Pióropusznik strusi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 50: Linia 50:
  
  
Na [[Warmia i Mazury|Warmii i Mazurach]] pióropusznik strusi jest chroniony w kilku rezerwatach przyrody. Jednym z najbardziej znanych jest rezerwat [[Rezerwat Pióropusznikowy Jar|"Pióropusznikowy Jar"]] położony na terenie gminy [[gmina Młynary|Młynary]], na terenie [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej]].
+
Na [[Warmia i Mazury|Warmii i Mazurach]] pióropusznik strusi jest chroniony w kilku rezerwatach przyrody. Jednym z najbardziej znanych jest rezerwat [[Rezerwat Pióropusznikowy Jar|"Pióropusznikowy Jar"]] położony na terenie gminy [[gmina Młynary|Młynary]], na terenie [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej]]. Na uwagę zasługuje również bogate stanowisko tego gatunku w rezerwacie [[Rezerwat Czerwona Struga|"Czerwona Struga"]] w [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej]].
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 18:24, 10 kwi 2014

Pióropusznik strusi

Matteuccia struthiopteris
(L.) Todaro
Pióropusznik strusi [1]
Pióropusznik strusi [2]
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada "paprotniki"
Klasa paprocie
Rząd paprotkowce
Rodzina Onocleaceae
Rodzaj pióropusznik
Gatunek pióropusznik strusi
Synonimy


Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris (L.) Todaro) – gatunek paproci należący do rodziny Onocleaceae.

Morfologia

Pióropusznik strusi to roślina wieloletnia z krótkim kłączem, z którego wyrastają lejkowato pojedyncze, podwójnie pierzaste liście płonne (asymilacyjne) wysokości 30-150 cm. Są lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi, mają bardzo krótki ogonek liściowy. W sierpniu lub wrześniu z wnętrza lejka wyrasta krótszy (do 60 cm długości), sztywny, początkowo zielony – później ciemnobrunatny, jednokrotnie pierzasty liść zarodnionośny, podobny do strusiego pióra (skąd pochodzi nazwa paproci). Zarodnikowanie przypada na wrzesień-październik. Stosunkowo duże, ciemnobrunatne (czasem również czarne) zarodniki znajdują się w kubkach zarodnikowych leżących na obrzeżach blaszek liściowych, kiełkują po 14-22 dniach. Liście płonne zasychają wcześniej, pozostawiając na zimę tylko brunatne liście zarodnikowe. Paproć ta odznacza się zatem dwupostaciowością liści, tj. trofofil (część liścia zaopatrująca roślinę w substancje odżywcze) i sporofil (część liścia wytwarzająca zarodniki) występują oddzielne.


Rozmieszczenie i ekologia

W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Pióropusznik strusi występuje na pogórzu Karpat i Pienin, w Sudetach Zachodnich, Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach. Na niżu znany jest z rozproszonych stanowisk, można go spotkać m.in.: Północno-Wschodniej Polsce, nad Nysą i Bobrem, w Mazowieckim Parku Krajobrazowym.

Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.


Wartość użytkowa

W Polsce podlega ścisłej ochronie prawnej. Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako ozdobna. Polecana do nasadzeń w wilgotnych i cienistych zakątkach. Szybko wypełnia oferowaną jej przestrzeń, nie jest jednak inwazyjna.


Ciekawostki

Na Warmii i Mazurach pióropusznik strusi jest chroniony w kilku rezerwatach przyrody. Jednym z najbardziej znanych jest rezerwat "Pióropusznikowy Jar" położony na terenie gminy Młynary, na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Na uwagę zasługuje również bogate stanowisko tego gatunku w rezerwacie "Czerwona Struga" w Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej.


Bibliografia

K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.


Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C3%B3ropusznik_strusi