Komorowo (gmina Biała Piska)
To jest | Komorowo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | piski |
| Gmina | Biała Piska |
| Liczba ludności (2010) | 154 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 12-230 |
| Tablice rejestracyjne | NPI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Komorowo | |
| Położenie na mapie Polski  Komorowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Komorowo (niem. Kommorowen, od 1938 r. Ebhardtshof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 154 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Julia Karwowska[1].
Położenie
Wieś położona jest na terenie Pojezierza Ełckiego wchodzącego w skład Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Miejscowość leży w odległości 3 km na południowy wschód od Białej Piskiej, w pobliżu drogi krajowej nr 58.
Dzieje miejscowości
Wieś po raz pierwszy jest wzmiankowana w 1516 roku, gdy zostały tu założone dobra służebne. Wówczas trzej sołtysi z Bełcząca – Jan, Jakub i Mikołaj – zakupili tu 3 łany na prawie magdeburskim. W 1530 roku Mikołaj i Jakub zakupili dodatkowe 3 łany. W 1571 roku wydano dla Komorowa nowy przywilej, który potwierdzał nadanie 6 łanów. W XV i XVI wieku wieś występowała pod nazwą Kamerowa. We wrześniu 1710 roku do wsi dotarła wielka epidemia dżumy; w jej wyniku zmarło 21 mieszkańców.
Na początku XX wieku powstał tu dwór z parkiem i zabudowaniami gospodarczymi. Po II wojnie światowej działało tu Państwowe Gospodarstwo Rolne.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 147 osób
Szkolnictwo
Dzieci z Komorowa uczęszczają do Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Białej Piskiej, młodzież – do tamtejszego gimnazjum.
Zabytki
- zespół dworsko–parkowy z początku XX wieku: dwór murowany, pozostałości parku oraz zabudowań gospodarczych (dwie obory, spichlerz, magazyn)
- rodzinny cmentarz ewangelicki z XIX wieku
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709–1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Biała Piska [10.09.2013]
Przypisy
