Kłosownica pierzasta
To jest | Kłosownica pierzasta | |
| | |
| Brachypodium pinnatum | |
| (L.) P. Beauv. | |
 Kłosownica pierzasta. Autor: Carl Lindman, Bilder ur Nordens Flora. Źródło: Commons Wikimedia | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Gromada | rośliny naczyniowe |
| Klasa | okrytonasienne |
| Rząd | wiechlinowce |
| Rodzina | wiechlinowate |
| Rodzaj | kłosownica |
| Gatunek | kłosownica pierzasta |
| Synonimy | |
Kłosownica pierzasta (Brachypodium pinnatum (L.) P. Beauv.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae, Gramineae; trawy).
Spis treści
Morfologia
Trawa trwała, żółtozielona, wysokości 30-120 cm, z podziemnymi rozłogami, tworząca geste skupienia lub duże płaty. Źdźbła nagie. Pochwy liściowe przeważnie nagie. Blaszki liściowe długości do 40 cm, równomiernie zaostrzone, szerokości 6-8 mm, wiotkie, żółtozielone, na brzegach orzęsione rzęskami niejednakowo długimi i w nieregularnych odstępach, na blaszce szorstko słabo owłosione. Języczki liściowe tępe. Pochwy liściowe nagie, dolne czasami słabo owłosione. Kłosy wzniesione, o 6-8 kłoskach. Kłoski lekko spłaszczone, skierowane szerszą strona ku osi kłosa. Plewka dolna z krótka ością. Ości zawsze krótsze od plewek, szorstkie. Kwitnie od czerwca do lipca.
Rozmieszczenie i ekologia
Trawa ta występuje naturalnie od północno-zachodnich krańców Afryki poprzez niemal całą Europę, Azję środkową i północną po północno-wschodnią część Chin.
W Polsce rośnie na terenie całego kraju, zdecydowanie jednak częściej w południowej części, gdzie pokrywa duże połacie terenu. Rośnie na glebach wapiennych (gatunek wskaźnikowy dla gleb zasadowych), na obrzeżach lasów.
Na Warmii i Mazurach gatunek ten jest uznawany za rzadkość; występuje m.in. w Obszarze Natura 2000 Murawy koło Pasłęka.
Wartość użytkowa
Trawa ta rośnie na suchych lub umiarkowanie świeżych glebach gliniastych. Odporna na spasanie, wapieniolubna, wskaźnik ubogich półsuchych muraw. Jest to gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea.
Ciekawostki
Ze względu na szorstkie i owłosione liście unika jej większość pasących się zwierząt. Głęboko w ziemi zakorzenione rozłogi dobrze chronią ją przed występującymi niekiedy pożarami. Na leżących odłogiem ubogich murawach nawapiennych jej trudno rozkładająca się substancja organiczna z liści i źdźbeł przyczynia się, przez wytworzenie zbitej darni do ustępowania gatunków światłolubnych.
Bibliografia
Trawy. Leksykon Przyrodniczy, Warszawa.
pl.wikipedia.org, kłosownica pierzasta [18.06.2014]
