
