Zębiełek białawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Zwierzę infobox
 
{{Zwierzę infobox
  |nazwa polska          = ‘’Zębiełek leucodon’’
+
  |nazwa zwyczajowa      = Zębiełek białawy
 +
|nazwa łacińska        = ''Crocidura leucodon''
 +
|TSN                    =  
 
  |zoolog                = Hermann, 1780
 
  |zoolog                = Hermann, 1780
  |nazwa łacińska        = ‘’Crocidura leucodon’’
+
  |okres istnienia        =  
  |typ                    = [[strunowce]]
+
  |grafika                = Zębiełek białawy.jpg
  |podtyp                = [[kręgowce]]
+
  |opis grafiki          = Zębiełek białawy. Fot. Dodoni. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Crocidura_leucodon.JPG Commons Wikimedia]
  |gromada                = [[ssaki]]
+
  |typ                    = strunowce
  |podgromada            = [[ssaki żyworodne]]
+
  |podtyp                = kręgowce
  |infragromada          = [[łożyskowce]]
+
  |gromada                = ssaki
  |rząd                  = [[Soricomorfa]]
+
  |rząd                  = Soricomorfa
  |rodzina                = [[ryjówkowate]]
+
  |rodzina                = ryjówkowate
  |rodzaj                = ''[[zębiełek]]''
+
  |rodzaj                = zębiełek
 +
|gatunek                = zębiełek białawy
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 
}}
 
}}
 +
'''Zębiełek białawy''' – nieduży ssak z rodziny ryjówkowatych.
 +
<br/><br/>
  
'''Zębiełek białawy''' (Crocidura leucodon)
+
==Charakterystyka==
 +
Długość ciała bez ogona wynosi do 8 cm. Grzbiet jest barwy rdzawej, brązowej lub ciemnobrązowej z jasnymi bokami i niemal białą stroną brzuszną.
  
Nieduży ssak z rodziny ryjówkowatych. Długość ciała bez ogona do 8 cm. Grzbiet barwy rdzawej, brązowej lub ciemnobrązowej z jasnymi bokami i niemal białą stroną brzuszną.
+
Zębiełek białawy żyje na polach uprawnych i na łąkach. Zdarza się, że bytuje w pobliżu ludzkich siedlisk. Często zasiedla nory [[kret|kretów]], rzadziej kopie własne. Buduje gniazdo ze splecionej trawy. Na zimę przenosi się do zabudowań gospodarczych – najczęściej stajni lub obór.
  
Żyje na polach uprawnych i łąkach. Zdarza się, że bytuje w pobliżu ludzkich siedlisk. Często zasiedla krecie nory, rzadziej kopie własne. Buduje gniazdo ze splecionej trawy. Na zimę przenosi się do zabudowań gospodarczych – najczęściej stajń lub obór.
+
Jest aktywny całą dobę. Żywi się głównie owadami, ślimakami oraz drobnymi gryzoniami. Nie stroni od padliny i owoców.
Aktywny całą dobę. W jego menu są głównie owady, ślimaki oraz drobne gryzonie. Nie stroni od padliny i owoców.
 
W ciągu roku samica wydaje od 2 do 4 miotów (3-6 młodych w każdym). Objęty ścisłą ochroną! (zdj.wikipedia.pl)
 
  
[[Grafika:Zębiełek białawy.jpg|600px|]]
+
W ciągu roku samica wydaje od 2 do 4 miotów (3–6 młodych w każdym).  
  
 +
Gatunek objęty jest ścisłą ochroną. 
 +
==Bibliografia==
 +
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 30.<br/>
  
=='''Źródło:'''==
+
[[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
*[[Panfil Jan|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 30 str.
 
*WikiMedia
 
 
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
 
 
JustJask
 

Aktualna wersja na dzień 17:10, 14 mar 2015

Zębiełek białawy

Crocidura leucodon`
Hermann, 1780
Crocidura leucodon Hermann, 1780
Zębiełek białawy. Fot. Dodoni. Źródło: Commons Wikimedia
Zębiełek białawy. Fot. Dodoni. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd Soricomorfa
Rodzina ryjówkowate
Rodzaj zębiełek
Gatunek zębiełek białawy

Zębiełek białawy – nieduży ssak z rodziny ryjówkowatych.

Charakterystyka

Długość ciała bez ogona wynosi do 8 cm. Grzbiet jest barwy rdzawej, brązowej lub ciemnobrązowej z jasnymi bokami i niemal białą stroną brzuszną.

Zębiełek białawy żyje na polach uprawnych i na łąkach. Zdarza się, że bytuje w pobliżu ludzkich siedlisk. Często zasiedla nory kretów, rzadziej kopie własne. Buduje gniazdo ze splecionej trawy. Na zimę przenosi się do zabudowań gospodarczych – najczęściej stajni lub obór.

Jest aktywny całą dobę. Żywi się głównie owadami, ślimakami oraz drobnymi gryzoniami. Nie stroni od padliny i owoców.

W ciągu roku samica wydaje od 2 do 4 miotów (3–6 młodych w każdym).

Gatunek objęty jest ścisłą ochroną.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 30.