Tadeusz Cielecki

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 22:40, 21 wrz 2013 autorstwa Jarekc (dyskusja | edycje) (Jarekc przeniósł stronę Tadeusz zygmunt cielecki na Tadeusz Zygmunt Cielecki, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Inspektor Policji dr Tadeusz Zygmunt Cielecki (ur. 17 marca 1941r. w Radomsku)

p.o. Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie (16 IV 1997 – 24 VII 1997)



Życiorys


Szkoła i wykształcenie

Tadeusz Zygmunt Cielecki urodził się 17 marca 1941 r. w Radomsku, gdzie mieszkał aż do ukończenia Liceum Ogólnokształcącego. W 1958 r. rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, co wiązało się z przeprowadzka do tego miasta. Studia ukończył w 1963 r. uzyskując dyplom magistra prawa.


Praca

T. Z. Cielecki bezpośredni po zakończeniu studiów zdecydował się wstąpić do MO. 16 października 1963 r. podjął służbę w Komendzie Powiatowej MO w Nysie, w woj. opolskim. Jako jedyny wówczas plutonowy magister w jednostce, pracował na stanowisku referenta operacyjno-dochodzeniowego sekcji do walki z przestępczością gospodarczą. Wysokie kwalifikacje zawodowe z cała pewnością przyśpieszyły drogę jego awansu. Po niespełna roku służby – z dniem 1 grudnia 1964 r., został kierownikiem tej sekcji, a 15 kwietnia 1966 r. przeniesiono go na stanowisko zastępcy komendanta powiatowego MO w Krapkowicach. Jednocześnie był słuchaczem Zaocznej Oficerskiej Szkoły MO w Szczytnie, którą ukończył 25 czerwca 1966 r. Został wówczas mianowany podporucznikiem MO.

Uzyskanie stopnia oficerskiego oraz sukcesy w służbie były podstawą jego dalszych awansów. 1 lutego 1969 r. objął stanowisko komendanta powiatowego MO w Kluczborku, 1 lipca 1972 r. komendanta powiatowego MO w Koźlu, 1 maja 1975 r. komendanta miejskiego MO w Opolu. To ostatnie stanowisko zajmował aż do końca istnienia milicji, przy czym 1 sierpnia 1983 r. zostało ono przemianowane na szefa Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych.

Podczas służby w Opolu podjął działalność naukową prowadzając badania kryminologiczno-pedagogiczne losów życiowych ponad 1100 nieletnich z zakładów wychowawczych. Ich rezultatem była rozprawa „Skuteczność resocjalizacyjna zakładów wychowawczych dla niedostosowanych społecznie w woj. opolskim”, na podstawie której 8 lipca 1982 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych.

Po przekształceniu MO w Policję T. Cielecki został mianowany – z dniem 1 sierpnia 1990 r., zastępcą komendanta wojewódzkiego Policji w Opolu. Jednocześnie związał się organizacyjnie ze szkolnictwem wyższym będąc zatrudnionym od 1989 r. na stanowisku adiunkta w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Te dwukierunkowe doświadczenia zawodowe i naukowe były przesłanką wyznaczenia go 15 lipca 1996 r., na stanowisko zastępcy komendanta WSPol ds. dydaktyczno-naukowych, o co wnioskował kierujący uczelnią insp. dr hab. M. Goettel. Po jego ustąpieniu z tej funkcji kierowanie WSPol powierzono z dniem 16 kwietnia 1997 r. T. Cieleckiemu. Obowiązki te sprawował do 24 lipca 1997 r., tj. do czasu mianowania kolejnego komendanta WSPol, nadinsp. E. Pietkiewicza.

T. Cielecki po powrocie do służby liniowej pełnił obowiązki komendanta wojewódzkiego Policji w Słupsku, do czasu likwidacji województwa w rezultacie reformy administracyjnej państwa wprowadzonej 1 stycznia 1999 r. 28 kwietnia tego roku objął, w wyniku konkursu, stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji w Kielcach. Pełnił je do 31 stycznia 2002 r., kiedy odszedł na emeryturę w stopniu inspektora Policji.

Praca w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie, kontakty z kadrą naukowo- dydaktyczną, udział w konferencjach naukowych wzmocniły zainteresowania badawcze T. Cieleckiego, bowiem już w drugim roku od powrotu do jednostki liniowej opublikował dwie pierwsze prace dotyczące profilaktyki policyjnej. Wiedzę z tego zakresu pogłębiał na licznych kursach krajowych i zagranicznych, w tym: doskonalenia kadr kierowniczych w WSPol (1995 r.), zarządzania kryzysowego w Baton Rouge LA - USA (1994 r.), systemu szkolenia wyższych oficerów policji w ENSP w Lyonie - Francja (1997 r.), zarządzania w Policji w Chicago Il -USA (1999 r.), zarządzania w federalnej policji kryminalnej i policji w landach w Munster - RFN (2000 r.), NPTPS College w Bramshill - Wielka Brytania (1999 r.), certyfikowanie na audytora zarządzania jakością przez Holenderskie Biuro Jakości Policji w Hadze - Holandia (2001), kurs menedżerski komendantów wojewódzkich w Hadze i Szczytnie (2001 r).

Poszukiwania nowego bardziej efektywnego systemu organizacji i zarządzania Policji – inspirowanego doświadczeniami policji zachodnioeuropejskich, skłoniły T. Cieleckiego do podejmowania prób eksperymentalnego wprowadzania wzorowanych na nich rozwiązań. W Opolu z jego inspiracji została powołana Fundacja „Pro Lege”, jako ciało społeczne, grupujące autorytety opolskie w celu koordynowania i wspierania inicjatyw zapobiegania przestępczości. W Słupsku system koordynacji przyjął model stowarzyszenia „Bezpieczny Region Słupski”. W Kielcach model kierowania i koordynacji działań stanowi Program Bezpieczne Świętokrzyskie podpisany przez wojewodę, marszałka województwa i komendanta Policji, oraz programy powiatowe. Wszystkie te rozwiązania okazały się trwałe, bowiem przetrwały ich orędownika i obowiązują do dziś.

T. Cielecki był również członkiem Komisji ds. Reformy Policji powołanej przez jej komendanta głównego gen. insp. J. Michnę. Proponowana przez nią decentralizacja zarządzania formacją nie stała się jednak trwałą wartością.


Działalność naukowa

T. Cielecki kierując Policją w województwie kieleckim kontynuował działalność akademicką, jako adiunkt w zakładzie Profilaktyki i Resocjalizacji Akademii Świętokrzyskiej. Przygotował wówczas pracę Policja z jakością w XXI wiek. Po przejściu na emeryturę, zadzierzgnął trwałe związki z Wydziałem Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego, na którym w 2008 r. został wybrany jego dziekanem. W 2004 r. na podstawie rozprawy pt. Prewencja kryminalna. Studium z profilaktyki kryminologicznej uzyskał na Uniwersytecie Łódzkim stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk prawnych. Nawiązał ponownie współpracę z Wyższą Szkołą Policji, gdzie w latach 2006-2011 był zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W roku akademickim 2008/2009 wygłosił tam wykład inauguracyjny poświęcony przybliżeniu modelu Community Policing, wyrażając nadzieję, że stanie się on trwałą wartością również w polskiej Policji.



Bibliografia

  • Gazeta Policyjna, tygodnik Komendy Głównej Policji; numery z 1997 r.
  • Judycki Zb., Encyklopedia Policji, T. I, Kielce, 2011
  • Kamasa D. , Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 2004-2009;
  • Majer P, Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 1990-2003;
  • Siemak Z., Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie (10 X 1990 - ), [w:] 50-lecie oficerskiego szkolnictwa policyjnego w Szczytnie (1954-2004), red. nauk. M. Goettel, A. Misiuk, Szczytno 2004;Tom (dyskusja) 11:06, 18 wrz 2013 (CEST)