Zaklika Korzekwicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Był kasztelanem wiślickim. Na wyprawę wojenną do [[Prusy|Prus]] wystawił własną chorągiew. | Był kasztelanem wiślickim. Na wyprawę wojenną do [[Prusy|Prus]] wystawił własną chorągiew. | ||
| − | Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz | + | Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz pisał: "postarało się też powiadomić, za pośrednictwem rycerza Zakliki z Korzkwi, króla polskiego Władysława o swoim znakomitym i pełnym chwały triumfie". |
| − | Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści | + | Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści i wynagrodził go "pięciuset grzywnami" (wówczas równowartość wsi). |
Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć. | Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 17:50, 14 sty 2015
| Zaklika Korzekwicki | |
| |
Zaklika Korzekwicki – uczestnik bitwy grunwaldzkiej, rycerz herbu Syrokomla z Korzkwi koło Krakowa.
Życiorys
Był kasztelanem wiślickim. Na wyprawę wojenną do Prus wystawił własną chorągiew.
Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz pisał: "postarało się też powiadomić, za pośrednictwem rycerza Zakliki z Korzkwi, króla polskiego Władysława o swoim znakomitym i pełnym chwały triumfie".
Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści i wynagrodził go "pięciuset grzywnami" (wówczas równowartość wsi).
Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
