Mioduńskie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Mioduńskie

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Ryn
Liczba ludności (2010) 53
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Mioduńskie
Mioduńskie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Mioduńskie
Mioduńskie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Mioduńskie (niem. Gut Mniodunsken, od 1929 r. Immenhagen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ryn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1945–1950 wieś wchodziła w skład i|powiatu mrągowskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 53 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Mioduńskie i Zielony Lasek. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Jabłońska[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, 25 km na południowy zachód od Giżycka i 9 km na południowy wschód od Rynu, między drogą wojewódzką nr 642 a jeziorem Szymon, w pobliżu granicy z powiatem mrągowskim. Na południe od wsi przebiega Kanał Mioduński, łączący jezioro Szymon i jezioro Kotek Wielki.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów Prus Książęcych. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W drugiej połowie XVI wieku tutejsze dobra należały do komornika ryńskiego Matysa. W 1582 roku zostały one sprzedane Wawrzyńcowi Reckowi przez starostę Krispina von Blumsteina, co dwa lata później potwierdził margrabia brandenburski Jerzy Fryderyk Hohenzollern. Mioduńskie należały do parafii ewangelickiej w Szymonce.

Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. W 1935 roku zatrudniała ona jednego nauczyciela, a uczęszczało do niej 25 uczniów. Po wojnie uruchomiono ją ponownie 1 września 1947 roku, ale z powodu malejącej liczby uczniów została zlikwidowana już w 1957 roku. Raz jeszcze otwarto ją w 1964 roku, a zlikwidowano dziesięć lat później w ramach reorganizacji sieci szkolnej.

W 1970 roku Mioduńskie składały się z 15 budynków mieszkalnych; wieś była zelektryfikowana, posiadała świetlicę, punkt biblioteczny i boisko sportowe; działało tu kółko rolnicze i spółka wodnomelioracyjna. W latach 1954–1972 wieś należała do gromady Ryn.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

  • 1857 – 55 osób
  • 1939 – 105 osób
  • 1970 – 79 osób

Zabytki

Przypisy

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996. Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1983.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Gminna ewidencja zabytków, w: Miasto i gmina Ryn. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Część A, Ryn 2009/2010 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]