Turzyca skąpokwiatowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 2: Linia 2:
 
  |Nazwa rośliny = Turzyca skąpokwiatowa
 
  |Nazwa rośliny = Turzyca skąpokwiatowa
 
  |Nazwa łacińska = Carex pauciflora
 
  |Nazwa łacińska = Carex pauciflora
|Pusta linia = Lightf. <br/>
+
|L = Lightf.
  |grafika =  
+
|Pusta linia = <br/>
  |podpis grafiki =  
+
  |grafika = carpa.jpg
 +
  |podpis grafiki = Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Carex_pauciflora.jpg]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 13: Linia 14:
 
  |Rząd = wiechlinowce
 
  |Rząd = wiechlinowce
 
  |Rodzina = ciborowate
 
  |Rodzina = ciborowate
  |Rodzaj = Turzyca
+
  |Rodzaj = turzyca
  |Gatunek = Turzyca skąpokwiatowa
+
  |Gatunek = turzyca skąpokwiatowa
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
  |Lista synonimów =  
+
  |Lista synonimów = }}
}}
 
 
<br/>
 
<br/>
  
''' Turzyca skąpokwiatowa ''' ('' Carex pauciflora '' Lightf. ) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae'') rzędu wiechlinowców ('' Poales'')
+
'''Turzyca skąpokwiatowa''' (''Carex pauciflora'' Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''), rzędu wiechlinowców (''Poales'').
  
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną ulistniona u podstawy Łodygę tępo trójkanciasta .Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy długości 0,5–1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2– żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiasto-źółte, długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.
+
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna.
 +
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5–1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.
 +
<br/>
  
<br/>
 
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===  
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju -Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegająca do nich krainą Południowopolsko-Łużycką. Jednak na południu krajuuwazany za gatunek rzadki.Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”.W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach[. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).Preferuje sSiedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Sphagnetalia magellanici i Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi.
+
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).
 +
Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) ''Sphagnetalia magellanici'' i ''Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi''.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
Turzyca skąpo kwiatowa umieszczona jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V).Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.  
+
Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'' jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.
 
<br/>
 
<br/>
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Rutkowski L.: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006
+
Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 2006.
 
<br/>
 
<br/>
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
 
<br/>
 
<br/>
== Linki zewnętrzne ==
+
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_sk%C4%85pokwiatowa
+
== Zobacz też ==
<br/>
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_skąpokwiatowa]
http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
[http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176]
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Rośliny chronione]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]

Wersja z 00:54, 20 lis 2014

Turzyca skąpokwiatowa

Carex pauciflora
Lightf.
Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [1]
Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [2]
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd wiechlinowce
Rodzina ciborowate
Rodzaj turzyca
Gatunek turzyca skąpokwiatowa
Synonimy


Turzyca skąpokwiatowa (Carex pauciflora Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae), rzędu wiechlinowców (Poales).

Morfologia

Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5–1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.

Rozmieszczenie i ekologia

Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze Natura 2000 Tatarska Góra. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko). Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Sphagnetalia magellanici i Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi.

Wartość użytkowa

Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.

Bibliografia

Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 2006.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.

Zobacz też

[3]
[4]