Mikołaj Szyszkowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Szyszkowski.jpg | |grafika = Szyszkowski.jpg | ||
− | |opis grafiki = Mikołaj Szyszkowski | + | |opis grafiki = Mikołaj Szyszkowski<br>Źródło: ''Poczet biskupów warmińskich'', red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss. |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = ok. 1590 r. | |data urodzenia = ok. 1590 r. |
Wersja z 11:02, 18 lut 2015
Mikołaj Szyszkowski (ur. ok. 1590 r., zm. 7 lutego 1643 r. w Lidzbarku Warmińskim) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1633-1643.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Od wczesnej młodości Mikołaj Szyszkowski kształcił się pod okiem stryja Marcina Szyszkowskiego – biskupa łuckiego, płockiego i krakowskiego. Studia teologiczno-filozoficzne rozpoczął w Braniewie, a później kontynuował je w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk stryja w Płocku.
Działalność
Dzięki stryjowi Szyszkowski uzyskał intratne beneficja kościelne. W latach 1623-1631 był wielkim sekretarzem w kancelarii królewskiej Zygmunta III Wazy. Po śmierci stryja odziedziczył jego majątek. W latach 1630-1638 zarządzał diecezją krakowską. W 1632 r. został członkiem kapituły warmińskiej. Ze wskazania króla Władysława IV w 1633 r. wybrano go biskupem warmińskim. Diecezję objął w czasie wojen polsko-szwedzkich, kiedy we Fromborku stacjonowali Szwedzi. Po trzech latach otrzymał ingres do katedry we Fromborku.
Szyszkowski na zakończenie wojny ze Szwecją ufundował w Stoczku Klasztornym kościół. Wznowił funkcjonowanie Seminarium Duchownego w Braniewie oraz nie żałował własnych dochodów na wyposażenie obrabowanych przez Szwedów świątyń. Ufundował m.in. nowy ołtarz do kościoła pw. św. Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim. Popierał rozwój nauki, sztuki i szkolnictwa. W porozumieniu z Jerzym Wilhelmem wydał nową ordynację krajową (zbiór przepisów regulujących życie gospodarcze). W 1641 r. przeprowadził wizytację kościołów w diecezji warmińskiej.
W 1637 r. doprowadził do ustanowienia granicy warmińsko-pruskiej na Zalewie Wiślanym. Zorganizował dwa folwarki biskupie w Żardenikach i Gronowie. Odrestaurował zamki biskupie w: Reszlu, Jezioranach i Lidzbarku Warmińskim.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.