Szymbark: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 9: Linia 9:
 
  |zdjęcie              = Zamek w Szymbarku.jpg   
 
  |zdjęcie              = Zamek w Szymbarku.jpg   
 
  |opis zdjęcia          = Zamek w Szymbarku<br/>Źródło: http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?stadt=98, dostęp 23 września 2013     
 
  |opis zdjęcia          = Zamek w Szymbarku<br/>Źródło: http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?stadt=98, dostęp 23 września 2013     
  |rodzaj miejscowości  =
+
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
 
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie  
 
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie  
 
  |powiat                = Iławski  
 
  |powiat                = Iławski  
Linia 18: Linia 18:
 
  |liczba ludności      =   
 
  |liczba ludności      =   
 
  |rok                  =   
 
  |rok                  =   
  |strefa numeracyjna    =
+
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
  |kod pocztowy          =
+
  |kod pocztowy          = 14-241
  |tablice rejestracyjne =
+
  |tablice rejestracyjne = NIL
 
  |SIMC                  =
 
  |SIMC                  =
 
  |mapa wsi              =
 
  |mapa wsi              =
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Szymbark''' (niem. ''Schönberg'') – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.  
+
<big>'''Szymbark''' (niem. ''Schönberg'') – wieś sołecka w Polsce położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Iława|gminie Iława]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna: ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna: ===
Urozmaicenie w sandrowo – morenowym krajobrazie dają formy negatywne. Wśród nich należy wyróżnić rynny i obniżenia różnego kształtu. Występują one  na obszarze całego powiatu iławskiego. Są głębokie, ułożone południkowo, rzadziej równoleżnikowo. Występują również gleby bielicowe, powstałe z piasków, luźne i słabo gliniaste. Zajmują obszary niedaleko Iławy, w pasie ciągnącym się wzdłuż drogi Iława – Szymbark. W okolicach Szymbarka występuje pospółka wodno – lodowcowa. Wykorzystywana jest w budownictwie do robót betoniarskich i zapraw murarskich, a ponadto do wyrobu kręgów studziennych i pustaków. Na dużą skalę pospółka jest eksploatowana w żwirowni POZH Szymbark.
+
Urozmaicenie w sandrowo–morenowym krajobrazie dają formy negatywne. Wśród nich należy wyróżnić rynny i obniżenia różnego kształtu. Występują one  na obszarze całego [[powiat iławski|powiatu iławskiego]]. Są głębokie, ułożone południkowo, rzadziej równoleżnikowo. Występują również gleby bielicowe, powstałe z piasków, luźne i słabo gliniaste. Zajmują obszary niedaleko [[Iława|Iławy]], w pasie ciągnącym się wzdłuż drogi [[Iława]] – Szymbark. W okolicach Szymbarka występuje pospółka wodno – lodowcowa. Wykorzystywana jest w budownictwie do robót betoniarskich i zapraw murarskich, a ponadto do wyrobu kręgów studziennych i pustaków. Na dużą skalę pospółka jest eksploatowana w żwirowni POZH Szymbark.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości: ===
 
=== Dzieje miejscowości: ===
Pierwsza wzmianka o Szymbarku pochodzi z 1378 roku. Wieś została wymieniona w dokumencie, który określał granice Starzykowa. Szymbark był rezydencją proboszcza kapituły pomezańskiej. W czasie wojny trzynastoletniej wieś przechodziła  od jednego do drugiego właściciela. Na początku wojny była w posiadaniu Związkowców, następnie władzę nad nią przejęli Krzyżacy. Zarówno wieś jak i zamek w czasie tej wojny uległy zniszczeniu. Zniszczona została również karczma. W 1527 roku, po sekularyzacji biskupstwa pomezańskiego, kapituła oddała Szymbark księciu Albrechtowi Hohenzollernowi. Książę Albrecht natomiast, na podstawie dokumentu z 13 listopada 1532 roku, przekazał Szymbark biskupowi Georgowi Polenzowi. Po śmierci Polenza majątek otrzymał jego syn Teofil Starszy. Spośród czterech synów Teofila, na właściciela majątku został wybrany średni – Albrecht. W 1653 roku  Szymbark  przeszedł w posiadanie rodziny Eulenburgów. Kilkanaście lat później Szymbark należał do Teodora Schlieben. Po jego śmierci w 1699 roku, jego syn i zarazem dziedzic sprzedał majątek Ernstowi Finck von Finckensteinowi. W posiadaniu Finckensteinów Szymbark był do roku 1905. W 1789 roku wieś była majątkiem szlacheckim z zamkiem, folwarkiem , karczmą i młynem. Liczyła 39 domów mieszkalnych. W 1885 roku powierzchnia majątku wynosiła 6664 ha, a w 1905 roku – 6639,6 ha. Na początku XX wieku do Szymbarka należało 5 folwarków.
+
Pierwsza wzmianka o Szymbarku pochodzi z 1378 roku. Wieś została wymieniona w dokumencie, który określał granice [[Starzykowo|Starzykowa]]. Szymbark był rezydencją proboszcza [[kapituła pomezańska|kapituły pomezańskiej]]. W czasie wojny trzynastoletniej wieś przechodziła  od jednego do drugiego właściciela. Na początku wojny była w posiadaniu Związkowców, następnie władzę nad nią przejęli [[Krzyżacy]]. Zarówno wieś jak i zamek w czasie tej wojny uległy zniszczeniu. Zniszczona została również karczma. W 1527 roku, po sekularyzacji [[biskupstwo pomezańskie|biskupstwa pomezańskiego]], kapituła oddała Szymbark księciu [[Albrecht Hohenzollern|Albrechtowi Hohenzollernowi]]. Książę Albrecht natomiast, na podstawie dokumentu z 13 listopada 1532 roku, przekazał Szymbark biskupowi [[Georg Polenz|Georgowi Polenzowi]]. Po śmierci Polenza majątek otrzymał jego syn Teofil Starszy. Spośród czterech synów Teofila, na właściciela majątku został wybrany średni – Albrecht. W 1653 roku  Szymbark  przeszedł w posiadanie rodziny Eulenburgów. Kilkanaście lat później Szymbark należał do [[Teodor Schlieben|Teodora Schlieben]]. Po jego śmierci w 1699 roku, jego syn i zarazem dziedzic sprzedał majątek [[Ernst Finck von Finckenstein|Ernstowi Finck von Finckensteinowi]]. W posiadaniu Finckensteinów Szymbark był do roku 1905. W 1789 roku wieś była majątkiem szlacheckim z zamkiem, folwarkiem , karczmą i młynem. Liczyła 39 domów mieszkalnych. W 1885 roku powierzchnia majątku wynosiła 6664 ha, a w 1905 roku – 6639,6 ha. Na początku XX wieku do Szymbarka należało 5 folwarków.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
+
[[Georg Polenz]]<br/>
 
+
[[Teodor Schlieben]]<br/>
 +
[[Ernst Finck von Finckenstein]]<br/>
 +
[[lkwim:Marek Kałuża|Marek Kałuża]] - rzeźbiarz, twórca Madonny Kodeńskiej do kościoła w Szymbarku.
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 53: Linia 55:
 
=== Zabytki: ===
 
=== Zabytki: ===
 
[[Plik:Zamek Szymbark.jpg|240px|thumb|Zamek w Szymbarku<br/>Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Szymbark1%28js%29.jpg, dostęp 23 września 2013]]
 
[[Plik:Zamek Szymbark.jpg|240px|thumb|Zamek w Szymbarku<br/>Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Szymbark1%28js%29.jpg, dostęp 23 września 2013]]
Zamek szymbarski, którego cześć południowa została w 1857 roku przebudowana w stylu neogotyckim. Zamek został uznany za zabytek architektoniczny pierwszej kategorii. Do trzeciej należy oranżeria, wybudowana pod koniec XVIII wieku w stylu klasycystycznym wraz z postawionym przy niej domem. W Szymbarku znajduje się również cmentarz, gdzie do dzisiaj zachowały się groby szymbarskiej linii von Finckensteinów.  
+
Zamek szymbarski, którego cześć południowa została w 1857 roku przebudowana w stylu neogotyckim. Zamek został uznany za zabytek architektoniczny pierwszej kategorii. Do trzeciej należy oranżeria, wybudowana pod koniec XVIII wieku w stylu klasycystycznym wraz z postawionym przy niej domem. W Szymbarku znajduje się również cmentarz, gdzie do dzisiaj zachowały się groby szymbarskiej linii von Finckensteinów.  
 
Pomnikami przyrody są dęby znajdujące się  w parku (mające 400-450 lat) i licząca sobie 200 lat aleja sosnowa.
 
Pomnikami przyrody są dęby znajdujące się  w parku (mające 400-450 lat) i licząca sobie 200 lat aleja sosnowa.
 
[[Plik: Cmentarz SZymbark.jpg|240 px|thumb|Groby rodziny von Finckensteinów<br/>Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/22/Szybark_cmentarz_von_Finckenstein.jpg, dostęp 23 września 2013]]
 
[[Plik: Cmentarz SZymbark.jpg|240 px|thumb|Groby rodziny von Finckensteinów<br/>Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/22/Szybark_cmentarz_von_Finckenstein.jpg, dostęp 23 września 2013]]
Linia 59: Linia 61:
  
 
=== Gospodarka: ===
 
=== Gospodarka: ===
W Szymbarku powstał Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej. W 1969 roku powierzchnia wynosiła 1501 ha, w tym grunty orne liczyły 900 ha, użytki zielone 438 ha. Stan liczebny zwierząt przedstawiał się następująco: bydło – 460 sztuk, krowy – 240 sztuk, owce – 446 sztuk, konie – 54 sztuk. W roku 1949 wszystkie majątki należące do Państwowych Nieruchomości Ziemskich zostały przyporządkowane trzem zespołom państwowych gospodarstw rolnych, miedzy innymi w Szymbarku. W 1958 roku powstał inspektorat PGR. Gospodarstwa przeszły na pełny rozrachunek gospodarczy. Od tego czasu datuje się znaczna stabilizacja stanu posiadania PGR. Do 1962 roku było 13 gospodarstw, z których dwa były jednozakładowe (Osówko i Szymbark).
+
W Szymbarku powstał [[Państwowy Ośrodek Hodowli Zagrodowej]]. W 1969 roku powierzchnia wynosiła 1501 ha, w tym grunty orne liczyły 900 ha, użytki zielone 438 ha. Stan liczebny zwierząt przedstawiał się następująco: bydło – 460 sztuk, krowy – 240 sztuk, owce – 446 sztuk, konie – 54 sztuk. W roku 1949 wszystkie majątki należące do Państwowych Nieruchomości Ziemskich zostały przyporządkowane trzem zespołom państwowych gospodarstw rolnych, miedzy innymi w Szymbarku. W 1958 roku powstał inspektorat PGR. Gospodarstwa przeszły na pełny rozrachunek gospodarczy. Od tego czasu datuje się znaczna stabilizacja stanu posiadania PGR. Do 1962 roku było 13 gospodarstw, z których dwa były jednozakładowe (Osówko i Szymbark).
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Kultura: ===
 
=== Kultura: ===
 
+
W 1984 roku zorganizowano w miejscowości [[lkwim:Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej „BAZUNA”|Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej „BAZUNA”]].
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 81: Linia 83:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
 
[[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 10:42, 23 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 10:42, 23 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 19:50, 27 paź 2013


Szymbark

Zamek w SzymbarkuŹródło: http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?stadt=98, dostęp 23 września 2013
Zamek w Szymbarku
Źródło: http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?stadt=98, dostęp 23 września 2013
Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo Warmińsko-Mazurskie
Powiat Iławski
Gmina Iława
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-241
Tablice rejestracyjne NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Szymbark
Szymbark
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Szymbark
Szymbark
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Szymbark (niem. Schönberg) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna:

Urozmaicenie w sandrowo–morenowym krajobrazie dają formy negatywne. Wśród nich należy wyróżnić rynny i obniżenia różnego kształtu. Występują one na obszarze całego powiatu iławskiego. Są głębokie, ułożone południkowo, rzadziej równoleżnikowo. Występują również gleby bielicowe, powstałe z piasków, luźne i słabo gliniaste. Zajmują obszary niedaleko Iławy, w pasie ciągnącym się wzdłuż drogi Iława – Szymbark. W okolicach Szymbarka występuje pospółka wodno – lodowcowa. Wykorzystywana jest w budownictwie do robót betoniarskich i zapraw murarskich, a ponadto do wyrobu kręgów studziennych i pustaków. Na dużą skalę pospółka jest eksploatowana w żwirowni POZH Szymbark.


Dzieje miejscowości:

Pierwsza wzmianka o Szymbarku pochodzi z 1378 roku. Wieś została wymieniona w dokumencie, który określał granice Starzykowa. Szymbark był rezydencją proboszcza kapituły pomezańskiej. W czasie wojny trzynastoletniej wieś przechodziła od jednego do drugiego właściciela. Na początku wojny była w posiadaniu Związkowców, następnie władzę nad nią przejęli Krzyżacy. Zarówno wieś jak i zamek w czasie tej wojny uległy zniszczeniu. Zniszczona została również karczma. W 1527 roku, po sekularyzacji biskupstwa pomezańskiego, kapituła oddała Szymbark księciu Albrechtowi Hohenzollernowi. Książę Albrecht natomiast, na podstawie dokumentu z 13 listopada 1532 roku, przekazał Szymbark biskupowi Georgowi Polenzowi. Po śmierci Polenza majątek otrzymał jego syn Teofil Starszy. Spośród czterech synów Teofila, na właściciela majątku został wybrany średni – Albrecht. W 1653 roku Szymbark przeszedł w posiadanie rodziny Eulenburgów. Kilkanaście lat później Szymbark należał do Teodora Schlieben. Po jego śmierci w 1699 roku, jego syn i zarazem dziedzic sprzedał majątek Ernstowi Finck von Finckensteinowi. W posiadaniu Finckensteinów Szymbark był do roku 1905. W 1789 roku wieś była majątkiem szlacheckim z zamkiem, folwarkiem , karczmą i młynem. Liczyła 39 domów mieszkalnych. W 1885 roku powierzchnia majątku wynosiła 6664 ha, a w 1905 roku – 6639,6 ha. Na początku XX wieku do Szymbarka należało 5 folwarków.


Ludzie związani z miejscowością:

Georg Polenz
Teodor Schlieben
Ernst Finck von Finckenstein
Marek Kałuża - rzeźbiarz, twórca Madonny Kodeńskiej do kościoła w Szymbarku.


Zabytki:

Zamek w Szymbarku
Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Szymbark1%28js%29.jpg, dostęp 23 września 2013

Zamek szymbarski, którego cześć południowa została w 1857 roku przebudowana w stylu neogotyckim. Zamek został uznany za zabytek architektoniczny pierwszej kategorii. Do trzeciej należy oranżeria, wybudowana pod koniec XVIII wieku w stylu klasycystycznym wraz z postawionym przy niej domem. W Szymbarku znajduje się również cmentarz, gdzie do dzisiaj zachowały się groby szymbarskiej linii von Finckensteinów. Pomnikami przyrody są dęby znajdujące się w parku (mające 400-450 lat) i licząca sobie 200 lat aleja sosnowa.

Groby rodziny von Finckensteinów
Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/22/Szybark_cmentarz_von_Finckenstein.jpg, dostęp 23 września 2013


Gospodarka:

W Szymbarku powstał Państwowy Ośrodek Hodowli Zagrodowej. W 1969 roku powierzchnia wynosiła 1501 ha, w tym grunty orne liczyły 900 ha, użytki zielone 438 ha. Stan liczebny zwierząt przedstawiał się następująco: bydło – 460 sztuk, krowy – 240 sztuk, owce – 446 sztuk, konie – 54 sztuk. W roku 1949 wszystkie majątki należące do Państwowych Nieruchomości Ziemskich zostały przyporządkowane trzem zespołom państwowych gospodarstw rolnych, miedzy innymi w Szymbarku. W 1958 roku powstał inspektorat PGR. Gospodarstwa przeszły na pełny rozrachunek gospodarczy. Od tego czasu datuje się znaczna stabilizacja stanu posiadania PGR. Do 1962 roku było 13 gospodarstw, z których dwa były jednozakładowe (Osówko i Szymbark).


Kultura:

W 1984 roku zorganizowano w miejscowości Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej „BAZUNA”.



Bibliografia:

Szymbark, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 12, red. B. Chlebowski, Warszawa 1892.
Iława z dziejów miasta i powiatu, red. M. Lossman, Olsztyn 1972.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.


Zobacz też

Boss (dyskusja) 10:42, 23 wrz 2013 (CEST)