Jezioro Dobrynek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 3: | Linia 3: | ||
|inne nazwy = | |inne nazwy = | ||
|grafika = Jezioro_dobrynek.jpg | |grafika = Jezioro_dobrynek.jpg | ||
− | |podpis grafiki = Widok na brzeg, | + | |podpis grafiki = Widok na brzeg.<br>Źródło: [http://www.mazury.com/mragowo,jezioro,91856.html www.mazury.com] |
|powierzchnia = 36.00ha | |powierzchnia = 36.00ha | ||
|wymiary = 1060.0m / 470.0m | |wymiary = 1060.0m / 470.0m |
Wersja z 09:51, 14 lut 2015
Jezioro Dobrynek | |
| |
Widok na brzeg. Źródło: www.mazury.com | |
Powierzchnia | 36.00ha |
Wymiary | 1060.0m / 470.0m |
Średnia głębokość | 10,2m |
Maksymalna głębokość | 25.5m |
Długość brzegu | 2700.0m |
Objętość | 3672.0 tys. m3 |
Wysokość n.p.m. | 131.0 m.n.p.m. |
53°51′11,192″N 21°20′50,233″E |
Jezioro Dobrynek – głębokie jezioro leżące w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Mrągowo, w dorzeczu Dajny, Łyny oraz rzeki Guber, na wschód od Mrągowa, między jeziorem Czos a jeziorem Juksty.
Na krańcach południowych jeziora znajduje się wieś Poręby, do której prowadzi gruntowa droga odchodząca na północ od drogi nr 16 biegnącej ku Mikołajkom (odległość drogą do jeziora od Mrągowa wynosi około 6 km).
Ukształtowanie
Zbiornik o miernie rozwiniętej linii brzegowej, ławicy odcinkami stromo opadającej ku głębi, z dwoma wykształconymi głęboczkami. Brzegi wysokie, strome, od południo-zachodu i północno-wschodu zalesione, pozostałe zajmują pola i łąki.
Przyroda
Jezioro słabo zarośnięte. Oczerety wąskim pasem porastają prawie całą linię brzegową; przeważa trzcina. Roślinność zanurzona z rogatkiem i jaskrem występuje głównie we wschodniej części jeziora. Na długich odcinkach strefy brzegowej brak roślinności zanurzonej.
Jezioro typu sielawowego, gatunki ryb, które możemy w nim znaleźć to między innymi leszcz, szczupak, okoń i płoć.
Użytkownik - dzierżawca
Jezioro użytkowane jest przez Gospodarstwo Rybackie Mrągowo.
Bibliografia
pl.wikipedia.org [10.01.2015]
"Jeziora Pojezierza Mrągowskiego", Instytut Rybactwa śródlądowego, Olsztyn 1998.