Puchlinka ząbkowata
Puchlinka ząbkowata (Thelotrema lepadiunum Ach.) Ach. – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny puchlinkowatych (Thelotremataceae), rzędu Ostropales.
Plecha
Porost ten tworzy plechy skorupiaste, barwy szaropłowej lub bladoochrowej, zwykle powyżej 3 cm średnicy. Jego owocniki są bardzo charakterystyczne, zwykle liczne, mierzą od (0,6-)1 do 2 mm średnicy. Zagłębione są w półkulistych brodawkach plechy z wyraźnym ostiolum, przez które widoczna jest wewnętrzna część owocnika z biało przyprószoną, ciemną tarczką oraz charakterystyczny, wolny, błonkowaty brzeżek własny, pękający na kilka ząbkowatych odcinków.
Rozmieszczenie i ekologia
Rodzaj Thelotrema obejmuje na świecie około 100 gatunków, głównie tropikalnych. W Europie rodzaj ten reprezentowany jest przez 10 gatunków, z których tylko jeden – Thelotrema lepadinum – występuje w Polsce.
Puchlinka ząbkowata jest gatunkiem szeroko rozpowszechnionym, znanym z Europy, Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Afryki, Azji i Australii. W Polsce jego stanowiska znane są głównie z obszarów górskich, skąd podano najwięcej notowań. Gatunek ten występuje w Tatrach i wszystkich pasmach Beskidów Zachodnich (Beskidzie Śląskim, Beskidzie Żywieckim, Beskidzie Małym, Beskidzie Wyspowym, Beskidzie Sądeckim, w Gorcach). Poprzez Beskid Niski rozciąga swój zasięg w Karpaty Wschodnie (Góry Sanocko-Turczańskie i Bieszczady). Jego stanowiska skupione są zwłaszcza w górnej partii regla dolnego i sięgają do wysokości 1250 m n.p.m. W pozostałej części kraju podawany był najczęściej z Pomorza Gdańskiego oraz dużych kompleksów leśnych Polski północno-wschodniej. Poza tym obszarem T. lepadinum jest taksonem bardzo rzadkim, zdecydowanie ustępującym.
Puchlinka ząbkowata jest gatunkiem notowanym najczęściej na gładkiej lub lekko pomarszczonej korze drzew liściastych, rzadko jako epilit na skałach krzemianowych. W Polsce rośnie na korze kilkunastu rodzajów drzew liściastych: (buka, dębu, graba, jaworu i in.) i szpilkowych (jodły, świerka), w starych, dobrze zachowanych fragmentach lasów zbliżonych do naturalnych, w siedliskach o czystym i wilgotnym powietrzu, w miejscach cienistych oraz umiarkowanie widnych. W górach T. lepadinum jest przedstawicielem gatunków dolnoreglowych. Rośnie najczęściej w puszczańskich fragmentach buczyny karpackiej (Dentario glandulosae-Fagetum), gdzie współtworzy coraz rzadsze w kraju, ustępujące zbiorowisko epifityczne – Thelotremetum lepadini. Na niżu gatunek ten występuje w lasach liściastych, najczęściej notowany był w grądach.
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje jedynie w największych kompleksach leśnych regionu – w Puszczy Boreckiej, Rominckiej i Piskiej.
Wartość użytkowa
Puchlinka ząbkowata jest jednym z nielicznych porostów o skorupiastej plesze objętych w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. T. lepadinum jest porostem zagrożonym na całym obszarze występowania, umieszczonym na wielu krajowych czerwonych listach. W Polsce gatunek zaliczono do porostów zagrożonych wymarciem (EN), zarówno w skali kraju, jak i większości regionów niżu, np. na Pomorzu Gdańskim oraz w Polsce północno-wschodniej.
Puchlinka ząbkowata jest porostem wykorzystywanym w ocenie ciągłości ekologicznej ekosystemów leśnych. W Polsce ma status wskaźnika niżowych lasów puszczańskich (reliktu puszczańskiego).
Bibliografia
Czyżewska Krystyna, Cieśliński Stanisław, Porosty – wskaźniki niżowych lasów puszczańskich w Polsce, "Monographiae Botanicae" 2003, nr 91, s. 223–239.
Cieśliński Stanisław, Czyżewska Krystyna, Fabiszewski Jerzy, Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland, [w:] Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red lists of plants and fungi in Poland, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 71–89.
Monwid Aleksandra, Kubiak Dariusz, Stanowisko Thelotrema lepadinum (Ach.) Ach. (Thelotremataceae, zlichenizowane Ascomycota) w rezerwacie "Pupy" (Puszcza Piska),"Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody" 2012, nr 31, s. 123-133.