Sterławki Wielkie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Sterławki Wielkie

Kościół w Sterławkach Wielkich.Fot. Mieczysław Kalski
Kościół w Sterławkach Wielkich.
Fot. Mieczysław Kalski
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Ryn
Liczba ludności (2010) 450
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Sterławki Wielkie
Sterławki Wielkie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Sterławki Wielkie
Sterławki Wielkie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Sterławki Wielkie (niem. Gross Stürlack) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ryn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 450 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Grzegorz Strygo[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na południe od jeziora Dejguny, 15 km na zachód od Giżycka i 9 km na północ od Rynu, w pobliżu granicy z powiatem kętrzyńskim. Przez wieś przebiegają drogi wojewódzkie nr 592 i 642, a także linia kolejowa na odcinku Giżycko – Kętrzyn. Na północny wschód od wsi znajduje się wzgórze Kocie Góry (143 m n.p.m.) – punkt widokowy na jezioro Dejguny.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów państwa zakonu krzyżackiego. Jest to jedna z najstarszych osad w powiecie giżyckim. W 1387 roku komtur brandenburski Fryderyk von Wenden nadał Stefanowi i Andrzejowi von Rusin 60 łanów na prawie chełmińskim, ci zaś w zamian zobowiązali się do wystawienia 14 służb konnych. Dobra otrzymały osiem lat wolnizny, a także zgodę na budowę młyna. Wieś z czasem znacznie się powiększyła. Pod koniec XVI w. obejmowała już ponad 88 łanów, a na początku następnego stulecia były tu aż cztery karczmy.

W 1652 roku sześć łanów otrzymał tu Jerzy Fryderyk Schenck zu Tautenburg, który założył majątek z okazałym dworem, zwany Sterławkami Szlacheckimi. Kilka lat później podczas najazdu tatarskiego dwór został spalony, właściciel został zabity, a dwóch jego synów poszło w jasyr.

Sterławki Wielkie posiadały kaplicę od 1490 roku, a sto lat później we wsi wybudowano kościół. W 1598 roku wieś stała się siedzibą parafii. Podczas najazdu tatarskiego w 1656 roku świątynia została spalona. Została odbudowana, jednak półtora wieku później zaczęła chylić się ku ruinie. W związku z tym w 1832 roku kościół wybudowano od nowa – na starych fundamentach i częściowo przy użyciu dawnego materiału, według projektu Karola Fryderyka Schinkla. W 1884 roku świątynię odnowiono i dobudowano do niej wieżę (38 m). Po 1945 roku kościół stał się siedzibą parafii rzymskokatolickiej. Ponadto we wsi działa obecnie filia parafii ewangelicko-augsburskiej w Rynie.

Rozwój wsi nieco przyspieszył po 1855–1856 roku, gdy wybudowano szosę z Rynu, a zwłaszcza po 1886 roku, gdy przez Sterławki Wielkie przeprowadzono linię kolejową łączącą Giżycko i Kętrzyn. We wsi działał młyn mechaniczny (czynny był jeszcze przez kilka lat po II wojnie światowej). Zarówno Sterławki, jak i okolica słynęły z chowu bydła, a Mieczysław Orłowicz podkreślał, iż "eksport masła z poczty tutejszej dochodził do 100 000 kg rocznie" [2]. W XIX wieku majątek w Sterławkach Szlacheckich uległ parcelacji, pozostała z niego jedynie tzw. resztówka. Po 1945 roku utworzono tu Państwowe Gospodarstwo Rolne Sterławki Szlacheckie.

Szkołę we wsi założono w 1600 roku. W latach 1838–1848 pracował w niej Marcin Gerss, słynny mazurski publicysta, redaktor i pisarz. Po II wojnie światowej placówkę uruchomiono ponownie już 1 września 1945 roku dzięki staraniom późniejszej długoletniej kierowniczki szkoły – Alicji Kurczab. Od połowy lat 60. była to szkoła ośmioklasowa, a w połowie następnej dekady pracowało w niej dziewięciu nauczycieli. Placówka została zlikwidowana z dniem 31 sierpnia 2012 roku.

W 1970 roku Sterławki Wielkie liczyły 79 budynków mieszkalnych; znajdowały się tu: urząd pocztowy, ośrodek zdrowia, punkt apteczny, biblioteka, klub, sala kinowa na 100 miejsc, remiza strażacka, agronomówka, dwa sklepy z artykułami przemysłowymi, sklep spożywczy, kuźnia, zakład kotlarski, boisko sportowe. We wsi działało kółko rolnicze, międzykółkowa baza maszynowa i spółka wodnomelioracyjna. Nieco później we wsi założono dom kultury, przy którym działały kluby: muzyczny i kabaretowy. Od 1945 roku Sterławki Wielkie były siedzibą gminy, a następnie w latach 1954–1972 – gromady.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat kształtowała się następująco:

  • 1857 – 566 osób
  • 1933 – 941 osób
  • 1939 – 870 osób
  • 1970 – 621 osób, 83 gospodarstwa

Ludzie związani z miejscowością

  • Marcin Giersz (Gerss) (1808–1895) – pisarz mazurski; był nauczycielem w szkole w Sterławkach Wielkich

Zabytki

  • kościół pw. Opatrzności Bożej
  • dawna plebania ewangelicka, obecnie kaplica
  • cmentarz parafialny, dawny ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki; znajduje się na nim kwatera wojenna żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej
  • pomnik poświęcony pamięci mieszkańców poległych podczas I wojny światowej, przy kościele
  • budynek szkoły z lat 20. XX wieku
  • dwór w Sterławkach Wielkich, murowany, z przełomu XIX i XX wieku

Przypisy

  1. http://www.miastoryn.pl/pl/page/so%C5%82ectwa
  2. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, podali do druku G. Jasiński, A. Rzempołuch, R. Traba, Olsztyn 1991, s. 70.

Zobacz też

Sterławki Małe (gmina Giżycko

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1983.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Gminna ewidencja zabytków, w: Miasto i gmina Ryn. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Część A, Ryn 2009/2010 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
Olsztyńska Strona Rowerowa [05.03.2014]