Ludwika Stramkowska
Ludwika Stramkowska | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1889 r. Radoszki koło Brodnicy |
Data i miejsce śmierci | 8 stycznia 1974 r. Olsztyn |
Odznaczenia | |
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski |
Ludwika Stramkowska (ur. 25 sierpnia 1889 roku w Radoszkach koło Brodnicy, zm. 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie) – działaczka ruchu polskiego.
Życiorys
Ludwika Stramkowska była matką sześciorga dzieci. Po śmierci męża w 1925 roku wychowywała je samotnie. Była działaczką ruchu polskiego.
W 1914 roku po ślubie z murarzem Kazimierzem Stramkowskim z Ostrowia Wielkopolskiego przeniosła się do Olsztyna. Włączyła się w działania ruchu polskiego. Jej dzieci uczęszczały do szkoły polskiej i uczestniczyły w zajęciach Uniwersytetu Ludowego w Dalkach pod Gnieznem. Jej córka Pelagia pracowała w księgarni "Gazety Olsztyńskiej". Irena ukończyła szkołę handlową w Poznaniu i pracowała, tak jak i Maria, w biurze IV Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech.
Za pomoc jeńcom polskim zatrudnionym w Olsztynie Ludwika Stramkowska wraz z córkami: Ireną, Pelagią i Anną, oraz Wandą Pieniężną, Anną Romańską, ks. Wacławem Osińskim i Marianną Klein została aresztowana. Ich proces odbył się 21 lutego 1940 roku i miał charakter rozprawy pokazowej. Ludwika Stramkowska otrzymała karę półtora roku więzienia. Inni otrzymali wyrok od 2,5 do 9 miesięcy więzienia.
W 1960 roku Ludwika Stramkowska została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.