Szkudaj: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Szkudaj'''</big> (niem. Skudayen) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[ | + | <big>'''Szkudaj'''</big> (niem. Skudayen) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminie Kozłowo]]. W latach 1975 -1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] przynależała do [[Województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina | + | Miejscowość położona jest na terenie [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminy Kozłowo]] przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – [[Rzeka Nida |Nida]] i [[Rzeka Szkotówka |Szkotówka]]. Łączą się one tworząc [[Rzeka Wkra| rzekę Wkrę]] – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: [[Jezioro Kownatki |Kownatki]], [[Jezioro Kąty |Kąty]] oraz [[Jezioro Szkotowskie |Szkotowskie]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Pierwsze informacje o miejscowości pojawiają się w 1379 r., kiedy to obejmowała 20 łanów. | + | Pierwsze informacje o miejscowości pojawiają się w 1379 r., kiedy to obejmowała 20 łanów. Zachowały się także informacje, że wieś lokowano w 1428 r. Taka rozbieżność wynika z faktu zaginięcia przywileju lokacyjnego. Ponadto Szkudaj mógł na początku swego funkcjonowania stanowić jedynie wybudowania. W 1498 r. nowy przywilej lokacyjny wystawił hrabia Wilhelm zu Eysenberg. W tym okresie wieś obejmowała 20 łanów. W 1680 r. 8 ½ łana należała do polskiej szlachty. W 1717 r. mówi się o 5 właścicielach wsi. Największy obszar należał do Petera Lesnikowskiego. W 1756 r. było tu 5 wolnych, 2 szlacheckich gospodarzy i 5 komorników. Sołtysem był w tym czasie Christian Zablotzki. W latach 1776 – 1784 dochodziło do częstych zmian wśród właścicieli wsi. W 1785 r. 7 chłopów chełmińskich gospodarowało na 20 łanach oraz 3 chłopów na 9 łanach i 15 morgach. W XVIII w. na terenie wsi powstała szkoła. W 1782 r. Szkudaj podzielony był na 2 części: szlachecką i chłopską. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. Wśród mieszkańców większość była wyznania ewangelickiego. Ponadto do 1954 r. istniała [[Gmina Szkudaj |gmina Szkudaj]]. |
<br/> | <br/> | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| + | We wsi działa [[Szkoła Podstawowa w Szkudaju| Szkoła Podstawowa]]. | ||
| + | <br/> | ||
| − | + | ===Religia=== | |
| − | + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Antoniego w Sarnowie |parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Antoniego w Sarnowie]]. | |
<br/> | <br/> | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| − | + | W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Danuta Sadowska]]. | |
| − | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Danuta Sadowska]]. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
| − | |||
Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | ||
| Linia 67: | Linia 65: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nidzicki]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Kozłowo (gmina wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
| + | [[Kategoria: 1301-1400]] | ||
Wersja z 10:08, 26 sie 2014
| Szkudaj | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Sołectwo | Szkudaj |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Szkudaj | |
| Położenie na mapie Polski  Szkudaj | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Szkudaj (niem. Skudayen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975 -1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Pierwsze informacje o miejscowości pojawiają się w 1379 r., kiedy to obejmowała 20 łanów. Zachowały się także informacje, że wieś lokowano w 1428 r. Taka rozbieżność wynika z faktu zaginięcia przywileju lokacyjnego. Ponadto Szkudaj mógł na początku swego funkcjonowania stanowić jedynie wybudowania. W 1498 r. nowy przywilej lokacyjny wystawił hrabia Wilhelm zu Eysenberg. W tym okresie wieś obejmowała 20 łanów. W 1680 r. 8 ½ łana należała do polskiej szlachty. W 1717 r. mówi się o 5 właścicielach wsi. Największy obszar należał do Petera Lesnikowskiego. W 1756 r. było tu 5 wolnych, 2 szlacheckich gospodarzy i 5 komorników. Sołtysem był w tym czasie Christian Zablotzki. W latach 1776 – 1784 dochodziło do częstych zmian wśród właścicieli wsi. W 1785 r. 7 chłopów chełmińskich gospodarowało na 20 łanach oraz 3 chłopów na 9 łanach i 15 morgach. W XVIII w. na terenie wsi powstała szkoła. W 1782 r. Szkudaj podzielony był na 2 części: szlachecką i chłopską. W XIX w. liczba mieszkańców sukcesywnie rosła. Wśród mieszkańców większość była wyznania ewangelickiego. Ponadto do 1954 r. istniała gmina Szkudaj.
Kultura
We wsi działa Szkoła Podstawowa.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Antoniego w Sarnowie.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Danuta Sadowska.
Bibliografia:
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zobacz też
