Zbigniew Czajka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
'''Zbigniew Czajka''' – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]], rycerz herbu Dębno, pochodzący z Nowego Dworu (obecnie Jawor Solecki niedaleko Radomia).<br/><br/> | '''Zbigniew Czajka''' – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]], rycerz herbu Dębno, pochodzący z Nowego Dworu (obecnie Jawor Solecki niedaleko Radomia).<br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Herb Zbigniewa Czajki był taki sam jak biskupa krakowskiego – Zbigniewa Oleśnickiego. Nie można zatem wykluczyć, że Zbigniew Czajka i biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki byli spokrewnieni. Zbigniew Czajka służył królowi Jagielle w czasie bitwy pod [[Grunwald|Grunwaldem]] jako jeden z trzech giermków. Czajka niósł kopię królewską, Mikołaj Morawczyk dzierżył proporczyk z orłem białym na czerwonym tle, a Daniłko Rusinek łuk i sajdak królewski. | + | Herb Zbigniewa Czajki był taki sam jak biskupa krakowskiego – Zbigniewa Oleśnickiego. Nie można zatem wykluczyć, że Zbigniew Czajka i biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki byli spokrewnieni. Zbigniew Czajka służył królowi Jagielle w czasie bitwy pod [[Grunwald|Grunwaldem]] jako jeden z trzech giermków. Czajka niósł kopię królewską, [[Mikołaj Morawczyk]] dzierżył proporczyk z orłem białym na czerwonym tle, a [[Daniłko Rusinek]] łuk i sajdak królewski. |
Zbigniew Oleśnicki udzielił królowi pomocy w chwili, kiedy ten został zaatakowany przez rycerza niemieckiego Leopolda von Köckeritz, który chciał ugodzić go swoją kopią. Oleśnicki zrzucił wtedy rycerza niemieckiego z konia i ugodził własną kopią. W pobliżu króla był obecny również Zbigniew Czajka, który pozostawał w gotowości, by bronić Jagiełłę. Zdążył już nawet pochylić nad wrogiem kopię, którą trzymał w ręku. Wyprzedził go w tym jednak Zbigniew Oleśnicki, będący wówczas jeszcze nie biskupem, a sekretarzen królewskim. | Zbigniew Oleśnicki udzielił królowi pomocy w chwili, kiedy ten został zaatakowany przez rycerza niemieckiego Leopolda von Köckeritz, który chciał ugodzić go swoją kopią. Oleśnicki zrzucił wtedy rycerza niemieckiego z konia i ugodził własną kopią. W pobliżu króla był obecny również Zbigniew Czajka, który pozostawał w gotowości, by bronić Jagiełłę. Zdążył już nawet pochylić nad wrogiem kopię, którą trzymał w ręku. Wyprzedził go w tym jednak Zbigniew Oleśnicki, będący wówczas jeszcze nie biskupem, a sekretarzen królewskim. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Osoba|Czajka, Zbigniew]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim| Czajka, Zbigniew]][[Kategoria: 1401-1500|Czajka, Zbigniew]] | [[Kategoria: Osoba|Czajka, Zbigniew]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim| Czajka, Zbigniew]][[Kategoria: 1401-1500|Czajka, Zbigniew]] | ||
Wersja z 17:37, 14 sty 2015
| Zbigniew Czajka | |
| |
Zbigniew Czajka – uczestnik bitwy grunwaldzkiej, rycerz herbu Dębno, pochodzący z Nowego Dworu (obecnie Jawor Solecki niedaleko Radomia).
Życiorys
Herb Zbigniewa Czajki był taki sam jak biskupa krakowskiego – Zbigniewa Oleśnickiego. Nie można zatem wykluczyć, że Zbigniew Czajka i biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki byli spokrewnieni. Zbigniew Czajka służył królowi Jagielle w czasie bitwy pod Grunwaldem jako jeden z trzech giermków. Czajka niósł kopię królewską, Mikołaj Morawczyk dzierżył proporczyk z orłem białym na czerwonym tle, a Daniłko Rusinek łuk i sajdak królewski.
Zbigniew Oleśnicki udzielił królowi pomocy w chwili, kiedy ten został zaatakowany przez rycerza niemieckiego Leopolda von Köckeritz, który chciał ugodzić go swoją kopią. Oleśnicki zrzucił wtedy rycerza niemieckiego z konia i ugodził własną kopią. W pobliżu króla był obecny również Zbigniew Czajka, który pozostawał w gotowości, by bronić Jagiełłę. Zdążył już nawet pochylić nad wrogiem kopię, którą trzymał w ręku. Wyprzedził go w tym jednak Zbigniew Oleśnicki, będący wówczas jeszcze nie biskupem, a sekretarzen królewskim.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
