Tojad dzióbaty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
  |Nazwa rośliny = Tojad dzióbaty
 
  |Nazwa rośliny = Tojad dzióbaty
 
  |Nazwa łacińska = Aconitum variegatum L.
 
  |Nazwa łacińska = Aconitum variegatum L.
 +
|L = L.
 
|Pusta linia = <br/>
 
|Pusta linia = <br/>
  |grafika =  
+
  |grafika = aconi.jpg
  |podpis grafiki =  
+
  |podpis grafiki = '''Tojad dzióbaty (''Aconitum variegatum'')'''.<br>Fot. Bernd Haynold. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Aconitum_variegatum_110807a.jpg Commons Wikimedia]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 19:
 
  |Lista synonimów =  
 
  |Lista synonimów =  
 
}}
 
}}
<br/>
+
'''Tojad dzióbaty''' (''Aconitum variegatum'' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych (''Ranunculaceae'').
 +
<br/><br/>
 +
=== Morfologia ===
 +
Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona, pusta w środku. Liście dłoniastodzielne, głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7-sieczne, głęboko ząbkowane, ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie.
  
'''Tojad dzióbaty''' ('' Aconitum variegatum '' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych
+
Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele.  
(''Ranunculaceae'').  
+
Owocem jest mieszek zawierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września. Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza.  
  
 +
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 +
Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim.
  
=== Morfologia ===
+
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] notowany w rezerwatach: [[Rezerwat Dolina rzeki Wałszy|Rezerwacie Doliny rzeki Wałszy]] i [[Rezerwat Dolina Stradanki|Rezerwacie Dolina Stradanki]].
Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona,pusta w środku.Liście dłoniastodzielne,głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7 sieczne, głęboko ząbkowane. ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie. Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele.
 
Owocem jest mieszek zwierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza.  
 
<br/>
 
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
Roślina wieloletnia. Gatunek charakterystyczny dla zespołu ''Arunco-Doronicetum austriaci''. Występuje w zespołach ziołorośli i w lasach, szczególnie nad potokami, na obrzeżach lasów, na polanach, upłazach i ustalonych piargach.  
Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim. Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: [[Rezerwat Dolina rzeki Wałszy]] i [[ Rezerwat Dolina Stradanki]].
 
<br/>
 
Roślina wieloletnia. Gatunek charakterystyczny dla zespołu Arunco-Doronicetum austriaci. Występuje w zespołach ziołorośli i w lasach, szczególnie nad potokami, na obrzeżach lasów, na polanach, upłazach i ustalonych piargach.  
 
<br/>
 
  
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
W Polsce gatunek ten objęty jest prawną ochroną gatunkową. Znaczna część jego stanowisk jest chroniona w parkach narodowych i rezerwatach, zagrożone są tylko niektóre stanowiska nadrzeczna wskutek regulacji rzek i potoków, sporadycznie bywa też niszczony przez zrywanie lub przesadzanie do ogródków.
+
W Polsce gatunek ten objęty jest prawną ochroną gatunkową. Znaczna część jego stanowisk jest chroniona w parkach narodowych i rezerwatach, zagrożone są tylko niektóre stanowiska nadrzeczne wskutek regulacji rzek i potoków, sporadycznie bywa też niszczony przez zrywanie lub przesadzanie do ogródków.
<br/>
+
 
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
 
Wszystkie części rośliny są silnie trujące.
 
Wszystkie części rośliny są silnie trujące.
<br/>
+
 
Gatunek o dużej zmienności. W Polsce występuje tylko podgatunek typowy Aconitum variegatum subsp. Variegatum.Tworzy mieszańce z tojadem mocnym, wiechowatym i wschodniokarpackim.
+
Gatunek o dużej zmienności. W Polsce występuje tylko podgatunek typowy ''Aconitum variegatum subsp. Variegatum''. Tworzy mieszańce z tojadem mocnym, wiechowatym i wschodniokarpackim.
<br/>
+
 
Tojad dzióbaty można hodować. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach w lekkim półcieniu. Roślina nie wymaga zabezpieczenia na zimę - w warunkach środowoweuropejskich jest w pełni mrozoodporna
+
Tojad dzióbaty można uprawiać. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach w lekkim półcieniu. Roślina nie wymaga zabezpieczenia na zimę; w warunkach środowoweuropejskich jest w pełni mrozoodporna.
<br/>
+
 
 
=== Bibliografia ===
 
=== Bibliografia ===
Polakowski B. Rośliny chronione. Atlas. PWN Warszawa, 1995.  
+
Polakowski B., ''Rośliny chronione. Atlas'', Warszawa 1995.  
<br/>
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Tojad_dzióbaty pl.wikipedia.org]<br/>
== Linki zewnętrzne ==
+
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tojad_dzi%C3%B3baty
+
 
<br/>
+
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Powiat braniewski]]
Paweł Romanowski: Tojad dzióbaty - tojad pstry
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tojad_dzi%C3%B3baty
 
<br/>
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Rośliny chronione]]
 

Aktualna wersja na dzień 09:51, 12 mar 2015

Tojad dzióbaty

Aconitum variegatum L.
L.
Tojad dzióbaty (Aconitum variegatum).Fot. Bernd Haynold. Źródło: Commons Wikimedia
Tojad dzióbaty (Aconitum variegatum).
Fot. Bernd Haynold. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd jaskrowce
Rodzina jaskrowate
Rodzaj tojad
Gatunek tojad dzióbaty
tojad pstry

Tojad dzióbaty (Aconitum variegatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae).

Morfologia

Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona, pusta w środku. Liście dłoniastodzielne, głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7-sieczne, głęboko ząbkowane, ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie.

Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele. Owocem jest mieszek zawierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września. Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza.

Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim.

Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: Rezerwacie Doliny rzeki Wałszy i Rezerwacie Dolina Stradanki.

Roślina wieloletnia. Gatunek charakterystyczny dla zespołu Arunco-Doronicetum austriaci. Występuje w zespołach ziołorośli i w lasach, szczególnie nad potokami, na obrzeżach lasów, na polanach, upłazach i ustalonych piargach.

Wartość użytkowa

W Polsce gatunek ten objęty jest prawną ochroną gatunkową. Znaczna część jego stanowisk jest chroniona w parkach narodowych i rezerwatach, zagrożone są tylko niektóre stanowiska nadrzeczne wskutek regulacji rzek i potoków, sporadycznie bywa też niszczony przez zrywanie lub przesadzanie do ogródków.

Ciekawostki

Wszystkie części rośliny są silnie trujące.

Gatunek o dużej zmienności. W Polsce występuje tylko podgatunek typowy Aconitum variegatum subsp. Variegatum. Tworzy mieszańce z tojadem mocnym, wiechowatym i wschodniokarpackim.

Tojad dzióbaty można uprawiać. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach w lekkim półcieniu. Roślina nie wymaga zabezpieczenia na zimę; w warunkach środowoweuropejskich jest w pełni mrozoodporna.

Bibliografia

Polakowski B., Rośliny chronione. Atlas, Warszawa 1995. pl.wikipedia.org