Siewka złota: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 47: Linia 47:
 
<br/>
 
<br/>
 
W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymarły w kraju oraz w Dyrektywie Ptasiej.
 
W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymarły w kraju oraz w Dyrektywie Ptasiej.
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
Richarz Klaus, ''Ptaki-przewodnik'', Warszawa 2009.
 
<br/>
 
Radziszewski Michał, ''Ptaki Polski'', Warszawa 2011.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
Linia 61: Linia 56:
 
<br/>
 
<br/>
 
[http://ptaki.info/siewka_złota ptaki.info] [12.12.2014]
 
[http://ptaki.info/siewka_złota ptaki.info] [12.12.2014]
 +
<br/>
 +
== Bibliografia ==
 +
Richarz Klaus, ''Ptaki-przewodnik'', Warszawa 2009.
 +
<br/>
 +
Radziszewski Michał, ''Ptaki Polski'', Warszawa 2011.
 
<br/>
 
<br/>
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Wersja z 16:01, 13 lut 2015

Siewka złota

Pluvialis apricaria`
Linnaeus, 1758
Pluvialis apricaria Linnaeus, 1758
Źródło: commons.wikimedia.org
Źródło: commons.wikimedia.org
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Rząd siewkowe
Rodzina sieweczkowate
Rodzaj Pluvialis
Gatunek siewka złota
Podgatunki
  • P. apricaria apricaria
  • P. apricaria altifrons

Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Długość ciała – ok. 25-29 cm.

Charakterystyka

Jest to ptak mniejszy od czajki, o krępej sylwetce z krótką szyją i dziobem oraz średniej długości nogami. W szacie godowej policzki, gardło, przód szyi, pierś i brzuch czarne, tworzące plamę otoczoną białym pasem oddzielającym ją od brunatnego wierzchu ciała, nakrapianego żółtozłocistymi plamkami. Jesienią wierzch ciała plamkowany żółto i brunatno, a spód ciemno plamkowany na żółtobeżowym tle. W locie spód skrzydeł białawy i pasek skrzydłowy białawe. Samica w szacie godowej podobna do samca, ale czarny spód pokryty jest białymi plamkami.
Jest to nieliczny ptak przelotny, zwykle tworzy niewielkie stada, ale czasem koncentracje liczą po kilkaset, a nawet kilka tysięcy osobników. W okresie przelotów zatrzymuje się na polach uprawnych, pastwiskach, łąkach, na opróżnionych stawach i zbiornikach zaporowych. Często przebywa w towarzystwie innych siewkowców, a najczęściej żeruje na polach uprawnych z czajkami.
Żywi się drobnymi bezkręgowcami: larwami owadów, chrząszczami czy dżdżownicami.
Gniazdo buduje na ziemi – w postaci skąpo wyścielonego dołka wśród rzadkiej roślinności lub między kamieniami.
Aprica.jpg
Źródło: commons.wikimedia.org

Występowanie

Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

  • Pluvialis apricaria apricaria – Wyspy Brytyjskie, północno-zachodnie Niemcy, Danię, południową i środkową część Półwyspu Skandynawskiego i Finlandii oraz wschodnie wybrzeże Bałtyku. Ptaki ze Skandynawii zimują w środkowej i południowej Europie oraz północnej Afryce
  • Pluvialis apricaria altifrons – środkową i wschodnią Grenlandię, Islandię, Wyspy Owcze oraz Laponię i północno-wschodnią Europę po półwysep Tajmyr. Ptaki z Islandii zimują na Wyspach Brytyjskich, we Francji i na Półwyspie Iberyjskim


W Polsce gatunek dawniej lęgowy, obecnie regularnie przelotny w całym kraju (przylot: marzec–kwiecień; odlot: lipiec–grudzień).
Na Warmii i Mazurach siewkę złotą odnotowano na obszarach Natura 2000 Lasy Skaliskie i Natura 2000 Polder Sątopy-Samulewo, należących do sieci Natura 2000.
W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymarły w kraju oraz w Dyrektywie Ptasiej.

Zobacz też

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną, Dziennik Ustaw 2004, nr 220, poz. 2237 isap.sejm.gov.pl [12.12.2014]
Siewka złota, pl.wikipedia.org [12.12.2014]
ptaki-polski.com [12.12.2014]
ptaki.info [12.12.2014]

Bibliografia

Richarz Klaus, Ptaki-przewodnik, Warszawa 2009.
Radziszewski Michał, Ptaki Polski, Warszawa 2011.