Jan Karol Konopacki

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jan Karol Konopacki

Jan Karol KonopackiŹródło: Poczet biskupów warmińskich, red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss.
Jan Karol Konopacki
Źródło: Poczet biskupów warmińskich, red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data urodzenia 1581 r.
Data i miejsce śmierci 23 grudnia 1643 r.
Tyniec

Jan Karol Konopacki (ur. 1581 r., zm. 23 grudnia 1643 r. w Tyńcu) – duchowny katolicki, biskup warmiński w 1643 r.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Jan Karol Konopacki początkowo uczył się w domu pod okiem nauczyciela. Od młodości wiele podróżował, zdobywał wykształcenie za granicą (Francja i Włochy), znał kilka języków obcych. Studiował w latach 1606-1608 na uniwersytecie w Bourges.

Działalność

Konopacki został przydzielony na dwór królowej – żony Zygmunta III. Zaprzyjaźnił się tam z kanclerzem wielkim koronnym Jerzym Ossolińskim. W latach 1621-1627 był starostą dybowskim. Zajmował się także wykształceniem królewicza Aleksandra Wazy. Około 1631 r. przyjął święcenia kapłańskie i został mianowany opatem w Wąchocku (1635 r.), a następnie w Tyńcu (1643 r.).
W latach 1638-1641 przebywał w Paryżu. Konopacki został wysłany z misją dyplomatyczną, wraz z królewiczem Janem Kazimierzem. Po aresztowaniu Jana Kazimierza pozostał w Paryżu i zajął się sprawą spadkową królewicza.

Po śmierci Jana Alberta Wazy zabiegał bezskutecznie o biskupstwo warmińskie. Ostatecznie wybrano go na biskupa warmińskiego w 1643 r. Zastąpił na tronie biskupim Mikołaja Szyszkowskiego. 5 października 1643 r. wybór ten zatwierdził papież Urban VIII. Konopackiego mianowano także na administratora apostolskiego diecezji sambijskiej. Konopacki nie doczekał się upragnionego stanowiska. Zmarł pod koniec 1643 r. w Tyńcu. Jego następcą mianowano Wacława Leszczyńskiego.

Konopacki był znakomitym mówcą. Wspierał finansowo ubogich, duchownych oraz Collegium Hosianum w Braniewie.

Konopacki wywodził się z rodziny szlacheckiej – herb Odwaga. Ojciec Konopackiego, Maciej, był wojewodą chełmińskim, sekretarzem królewskim, podkomorzym chełmińskim i starostą grudziądzkim. Po owdowieniu został biskupem chełmińskim. Matka, Elżbieta Dulska, była kasztelanką chełmińską spokrewnioną z rodziną św. Stanisława Kostki.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.