Andrzej Minkiewicz

Andrzej Minkiewicz
Imię i nazwisko	Andrzej Minkiewicz
Data i miejsce urodzenia	29 października 1943, Wilno
Data śmierci	2 marca 2014, Elbląg
Dyscyplina	dziennikarz sportowy

Andrzej Minkiewicz (ur. 29 października 1943 r. w Wilnie, zmarł 2 marca 2014 r. w Elblągu) – dziennikarz sportowy, laureat Elbląskiego Oscara, tj. nagrody prezydenta Elbląga w dziale sport i turystyka.

Życiorys

Był znanym i cenionym dziennikarzem i działaczem sportowym, inicjatorem wielu przedsięwzięć, współzałożycielem klubów sportowych i stowarzyszeń.

Do Elbląga przybył z rodzicami w 1946 roku. W szkole wykazywał różne zainteresowania; fascynowała go muzyka. W 1959 r. w technikum budowy maszyn założył zespół "Biało-Czarni", który grał m.in. na zabawach karnawałowych. Po maturze zdał celująco egzaminy na Politechnikę Gdańską, ale z powodu poważnej choroby ojca zdecydował się na pracę w Zamechu i studia wieczorowe na Politechnice Warszawskiej. Wtedy odezwała się żyłka dziennikarska. Opisał negatywne zjawiska w Zamechu, a tekst ten opublikował "Głos Wybrzeża". Redakcja zaproponowała mu współpracę. Pisał również do gazety zakładowej "Głos Zamechu".

Działalność dziennikarska

W 1967 roku związał się na wiele lat z redakcją "Dziennika Bałtyckiego" i jej elbląskim oddziałem. Stał się wówczas wówczas korespondentem ogólnopolskiej prasy sportowej warszawskiego "Przeglądu Sportowego", katowickiego "Sportu" i krakowskiego "Tempa". Został elbląskim współpracownikiem Radia Gdańsk.

Sportowe wydarzenia w Elblągu stały się głównym tematem jego publikacji i działalności. Wraz z olimpijką Heleną Pilejczyk i Januszem Pająkiem ze Szkolnego Związku Sportowego założył Komitet Olimpijski Powiśla, Warmii i Żuław. Inicjatywa ta zaowocowała licznymi spotkaniami z polskimi gwiazdami sportu w Kwidzynie, Sztumie, Prabutach, Nowym Dworze Gdańskim, Fromborku, Pasłęku, Ornecie i Elblągu. Spotkania te były połączone z regionalnymi zawodami sportowymi.

Po ukończeniu kursu sprawozdawców i komentatorów sportowych w Centrum Kultury Fizycznej i Sportu w Spale i Warszawie uzyskał uprawnienia do komentowania masowych imprez sportowych, a także piłki nożnej, ręcznej i boksu. Organizował w "Dzienniku Bałtyckim" doroczne plebiscyty na 10 najlepszych sportowców województwa elbląskiego.

W latach 1999–2013 współpracował z redakcją sportową Radia Olsztyn. Relacjonował na żywo mecze piłki nożnej i piłki ręcznej, przekazywał dźwiękowe wywiady, relacje z wydarzeń sportowych w mieście. Pracował w Telewizji Elbląskiej Juliusza Marka, gdzie redagował cykliczny program Spotkania ze sportem i codzienne wiadomości sportowe. Pełnił także społecznie obowiązki rzecznika prasowego ESK Nestora, którego był założycielem.

Odznaczenia

Czterokrotnie otrzymał tytuł "Dziennikarza sportowego roku". Polski Związek Piłki Nożnej przyznał mu Złotą Odznakę PZPN, a Polski Komitet Olimpijski uhonorował najpierw srebrnym, a później złotym medalem PKOL. W roku 1983 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, a w roku 2001 nagrodę prezydenta Elbląga w dziale sport i turystyka, czyli Elbląskiego Oscara.

Bibliografia

pl.wikipedia.org [18.12.2014]
info.elblag.pl [18.12.2014]
Leksykon Kultury Warmii i Mazur [18.12.2014]