Baltazar Rabe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Zobacz też)
(Praca)
Linia 29: Linia 29:
 
W 1395 r. odbywał studia prawnicze na uniwersytecie w Pradze, które ukończył przed 1402 r. Już wówczas posługiwał się tytułem magistra i prokuratora do spraw Kurii Rzymskiej.
 
W 1395 r. odbywał studia prawnicze na uniwersytecie w Pradze, które ukończył przed 1402 r. Już wówczas posługiwał się tytułem magistra i prokuratora do spraw Kurii Rzymskiej.
  
===Praca===
+
===Działalność===
Od 9 sierpnia 1398 r. był proboszczem w [[Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Paluzach|parafii w Paluzach]] k. [[Reszel|Reszla]] (prowizję otrzymał od papieża). W 1404 r. został wikariuszem katedralnym we [[Frombork|Fromborku]] i kapelanem przy szpitalu św. Ducha w Chełmnie. Niemal dokładnie cztery lata później – 9 listopada 1408 r. – został proboszczem w [[Kochanówka|Kochanówce]]. 5 grudnia 1417 r. na mocy papieskiego potwierdzenia został właścicielem średniej prebendy kanonickiej we Fromborku. W dokumencie z 17 kwietnia 1422 r. widnieje również jako proboszcz w [[Orneta|Ornecie]].<br>
+
Od 9 sierpnia 1398 r. był proboszczem w [[Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Paluzach|parafii w Paluzach]] k. [[Reszel|Reszla]] (prowizję otrzymał od papieża). W 1404 r. został wikariuszem katedralnym we [[Frombork|Fromborku]] i kapelanem przy szpitalu Świętego Ducha w Chełmnie. Niemal dokładnie cztery lata później – 9 listopada 1408 r. – został proboszczem w [[Kochanówka|Kochanówce]]. 5 grudnia 1417 r. na mocy papieskiego potwierdzenia został właścicielem średniej prebendy kanonickiej we Fromborku. W dokumencie z 17 kwietnia 1422 r. widnieje również jako proboszcz w [[Orneta|Ornecie]].
W 1412 r. decyzją papieża (formalnie zatwierdzoną w 1402 r.) dołączył do grona kanoników dobromiejskich. Od 17 lipca 1412 r. do 24 czerwca 1413 r. był wymieniany jako czynnie działający. W tym samym okresie pełnił rolę oficjała Kurii Biskupiej Warmińskiej, czyli pełnomocnika biskupa w sprawach sądowych. Zazwyczaj rezydował na dworze biskupim w Lidzbarku Warmińskim. Od 22 września 1426 r. był kanonikiem katedralnym warmińskim. <br>
+
 
 +
W 1412 r. decyzją papieża (formalnie zatwierdzoną w 1402 r.) dołączył do grona kanoników dobromiejskich. Od 17 lipca 1412 r. do 24 czerwca 1413 r. był wymieniany jako czynnie działający. W tym samym okresie pełnił rolę oficjała Kurii Biskupiej Warmińskiej, czyli pełnomocnika biskupa w sprawach sądowych. Zazwyczaj rezydował na dworze biskupim w Lidzbarku Warmińskim. Od 22 września 1426 r. był kanonikiem katedralnym warmińskim.  
 +
 
 
Zgromadził wiele beneficjów kościelnych poza [[Warmia|Warmią]], m.in. w [[Lubawa|Lubawie]] przy kaplicy św. Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela, którą za potwierdzeniem papieża Bonifacego IX oficjalnie zamienił 11 listopada 1404 r. na [[Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie|parafię w Runowie]] (należącą do 1403 r. do Mikołaja Creye). W późniejszym czasie był również proboszczem w Biskupcu Pomorskim, w diecezji pomezańskkiej oraz w Koeth w diecezji wrocławskiej.
 
Zgromadził wiele beneficjów kościelnych poza [[Warmia|Warmią]], m.in. w [[Lubawa|Lubawie]] przy kaplicy św. Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela, którą za potwierdzeniem papieża Bonifacego IX oficjalnie zamienił 11 listopada 1404 r. na [[Parafia pw. św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Runowie|parafię w Runowie]] (należącą do 1403 r. do Mikołaja Creye). W późniejszym czasie był również proboszczem w Biskupcu Pomorskim, w diecezji pomezańskkiej oraz w Koeth w diecezji wrocławskiej.
  

Wersja z 13:20, 28 sty 2015

Baltazar Rabe

Data śmierci ok. 3 lipca 1430 r.

Baltazar Rabe lub Raben lub Rawe (ur. ? – zm. ok. 3 lipca 1430 r.) – duchowny rzymskokatolicki, prawnik biskupi, kanonik warmiński.

Życiorys

Baltazar Rabe pochodził z Lidzbarka Warmińskiego. Dokładne daty życia nie są znane. Wiadomo jednak, że zmarł przed 3 lipca 1430 r.

Szkoła i wykształcenie

W 1395 r. odbywał studia prawnicze na uniwersytecie w Pradze, które ukończył przed 1402 r. Już wówczas posługiwał się tytułem magistra i prokuratora do spraw Kurii Rzymskiej.

Działalność

Od 9 sierpnia 1398 r. był proboszczem w parafii w Paluzach k. Reszla (prowizję otrzymał od papieża). W 1404 r. został wikariuszem katedralnym we Fromborku i kapelanem przy szpitalu Świętego Ducha w Chełmnie. Niemal dokładnie cztery lata później – 9 listopada 1408 r. – został proboszczem w Kochanówce. 5 grudnia 1417 r. na mocy papieskiego potwierdzenia został właścicielem średniej prebendy kanonickiej we Fromborku. W dokumencie z 17 kwietnia 1422 r. widnieje również jako proboszcz w Ornecie.

W 1412 r. decyzją papieża (formalnie zatwierdzoną w 1402 r.) dołączył do grona kanoników dobromiejskich. Od 17 lipca 1412 r. do 24 czerwca 1413 r. był wymieniany jako czynnie działający. W tym samym okresie pełnił rolę oficjała Kurii Biskupiej Warmińskiej, czyli pełnomocnika biskupa w sprawach sądowych. Zazwyczaj rezydował na dworze biskupim w Lidzbarku Warmińskim. Od 22 września 1426 r. był kanonikiem katedralnym warmińskim.

Zgromadził wiele beneficjów kościelnych poza Warmią, m.in. w Lubawie przy kaplicy św. Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela, którą za potwierdzeniem papieża Bonifacego IX oficjalnie zamienił 11 listopada 1404 r. na parafię w Runowie (należącą do 1403 r. do Mikołaja Creye). W późniejszym czasie był również proboszczem w Biskupcu Pomorskim, w diecezji pomezańskkiej oraz w Koeth w diecezji wrocławskiej.

Zobacz też

Chomej Jolanta, Kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca – Kochanówka, gminalidzbark.com [22.01.2015]

Bibliografia

Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811, [w:] Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście, Olsztyn 1999, s. 26.
Borawska Teresa, Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 197-198.