Rumienica: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Dzieje miejscowości)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Rumienica  
 
  |nazwa                = Rumienica  
Linia 9: Linia 7:
 
  |zdjęcie              =   
 
  |zdjęcie              =   
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |opis zdjęcia          =     
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = iławski  
 
  |powiat                = iławski  
 
  |gmina                = Lubawa
 
  |gmina                = Lubawa
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      =
+
  |liczba ludności      = 358
  |rok                  =
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |kod pocztowy          =  
 
  |kod pocztowy          =  
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Rumienica''' (niem. ''Rommen'') – wieś sołecka w Polsce położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]]. Przynależy do [[gmina Lubawa|gminy Lubawa]] w [[powiat iławski|powiecie iławskim]]. Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Mariusz Krajewski]]. 
+
'''Rumienica''' (niem. ''Rommen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]], w [[Powiat iławski|powiecie iławskim]]. W latach 1975–1998 należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 358 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Jolanta Dybich.
 
 
<br/>
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
Tereny zajmują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów wymieszanych procesami [[glacitektoniczny|glacitektonicznymi]]. Występuje również obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
 
  
 +
==Położenie==
 +
Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od [[Lubawa |Lubawy]].
 
<br/>
 
<br/>
=== Dzieje miejscowości ===
 
Wieś biskupia lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] przed 1336 rokiem.
 
W roku 1566 biskup [[Stanisław Żelisławski]] oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu [[Feliks Konarski|Feliksowi Konarskiemu]], jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 włók, karczmarz natomiast – 2. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników.
 
  
Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własną szkołę wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia, Władysława Bieżuńskiego, wybuchł strajk szkolny.
+
== Dzieje miejscowości ==
W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików.  
+
Wieś biskupia lokowana na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup [[Stanisław Żelisławski]] oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu [[Feliks Konarski|Feliksowi Konarskiemu]], jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 [[Gbur|gburów]], z których każdy miał po 2 [[Włóka |włóki]] i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał sześć włók, karczmarz natomiast dwie. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników.  
  
W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku wieś liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
+
Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w [[Rumian|Rumianie]]. Własną [[Szkoła Podstawowa w Rumienicy|szkołę ]] wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia Władysława Bieżuńskiego wybuchł strajk szkolny.
 +
W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym 400 katolików i 44 ewangelików.  
  
 +
W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Ludzie związani z miejscowością ===
+
== Bibliografia ==
[[Feliks Konarski]]
+
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/>
 
+
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
<br/>
+
''Rumienica'', [w:] ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/>
=== Gospodarka ===
 
W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie.
 
 
 
<br/>
 
=== Bibliografia ===
 
 
 
''Rumienica'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/>
 
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/>
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/>
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
+
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Zobacz też ==
 
  
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat iławski]]
([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 20:32, 23 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Lubawa (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 09:46, 15 maj 2020

Rumienica

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Lubawa
Liczba ludności (2010) 358
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rumienica
Rumienica
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rumienica
Rumienica
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Rumienica (niem. Rommen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w gminie Lubawa, w powiecie iławskim. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 358 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Jolanta Dybich.

Położenie

Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od Lubawy.

Dzieje miejscowości

Wieś biskupia lokowana na prawie chełmińskim przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup Stanisław Żelisławski oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu, jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał sześć włók, karczmarz natomiast dwie. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników.

Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własną szkołę wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia Władysława Bieżuńskiego wybuchł strajk szkolny. W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym 400 katolików i 44 ewangelików.

W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.

Bibliografia

Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Rumienica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy