Borki (gmina Bartoszyce): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Wersja z 11:59, 8 lut 2015
| Borki | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Wojciechy |
| Liczba ludności (2010) | 187 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Borki | |
| Położenie na mapie Polski  Borki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Borki (niem. Borken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
W 2009 r. wieś liczyła 187 mieszkańców. Wchodzi w skład sołectwa Wojciechy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Andrzej Wierzbicki[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 7 km na zachód od Bartoszyc, na północ od drogi wojewódzkiej nr 512. Na północny wschód od wsi wznosi się pagórek Działowa Góra (116 m n.p.m.).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona prawdopodobnie już w XIV w. jako wieś czynszowa na 44 łanach. Spis z 1414 r. wymienia ją jako jedną z wsi, które poniosły największe straty podczas wojny polsko-krzyżackiej.
W drugiej połowie XV w. Borki znalazły się w rękach prywatnych, a następnie stały się majątkiem szlacheckim. Pod koniec XIX w. obejmował on obszar 615 ha (stan na rok 1889).
Pierwszy wzniesiony tu kościół spłonął podczas wojny 1414 r.; odbudowano go jeszcze w pierwszej połowie XV w., a w XVII w. dobudowano do niego wieżę. W latach 1525–1945 znajdowała się tu siedziba parafii ewangelickiej. W 1945 r. kościół spłonął podczas działań wojennych i nie został odbudowany; pozostały ruiny oraz przykościelny cmentarz.
Szkołę przykościelną we wsi założono wkrótce po 1525 r., a w 1737 r. zreorganizowano ją i oddano pod nadzór państwa. W 1935 r. do miejscowej szkoły uczęszczało 44 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. Po II wojnie światowej placówkę uruchomiono ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju położył nauczyciel Władysław Stefanowicz.
Po 1945 r. wieś weszła w skład sołectwa Wojciechy. Obok wsi działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Borki uruchomione na bazie dawnego majątku. W 1978 r. do wsi należało osiem indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 80 ha.
Według spisu powszechnego z 1983 r. Borki składały się z 20 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę. Znajdowała się tu siedziba leśnictwa.
Liczba mieszkańców kształtowała się następująco:
- 1857 – 310 osób
- 1933 – 406 osób
- 1939 – 357 osób
- 1983 – 196 osób
Zabytki
- park dworski z licznymi pomnikami przyrody, które stanowią okazy dziewięć dębów, trzech lip oraz modrzew europejski
- ruiny kościoła ewangelickiego wraz z cmentarzem przykościelnym
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
Zobacz też
- Borki (gmina Biskupiec)
- Borki (gmina Ełk)
- Borki (gmina Kętrzyn)
- Borki (gmina Kowale Oleckie)
- Borki (gmina Kruklanki)
- Borki (gmina Lidzbark)
- Borki (gmina Miłki)
- Borki (gmina Pisz)
- Borki (gmina Prostki)
- Borki (gmina Świętajno)
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
bip.warmia.mazury.pl, Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
