Turzyca skąpokwiatowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = carpa.jpg
 
  |grafika = carpa.jpg
  |podpis grafiki = Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Carex_pauciflora.jpg]
+
  |podpis grafiki = Turzyca skąpokwiatowa. Fot. Raz1el. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Carex_pauciflora.jpg Commons Wikimedia]  
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Lista synonimów = }}
 
  |Lista synonimów = }}
<br/>
 
 
 
'''Turzyca skąpokwiatowa''' (''Carex pauciflora'' Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''), rzędu wiechlinowców (''Poales'').
 
'''Turzyca skąpokwiatowa''' (''Carex pauciflora'' Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''), rzędu wiechlinowców (''Poales'').
 
+
<br/><br/>
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
 
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna.
 
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna.
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5–1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.
+
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5 –1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.
 
<br/>
 
<br/>
 +
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 +
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju na Pojezierzu Pomorskim, [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]], odnotowana została m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w ''Czerwonej Księdze Karpat Polskich''. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).
 
 
Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) ''Sphagnetalia magellanici'' i ''Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi''.
 
Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) ''Sphagnetalia magellanici'' i ''Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi''.
 
<br/>
 
<br/>
Linia 35: Linia 33:
 
Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'' jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.
 
Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'' jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Zobacz też ==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_skąpokwiatowa Turzyca skąpokwiatowa, pl.wikipedia.org] [07.12.2014]
 +
<br/>
 +
[http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176 bdpn.pl] [07.12.2014]
 +
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 2006.
+
Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Warszawa 2006.
 
<br/>
 
<br/>
 
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
 
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_skąpokwiatowa]
 
<br/>
 
[http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176]
 
<br/>
 
 
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]
 

Aktualna wersja na dzień 13:17, 12 mar 2015

Turzyca skąpokwiatowa

Carex pauciflora
Lightf.
Turzyca skąpokwiatowa. Fot. Raz1el. Źródło: Commons Wikimedia
Turzyca skąpokwiatowa. Fot. Raz1el. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd wiechlinowce
Rodzina ciborowate
Rodzaj turzyca
Gatunek turzyca skąpokwiatowa
Synonimy

Turzyca skąpokwiatowa (Carex pauciflora Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae), rzędu wiechlinowców (Poales).

Morfologia

Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5 –1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.

Rozmieszczenie i ekologia

Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju na Pojezierzu Pomorskim, Warmii i Mazurach, odnotowana została m.in. w obszarze Natura 2000 Tatarska Góra. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w Czerwonej Księdze Karpat Polskich. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).

Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Sphagnetalia magellanici i Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi.

Wartość użytkowa

Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.

Zobacz też

Turzyca skąpokwiatowa, pl.wikipedia.org [07.12.2014]
bdpn.pl [07.12.2014]

Bibliografia

Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Warszawa 2006.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.