Jezioro Gielądzkie
Jezioro Gielądzkie – jezioro leżące w gminie Sorkwity, w dorzeczu Pisy, Krutyni oraz Narwi. Na obrzeżach jeziora położonych jest kilka miejscowości: na południowo-zachodnich krańcach leży gminna wieś Sorkwity, na zachodnich wieś Gieląd, dalej ku północy Pustniki, na północy Botowo, a w środkowej części brzegów wschodnich Młynik. Wokół jeziora biegną drogi, przeważnie o twardej nawierzchni. Południowym krańcem zbiornika przebiega droga nr 16. Od północny Jezioro Gielądzkie łączy się z jeziorem Zyndaki, a od południa z Jeziorem Lampackim (początek szlaku kajakowego Krutyni). Jezioro objęte jest strefą ciszy.
Ukształtowanie
Duże, rynnowe jezioro położone około 12 km na zachód od Mrągowa.
Zbiornik o rozwiniętej linii brzegowej z kilkoma głęboczkami, o niezbyt stromych stokach, przeważnie piaszczystej ławicy, dnie twardym, miejscami mulistym. Na jeziorze leży sześć niewielkich wysp: trzy większe, wypiętrzone i zadrzewione, położone są w środkowej części zbiornika, dwie małe w południowych krańcach i szósta u krańców północnych.
Brzegi jeziora są przeważnie wysokie i miejscami strome, jedynie północno-wschodnie płaskie. Brzegi wschodnie porasta las, pozostałe zajmują pola, łąki miejscami podmokłe, zwłaszcza w środkowej części zachodnich obrzeży.
Przyroda
Jezioro miernie zarośnięte. Oczerety względnie równomiernie występują wokół brzegów i wysp, przeważa trzcina, ponadto sitowie, tatarak, skrzyp. W zacisznych partiach zbiornika rozwija się grążel żółty. Wśród roślinności zanurzonej przeważa moczarka tworząca większe skupiska wokół brzegów części północnej i przy dużej wyspie w części środkowej.
Pogłowie ryb urozmaicone, występuje m.in. leszcz, płoć, sandacz, szczupak, węgorz, lin.
Użytkownik - dzierżawca
Jezioro użytkowane jest przez Gospodarstwo Rybackie Mrągowo.
Bibliografia
mojemazury.pl [10.01.2015]
Jeziora Pojezierza Mrągowskiego, Instytut Rybactwa śródlądowego, Olsztyn 1998.