Jazgarz

Jazgarz
Gymnocephalus cernua`
Linnaeus, 1758
Gymnocephalus cernua Linnaeus, 1758
Fot. Etrusko25. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	okoniowate
Rodzaj	Gymnocephalus
Gatunek	Jazgarz
Synonimy
Acerina cernua (Linnaeus, 1758) Acerina cernua danubica Vladykov, 1931 Acerina cernua essipovi Burmakin, 1941 Acerina cernus essipovi Burmakin, 1941 Acerina czekanowskii Dybowski, 1874 Acerina czekanowskü Dybowski, 1874 Acerina fischeri Eichwald, 1873 Acerina vulgaris Cuvier, 1829 Acerinus cernus essipovi Burmakin, 1941 Cernua fluviatilis Fleming, 1828 Gymnocephalus cernus (Linnaeus, 1758) Gymnocephalus cernuus (Linnaeus, 1758) Holocentrus post Lacepède, 1802 Perca cernua Linnaeus, 1758

Jazgarz (Gymnocephalus cernua) – gatunek ryby z rodziny okoniowatych (Percidae). Ryba traktowana często jako szkodnik w racjonalnie prowadzonej gospodarce rybackiej, "chwast rybny" odporny na zanieczyszczenia wody.

Morfologia

Ciało lekko wygrzbiecone, barwy zielonkawej, usiane licznymi ciemnobrązowymi plamkami, linia boczna wyraźna. Całe ciało, z wyjątkiem głowy, pokrywają mocno osadzone w skórze drobne, szorstkie łuski. Obie płetwy grzbietowe łączą się ze sobą. Płetwy brzuszne położone w dolnej części ciała, tuż za nasadą płetw piersiowych. Pysk jest mały i tępy, zakończony niewielką paszczą, uzbrojoną w liczne, drobne ząbki. Pokrywa skrzelowa jest zakończona ostrym kolcem.

Grzbiet szarawozielony lub brązowoszary, pokryty niewyraźnymi, czarnymi plamami, boki jasnobrązowe, brzuch żółtawobiały, ciemno nakrapiany. Pokrywy skrzelowe z metalicznym połyskiem. Płetwy grzbietowe i ogonowa szarobrązowe, gęsto nakrapiane ciemnymi plamkami. Płetwy brzuszne i odbytowa ciemnożółte lub szarawo-czerwone.

Osiąga przeciętnie 15–20 cm długości

Występowanie

Żyje w jeziorach, zbiornikach zaporowych, dużych rzekach, starorzeczach oraz słonawych wodach przybrzeżnych. Unika szybko płynących rzek górskich oraz wód silnie zarośniętych. Przebywa w głębszych partiach wody, w pobliżu dna, w mniejszych lub większych stadach, często w towarzystwie narybku okonia, sandacza oraz karpiowatych. Dość odporny na zanieczyszczenia wody. Dorosłe osobniki zamieszkują przybrzeżne partie wód.

Żerowanie

Żerują tuż przy dnie, żywiąc się planktonem, zwierzętami dennymi, narybkiem innych ryb, również ikrą. Jazgarz jest poważnym konkurentem pokarmowym dla bentosożernych, m.in. leszcza, karpia i węgorza. Ma duży apetyt, do przyrostu 1 kg masy ciała musi pochłonąć siedem razy tyle pożywienia co leszcz.

Rozród

W Polsce tarło odbywa się od połowy kwietnia do końca maja. Tarło jest porcyjne i odbywa się w 2 lub 3 rzutach. Ikra w liczbie 1 tys.–6 tys. składana jest w galaretowatych wstęgach na roślinności podwodnej lub żwirowatym i kamienistym dnie.

Ochrona i zagrożenie

Kategoria zagrożenia, do której został zakwalifikowany jazgarz wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.

Bibliografia

pzw.org.pl [09.01.2016]
pl.wikipedia.org [09.01.2015]