Rezerwat Zatoka Elbląska

Rezerwat Zatoka Elbląska
Rodzaj rezerwatu	faunistyczny
Państwo	Polska
Data utworzenia	1991
Powierzchnia	639,00 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rezerwat Zatoka Elbląska
Położenie na mapie Polski Rezerwat Zatoka Elbląska
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat Zatoka Elbląska – rezerwat przyrody utworzony w 1991 r. ("Monitor Polski" nr 36, poz. 273). Obejmuje Zatokę Elbląską i północną część Wyspy Nowakowskiej, obszary wchodzące w skład dwóch gmin: Elbląg i Tolkmicko. Zajmuje powierzchnię 369 ha. Rezerwat utworzono w celu ochrony miejsc lęgowych ptactwa wodno-błotnego. Wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Zatoka Elbląska, tak jak cały Zalew Wiślany, jest płytkim zbiornikiem wody słonawej o głębokości ok. 2 m. Wzdłuż brzegów Zatoki ciągną się rozległe płaty szuwarów i zarośli wierzbowych.

Zwierzęta

W rezerwacie gniazdują m.in.: perkoz dwuczuby, bąk, bączek, gęgawa, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, kropiatka, zielonka, derkacz, rycyk, rybitwa zwyczajna, rybitwa czarna, wąsatka oraz liczne gatunki kaczek, z których najciekawsze to: ohar, rożeniec, płaskonos, hełmiatka i podgorzałka.

Rezerwat stanowi miejsce pierzowiska licznych gatunków ptaków wodnych, głównie kaczek, łabędzi niemych i łysek. W czasie wiosennych i jesiennych przelotów zatrzymuje się tu wiele ptaków, najliczniej kaczki. Przy niskich stanach wody na terenie rezerwatu żerują znaczne ilości siewkowców. Podczas łagodnych zim przebywają tu bernikle kanadyjskie, łabędzie nieme i gągoły.

Ciekawostki

Na obszarze rezerwatu znajduje się tzw. Złota Wyspa, czyli nieustannie rosnący, wąski półwysep wrzynający się w wody Zalewu Wiślanego.

Galeria zdjęć

• 

  Rezerwat Zatoka Elbląska
• 

  Rezerwat Zatoka Elbląska

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Rezerwat Zatoka Elbląska [22.05.2014]
bip.olsztyn.rdos.gov.pl [22.05.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.