Mopek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 6: Linia 6:
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
 
  |grafika                = Mopek - kolonia.jpg
 
  |grafika                = Mopek - kolonia.jpg
  |opis grafiki          = Kolonia mopków, źródło: wikipedia.pl
+
  |opis grafiki          = Kolonia mopków.<br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Barbastelle_barbastellus2.JPG Commons Wikimedia]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce

Wersja z 14:07, 18 lut 2015

Mopek

Barbastella barbastellus`
Schreber, 1774
Barbastella barbastellus Schreber, 1774
Kolonia mopków.Źródło: Commons Wikimedia
Kolonia mopków.
Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd nietoperze
Rodzina mroczkowate
Rodzaj Barbastella
Gatunek mopek

Mopek – ssak z rzędu nietoperzy, o długości ciała do 6 cm. Ma długie jedwabiste futerko o kolorze cimnobrązowym, czasem niemal czarnym. Na brzuchu jest ono jaśniejsze.

Charakterystyka

Jest silnie związany z terenami leśnymi. Zamieszkuje szczeliny pni drzew, a także dachy budynków, miejsca za okiennicami, a nawet mosty i nieczynne kopalnie.

Występuje głównie we wschodnich Mazurach, szczególnie w opuszczonych fortecach i zamkach. Jest zagrożony przez niszczenie siedlisk, przekształcanie starych zabudowań, likwidację okiennic w wiejskich gospodarstwach. Szkodzi mu także częste budzenie osobników, do czego przyczynia się rozwijająca turystyka.

Jak większość nietoperzy na łowy wylatuje o zmierzchu i przed świtem. Owady łapie w locie. W październiku zapada w zimowy letarg. Budzi się w marcu. Gody odbywają się jesienią, a późną wiosną rodzi się 1-2 młode.

Jest pod ścisłą ochroną gatunkową.

Występowanie

Na Warmii i Mazurach mopek występuje m.in. w Lasach Iławskich, w rezerwacie Niedźwiedzie Wielkie oraz na obszarach należących do sieci Natura 2000, takich jak: Ostoja Borecka, Gierłoż, Ostoja Dylewskie Wzgórza czy Ostoja Lidzbarska.

Bibliografia

bocian.org.pl [22.04.2014]
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1984, s. 33.