Jan Schmidt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Jan Chrystian Schmidt |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = ...")
 
(Praca)
Linia 32: Linia 32:
 
===Praca===
 
===Praca===
 
Znanych jest obecnie dziesięć prac Jana Chrystiana Schmidta potwierdzonych źródłowo, z których nie wszystkie zachowały się do dzisiaj:
 
Znanych jest obecnie dziesięć prac Jana Chrystiana Schmidta potwierdzonych źródłowo, z których nie wszystkie zachowały się do dzisiaj:
*[[Rzeźba Matki Bożej Niepokalanej w Bazylice w Świętej Lipce |Immaculata w Świętej Lipce]] (1732) – kamienna figura Marii Niepokalanie Poczętej;
+
*[[lkwim:Rzeźba Matki Bożej Niepokalanej w Bazylice w Świętej Lipce |Immaculata w Świętej Lipce]] (1732) – kamienna figura Marii Niepokalanie Poczętej;
 
*Ołtarz główny w kościele bernardynów w Barczewie (1734-1736) – ufundowany przez małżeństwo z Braniewa (Jana Citt i jego żony);
 
*Ołtarz główny w kościele bernardynów w Barczewie (1734-1736) – ufundowany przez małżeństwo z Braniewa (Jana Citt i jego żony);
 
*Ołtarz główny w kościele jezuitów w Grodnie (1736-1737) – w ramach kontraktu z rektorem kolegium w Grodnie – Antonim Chądzyńskim;
 
*Ołtarz główny w kościele jezuitów w Grodnie (1736-1737) – w ramach kontraktu z rektorem kolegium w Grodnie – Antonim Chądzyńskim;
Linia 40: Linia 40:
  
 
Najpewniej spod dłuta Jana Chrystiana Schmidta wyszły ponadto:
 
Najpewniej spod dłuta Jana Chrystiana Schmidta wyszły ponadto:
*[[Figura Matki Bożej na Lipie w Bazylice w Świętej Lipce|figura Marii na lipie w Świętej Lipce]] (ok. 1727);
+
*[[lkwim:Figura Matki Bożej na Lipie w Bazylice w Świętej Lipce|figura Marii na lipie w Świętej Lipce]] (ok. 1727);
*[[Kamienny krucyfiks w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Świętej Lipce| krucyfiks ze Świętej Lipki]] (1727);
+
*[[lkwim:Kamienny krucyfiks w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Świętej Lipce| krucyfiks ze Świętej Lipki]] (1727);
 
*ołtarz św. Franciszka w kościele bernardynów w Barczewie (ok. 1736);
 
*ołtarz św. Franciszka w kościele bernardynów w Barczewie (ok. 1736);
 
*ołtarze boczne w kościele Świętego Krzyża w Braniewie (lata 30-te XVIII w.);
 
*ołtarze boczne w kościele Świętego Krzyża w Braniewie (lata 30-te XVIII w.);
Linia 49: Linia 49:
 
*ołtarz główny w kościele w Ramsowie (1740);
 
*ołtarz główny w kościele w Ramsowie (1740);
 
*ołtarz główny w kościele w  Osetniku (1742);
 
*ołtarz główny w kościele w  Osetniku (1742);
*figury na ołtarzu głównym w kościele w Henrykowie (lata 30-te XVIII w.)
+
*figury na ołtarzu głównym w kościele w Henrykowie (lata 30-te XVIII w.);
*figury św. Jana Chrzciciela i św. Józefa w Reszlu (ok. 1740)
+
*figury św. Jana Chrzciciela i św. Józefa w Reszlu (ok. 1740);
*figury Marii i anioła na prospekcie organowym w kościele w Chwalęcinie (I poł. XVIII w.)
+
*figury Marii i anioła na prospekcie organowym w kościele w Chwalęcinie (I poł. XVIII w.);
 
*fragmenty dekoracji ambony w w kościele w Chruścielu (lata 30-te XVIII w.)
 
*fragmenty dekoracji ambony w w kościele w Chruścielu (lata 30-te XVIII w.)
 
i inne rzeźby w kościołach na terenie [[Warmia|Warmii]], m.in. [[Braniewo|Braniewie]], [[Reszel|Reszlu]], [[Orneta|Ornecie]], [[Olsztyn|Olsztynie]].
 
i inne rzeźby w kościołach na terenie [[Warmia|Warmii]], m.in. [[Braniewo|Braniewie]], [[Reszel|Reszlu]], [[Orneta|Ornecie]], [[Olsztyn|Olsztynie]].

Wersja z 20:29, 25 sty 2015

Jan Chrystian Schmidt

Data i miejsce urodzenia ok. 1701 r.
nieznane
Data i miejsce śmierci 18 maja 1759 r.
Reszel

Jan Chrystian Schmidt (ur. ok. 1701 r. – zm. 18 maja 1759 r. Reszlu) – rzeźbiarz, rajca miejski.

Życiorys

Nie jest znane dokładne miejsce urodzenia rzeźbiarza. Źródła wskazują na kilka kierunków z jakich mógł pochodzić: Saksonia, Reszel, Królewiec lub Warszawa. Wiadomo, że był synem Jana Schmidta (ur. 1656), również rzeźbiarza i stolarza, a także prawdopodobnie wnukiem (lub krewnym) Jana Schmidta (1629-1701) też zajmującego się tym rzemiosłem. Data urodzin została oszacowana na podstawie długości życia artysty odnotowanej w aktach zgonów kościoła parafialnego w Reszlu. Przypuszczalnie Jan Chrystian był konwertytą, który ok. 1723 r. porzucił wyznanie kalwińskie i przeszedł na katolicyzm. 6 (9?) listopada 1724 r. ożenił się z Elżbietą Peucker (córką rzeźbiarza Krzysztofa Peuckera). Ze związku urodziło się jedenaścioro dzieci: Jan Krzysztof, Andrzej, Jan Szymon, Bernard, Józef, Chrystian Bernard, Antoni Wawrzyniec, Franciszek Ksawery, Filip, jedyna córka Elżbieta oraz Ludwik. Owdowiał 15 czerwca 1753 r. Ożenił się ponownie z Katarzyną (nieznaną z nazwiska). Ślub najprawdopodobniej odbył się w jej rodzinnej miejscowości, poza Reszlem. Zmarł w wieku 58 lat.

Szkoła i wykształcenie

Nie są znane informacje o jego wykształceniu. Większość źródeł podaje, że praktykował u Krzysztofa Peuckera, późniejszego teścia, w jego warsztacie w Reszlu. Przypuszcza się jednak, że wcześniej pobierał nauki w Warszawie, lub nawet Dreźnie, zaś do Reszla i warsztatu Peuckera trafił nie jako czeladnik, ale ukształtowany młody artysta poszukujący zatrudnienia. W 1732 r. był już majstrem i realizował samodzielnie zlecenia.

Praca

Znanych jest obecnie dziesięć prac Jana Chrystiana Schmidta potwierdzonych źródłowo, z których nie wszystkie zachowały się do dzisiaj:

  • Immaculata w Świętej Lipce (1732) – kamienna figura Marii Niepokalanie Poczętej;
  • Ołtarz główny w kościele bernardynów w Barczewie (1734-1736) – ufundowany przez małżeństwo z Braniewa (Jana Citt i jego żony);
  • Ołtarz główny w kościele jezuitów w Grodnie (1736-1737) – w ramach kontraktu z rektorem kolegium w Grodnie – Antonim Chądzyńskim;
  • dwa ołtarze z kościoła w Kadynach: św. Antoniego i św. Franciszka (1736-1738);
  • cztery ołtarze boczne w kościele bernardynów w Barczewie (1745);
  • ołtarz Matki Boskiej Bolesnej w kościele parafialnym w Reszlu (lata 50-te XVIII w.)

Najpewniej spod dłuta Jana Chrystiana Schmidta wyszły ponadto:

  • figura Marii na lipie w Świętej Lipce (ok. 1727);
  • krucyfiks ze Świętej Lipki (1727);
  • ołtarz św. Franciszka w kościele bernardynów w Barczewie (ok. 1736);
  • ołtarze boczne w kościele Świętego Krzyża w Braniewie (lata 30-te XVIII w.);
  • ołtarz Świętego Krzyża w kościele św. Katarzyny w Braniewie (lata 30-te XVIII w.);
  • ołtarz główny w Ornecie (między 1739-1744);
  • ambona w Ornecie (1740-1744);
  • ołtarz główny w kościele w Ramsowie (1740);
  • ołtarz główny w kościele w Osetniku (1742);
  • figury na ołtarzu głównym w kościele w Henrykowie (lata 30-te XVIII w.);
  • figury św. Jana Chrzciciela i św. Józefa w Reszlu (ok. 1740);
  • figury Marii i anioła na prospekcie organowym w kościele w Chwalęcinie (I poł. XVIII w.);
  • fragmenty dekoracji ambony w w kościele w Chruścielu (lata 30-te XVIII w.)

i inne rzeźby w kościołach na terenie Warmii, m.in. Braniewie, Reszlu, Ornecie, Olsztynie.

W 1759 r. warsztat po nim przejął syn Chrystian Bernard. Stylistykę dzieł Jana Christiana wyróżnia przede wszystkim upozowanie tworzonych postaci, równowaga w kompozycji pracy, a także barokowe, mistrzowsko wykonywane bogactwo draperii.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Nie później niż w 1724 r. został członkiem miejskiej ławy w Reszlu. W dokumentach, poza mianem rzeźbiarza i stolarza, określany był jako: civil, czyli obywatel, Famatus Dominus, consul, czyli rajca). W połowie lat 30-tych XVIII wieku został członkiem rady miejskiej. W latach 1738-1748 był prowizorem kościoła parafialnego. Zapewne sprawował też inne urzędy miejskie.

Ciekawostki

Jan Chrystian wielokrotnie podawał do chrztu dzieci pochodzące z ważnych rodów reszelskich, z rodzin burmistrzów, radnych i ławników. Świadczy to o silnych powiązaniach artysty ze środowiskiem osób wpływowych w mieście, co wpłynęło znacząco na rozwój jego kariery artystycznej.

Bibliografia

  1. Smoliński Mariusz, Rzeźbiarz Jan Chrystian Schmidt. Rola Warmii jako prowincji artystycznej w XVIII wieku, Olsztyn 2006, OBN, [passim].
  2. Wagner Arkadiusz, Warsztat rzeźbiarski Chrystiana Bernarda Schmidta na Warmii, Olsztyn 2007, OBN, s. 50-60.