Wojciech Zink: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Szkoła i wykształcenie) |
(→Praca) |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Święcenia kapłańskie przyjął 8 lutego 1925 roku. Był wikarym w [[Gryźliny|Gryźlinach]] i [[Wrzesinia|Wrzesinia]]. Przez jakiś czas był administratorem parafii w [[Barczewko|Barczewku]]. Od 15 października 1935 aż do stycznia 1945 roku był proboszczem w [[Lesiny Wielkie|Lesinach Wielkich]]. W styczniu 1945 roku został aresztowany przez NKWD, a następnie deportowany. W marcu 1946 roku powrócił na [[Warmia|Warmię]]. Przez krótki okres czasu przebywał w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]]. Ostatecznie został sekretarzem kurii biskupiej w [[Olsztyn|Olsztynie]] oraz kapelanem w Szpitalu Mariackim. Po usunięciu | + | Święcenia kapłańskie przyjął 8 lutego 1925 roku. Był wikarym w [[Gryźliny|Gryźlinach]] i [[Wrzesinia|Wrzesinia]]. Przez jakiś czas był administratorem parafii w [[Barczewko|Barczewku]]. Od 15 października 1935 aż do stycznia 1945 roku był proboszczem w [[Lesiny Wielkie|Lesinach Wielkich]]. W styczniu 1945 roku został aresztowany przez NKWD, a następnie deportowany. W marcu 1946 roku powrócił na [[Warmia|Warmię]]. Przez krótki okres czasu przebywał w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]]. Ostatecznie został sekretarzem kurii biskupiej w [[Olsztyn|Olsztynie]] oraz kapelanem w Szpitalu Mariackim. Po usunięciu [[Teodor Bensch|ks. dr. Teodora Benscha] z urzędu administratora apostolskiego, Wojciech Zink został wyznaczony do zarządzania diecezją. Podjął decyzję o reaktywacji kapituły katedralnej - został jej dziekanem, a następnie prepozytem. Utrzymywał bezpośredni kontakt z Prymasem Stefanem Wyszyńskim. 2 października 1953 roku odmówił złożenia podpisu na komunikacie informującym o aresztowaniu Prymasa. Zink został aresztowany i wywieziony do więzienia na warszawskim Mokotowie. Duchowny został zwolniony 1 lutego 1955 roku. Otrzymał zakaz powrotu na Warmię. Przebywał w Pawłowie koło Lublina, a następnie w sanatorium w Zakopanem. Mieszkał też przez jakiś czas w budynku nuncjatury w Warszawie. Do Olsztyna wrócił po objęciu diecezji warmińskiej przez biskupa [[Tomasz Wilczyński|Tomasza Wilczyńskiego]]. W maju 1960 roku otrzymał tytuł infułata. Zink był kuratorem Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Zmarł w wieku 67 lat. Został pochowany w Gietrzwałdzie. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:07, 30 cze 2014
| Wojciech Zink | |
| | |
 Wojciech Zink
| |
| Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia 1902 r. Bydgoszcz |
| Data i miejsce śmierci | 9 września 1969 r. Olsztyn |
| Zawód | kanonik warmiński, wikariusz generalny Prymasa Polski |
Wojciech Zink (ur. 23 kwietnia 1902 r. w Bydgoszczy, zm. 9 września 1969 r. w Olsztynie) – kanonik warmiński, prepozyt, wikariusz generalny Prymasa Polski
Spis treści
Życiorys
Syn Antoniego Zinka i pochodzącej z Woryt koło Gietrzwałdu Augusty z domu Tyżak.
Szkoła i wykształcenie
W 1912 rozpoczął naukę w gimnazjum w Nakle nad Notecią W 1916 roku po śmierci ojca przeniósł przeniósł się do Miejskiego Gimnazjum w Gdańsku. Tamże w 1919 zdał egzamin dojrzałości. Naukę kontynuował w Seminarium Duchownym "Hosianum" w Braniewie.
Praca
Święcenia kapłańskie przyjął 8 lutego 1925 roku. Był wikarym w Gryźlinach i Wrzesinia. Przez jakiś czas był administratorem parafii w Barczewku. Od 15 października 1935 aż do stycznia 1945 roku był proboszczem w Lesinach Wielkich. W styczniu 1945 roku został aresztowany przez NKWD, a następnie deportowany. W marcu 1946 roku powrócił na Warmię. Przez krótki okres czasu przebywał w Gietrzwałdzie. Ostatecznie został sekretarzem kurii biskupiej w Olsztynie oraz kapelanem w Szpitalu Mariackim. Po usunięciu [[Teodor Bensch|ks. dr. Teodora Benscha] z urzędu administratora apostolskiego, Wojciech Zink został wyznaczony do zarządzania diecezją. Podjął decyzję o reaktywacji kapituły katedralnej - został jej dziekanem, a następnie prepozytem. Utrzymywał bezpośredni kontakt z Prymasem Stefanem Wyszyńskim. 2 października 1953 roku odmówił złożenia podpisu na komunikacie informującym o aresztowaniu Prymasa. Zink został aresztowany i wywieziony do więzienia na warszawskim Mokotowie. Duchowny został zwolniony 1 lutego 1955 roku. Otrzymał zakaz powrotu na Warmię. Przebywał w Pawłowie koło Lublina, a następnie w sanatorium w Zakopanem. Mieszkał też przez jakiś czas w budynku nuncjatury w Warszawie. Do Olsztyna wrócił po objęciu diecezji warmińskiej przez biskupa Tomasza Wilczyńskiego. W maju 1960 roku otrzymał tytuł infułata. Zink był kuratorem Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Zmarł w wieku 67 lat. Został pochowany w Gietrzwałdzie.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
...
Bibliografia
- Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
- Chłosta Jan, Znani i nieznani olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn 1996.
- Szorc Alojzy, Dzieje diecezji warmińskiej (1243-1991), Olsztyn 1991.
- Księża niezłomni - Wojciech Zink [data dostępu: 12.06.2014]
