Parafia pw. św. Katarzyny w Brąswałdzie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = [http://archwarmia.pl/parafie/parafie/braswald-parafia-swietej-katarzyny/ www.archwarmia.pl] | |www = [http://archwarmia.pl/parafie/parafie/braswald-parafia-swietej-katarzyny/ www.archwarmia.pl] | ||
}} | }} | ||
| − | '''Parafia pw. św. Katarzyny''' w | + | '''Parafia pw. św. Katarzyny''' w Brąswałdzie – parafia rzymskokatolicka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim, w archidiecezji warmińskiej, dekanacie Olsztyn II (Zatorze). Proboszczem parafii jest ks. kan. mgr lic. [[Stanisław Tkacz]]. |
==Dzieje parafii== | ==Dzieje parafii== | ||
| − | Parafia pw. św. Katarzyny w Brąswałdzie została założona w XIV. Funkcję kościoła parafialnego pełni kościół św. Katarzyny. | + | Parafia pw. św. Katarzyny w [[Brąswałd|Brąswałdzie]] została założona w XIV w. Funkcję kościoła parafialnego pełni [[lkwim:Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Brąswałdzie|kościół św. Katarzyny]]. |
| − | Całe życie religijne mieszkańców Brąswałdu skupiało się wokół | + | Całe życie religijne mieszkańców Brąswałdu skupiało się wokół kościoła. Wedle przekazów w miejscu, gdzie obecnie mieści się świątynia pierwotnie znajdował się ''święty gaj'', w którym poganie składali ofiary całopalne. Mieszkańcy utrwalili się w tym przekonaniu po znaleziskach archeologicznych, jakich dokonano w 1894 r. Odnaleziono wówczas szczątki konstrukcji kamiennej, gdzie miało się odbywać składanie ofiar. |
| − | Akt lokacyjny wsi Brąswałd, datowany na rok 1337, zawierał informacje o powołaniu na tym terenie miejscowej parafii oraz budowie kościoła na potrzeby wiernych. Ponadto dokument gwarantował przyszłej parafii darowiznę w postaci 6 włók ziemi i 25 | + | Akt lokacyjny wsi Brąswałd, datowany na rok 1337, zawierał informacje o powołaniu na tym terenie miejscowej parafii oraz budowie kościoła na potrzeby wiernych. Ponadto dokument gwarantował przyszłej parafii darowiznę w postaci 6 włók ziemi i 25 włók lasów. |
| − | Pierwsze kościoły, jakie wybudowano w Brąswałdzie, stanęły w 1363 roku oraz 1380. Były to obiekty drewniane, jednakże długo nie przetrwały. Przed dewastacją udało się uchronić jedynie relikwie, które umieszczono w kolejnym obiekcie sakralnym. Nowy kościół powstał w wieku XIX w tym samym miejscu co poprzedni; aby nie dopuścić do kolejnego zniszczenia budynku, wybrano lepszy materiał budowlany niż poprzednio, tj. pruski mur oraz ciosane kamienie. Niemniej jednak z biegiem lat parafia się powiększała, co zrodziło konieczność posiadania większego kościoła, dlatego w roku 1895 dokonano świadomej rozbiórki świątyni, aby wybudować nowy, większy kościół | + | Pierwsze kościoły, jakie wybudowano w Brąswałdzie, stanęły w 1363 roku oraz 1380. Były to obiekty drewniane, jednakże długo nie przetrwały. Przed dewastacją udało się uchronić jedynie relikwie, które umieszczono w kolejnym obiekcie sakralnym. Nowy kościół powstał w wieku XIX w tym samym miejscu co poprzedni; aby nie dopuścić do kolejnego zniszczenia budynku, wybrano lepszy materiał budowlany niż poprzednio, tj. pruski mur oraz ciosane kamienie. Niemniej jednak z biegiem lat parafia się powiększała, co zrodziło konieczność posiadania większego kościoła, dlatego w roku 1895 dokonano świadomej rozbiórki świątyni, aby wybudować nowy, większy kościół, który stoi do dnia dzisiejszego. Wybudowano wtedy także plebanię. |
| − | Kościół | + | Kościół zaprojektowano w stylu neogotyckim. Jest to obiekt murowany. Został wzniesiony w oparciu o projekt architektoniczny Fritza Heitmana. Budowę świątyni wspierał [[Andrzej Thiel]] (biskup). W budowę świątyni byli zaangażowani proboszczowie parafii. Pierwszymi byli ks. [[Franciszek Kaupowicz]] oraz ks. [[Hermann Macherzyński]], ostatnim ks. [[Walenty Barczewski]]. Kierownikiem prac był majster Quednan pochodzący z [[Dobre Miasto|Dobrego Miasta]]. |
| − | Świątynia była powszechnie uważana za symbol polskości na terenie Warmii. Podczas II wojny światowej kościół dotkliwie ucierpiał. Szkody naprawiono w 1956 r. | + | Świątynia była powszechnie uważana za symbol polskości na terenie [[Warmia|Warmii]]. Podczas II wojny światowej kościół dotkliwie ucierpiał. Szkody naprawiono w 1956 r. |
Do końca II wojny światowej parafia w Brąswałdzie dysponowała znacznym gospodarstwem. Ziemię parafialną dzierżawili przede wszystkim mieszkańcy wsi. Gospodarstwem parafialnym przez długi okres czasu administrował Walenty Barczewski. | Do końca II wojny światowej parafia w Brąswałdzie dysponowała znacznym gospodarstwem. Ziemię parafialną dzierżawili przede wszystkim mieszkańcy wsi. Gospodarstwem parafialnym przez długi okres czasu administrował Walenty Barczewski. | ||
| − | Do 1827 r. nabożeństwa w parafii brąswałdzkiej wygłaszano tylko i wyłącznie w języku polskim. Sytuacja uległa zmianie w poł. wieku XIX w wyniku stopniowej germanizacji mieszkańców. Najtrudniejsza sytuacja Kościoła katolickiego w parafii brąswałdzkiej miała miejsce na przestrzeni lat 1872-1887, gdy władze pruskie znacznie utrudniały działalność katolickich księży. Mieszkańcy Brąswałdu wielokrotnie interweniowali w kwestii zachowania języka polskiego w liturgii, dlatego wielokrotnie pisali do Fromborka, a nawet do Rzymu (1889-1890). | + | Do 1827 r. nabożeństwa w parafii brąswałdzkiej wygłaszano tylko i wyłącznie w języku polskim. Sytuacja uległa zmianie w poł. wieku XIX w wyniku stopniowej germanizacji mieszkańców. Najtrudniejsza sytuacja Kościoła katolickiego w parafii brąswałdzkiej miała miejsce na przestrzeni lat 1872-1887, gdy władze pruskie znacznie utrudniały działalność katolickich księży. Mieszkańcy Brąswałdu wielokrotnie interweniowali w kwestii zachowania języka polskiego w liturgii, dlatego wielokrotnie pisali do [[Frombork|Fromborka]], a nawet do Rzymu (1889-1890). |
| − | Mieszkańcy Brąswałdu | + | Mieszkańcy Brąswałdu od zawsze byli społecznością bardzo religijną. Z tymi terenami wiążą się pewne praktyki religijne określane mianem ''łosierów''. Skupiały się wokół takich obiektów sakralnych jak kościół, kapliczka, krzyż czy święta figura. ''Łosiery'' były praktykowane w sytuacji grążącego niebezpieczeństwa (pożar, choroba, wojna itp.). Praktyki te polegały na składaniu ślubów bądź ofiary w intencji ochrony przed danym niebezpieczeństwem. Osoba składająca takie śluby zobowiązywała się, że w podzięce za ochronę uda się na pielgrzymkę lub procesję w miejsce związane z danym świętym, który ma chronić przed konkretnym zagrożeniem. ''Łosiery'' cieszyły się największą popularnością w okresie od XVII do XIX w. |
==Kler parafialny== | ==Kler parafialny== | ||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
*ks. Franciszek Kaupowicz | *ks. Franciszek Kaupowicz | ||
*ks. Hermann Macherzyński | *ks. Hermann Macherzyński | ||
| − | *ks. Walenty Barczewski | + | *ks. [[Walenty Barczewski]] |
*ks. [[Alojzy Moritz]] | *ks. [[Alojzy Moritz]] | ||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
Hochleitner J.,''Warmińskie łosiery: Studium lokalnego pielgrzymowania", Olsztyn 2013.<br/> | Hochleitner J.,''Warmińskie łosiery: Studium lokalnego pielgrzymowania", Olsztyn 2013.<br/> | ||
Pawłowska J., ''Wieś warmińska Brąswałd w województwie olsztyńskim w latach 1945-1967'', Wrocław 1987. <br/> | Pawłowska J., ''Wieś warmińska Brąswałd w województwie olsztyńskim w latach 1945-1967'', Wrocław 1987. <br/> | ||
| − | ''Archidiecezja warmińska''[http://archwarmia.pl/parafie/parafie/braswald-parafia-swietej-katarzyny/][14.08.2014] <br/> | + | ''Archidiecezja warmińska''[http://archwarmia.pl/parafie/parafie/braswald-parafia-swietej-katarzyny/ archwarmia.pl] [14.08.2014] <br/> |
| − | ''Neogotycki kościół św. Katarzyny w Brąswałdzie''[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/4962,braswald-neogotycki-kosciol-sw--kazimierza-%281894-1896%29.html][14.08.2014] <br/> | + | ''Neogotycki kościół św. Katarzyny w Brąswałdzie''[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/4962,braswald-neogotycki-kosciol-sw--kazimierza-%281894-1896%29.html polskaniezwykla.pl] [14.08.2014] <br/> |
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_%C5%9Bw._Katarzyny_w_Br%C4%85swa%C5%82dzie pl.wikipedia.org, Parafia św. Katarzyny w Brąswałdzie][14.08.2014] | |
| − | [[Kategoria: Kościół]][[Kategoria: Kościół | + | [[Kategoria: Kościół]][[Kategoria: Kościół rzymskokatolicki]] [[Kategoria: Archidiecezja warmińska]] [[Kategoria: Dekanat Olsztyn II - Zatorze]] |
Wersja z 18:01, 28 lut 2015
| Parafia pw. św. Katarzyny w Brąswałdzie | |
| | |
 Kościół parafialny.
Fot. maniek66. Źródło: www.polskaniezwykla.pl | |
| Siedziba | Brąswałd |
| Adres | Brąswałd 11, 11-001 Dywity |
| Data powołania | XIV w. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolickie |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Olsztyn II (Zatorze) |
| Kościół | św. Katarzyny w Brąswałdzie |
| Wspomnienie liturgiczne | 25 listopad |
| www.archwarmia.pl | |
Parafia pw. św. Katarzyny w Brąswałdzie – parafia rzymskokatolicka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim, w archidiecezji warmińskiej, dekanacie Olsztyn II (Zatorze). Proboszczem parafii jest ks. kan. mgr lic. Stanisław Tkacz.
Spis treści
Dzieje parafii
Parafia pw. św. Katarzyny w Brąswałdzie została założona w XIV w. Funkcję kościoła parafialnego pełni kościół św. Katarzyny.
Całe życie religijne mieszkańców Brąswałdu skupiało się wokół kościoła. Wedle przekazów w miejscu, gdzie obecnie mieści się świątynia pierwotnie znajdował się święty gaj, w którym poganie składali ofiary całopalne. Mieszkańcy utrwalili się w tym przekonaniu po znaleziskach archeologicznych, jakich dokonano w 1894 r. Odnaleziono wówczas szczątki konstrukcji kamiennej, gdzie miało się odbywać składanie ofiar.
Akt lokacyjny wsi Brąswałd, datowany na rok 1337, zawierał informacje o powołaniu na tym terenie miejscowej parafii oraz budowie kościoła na potrzeby wiernych. Ponadto dokument gwarantował przyszłej parafii darowiznę w postaci 6 włók ziemi i 25 włók lasów.
Pierwsze kościoły, jakie wybudowano w Brąswałdzie, stanęły w 1363 roku oraz 1380. Były to obiekty drewniane, jednakże długo nie przetrwały. Przed dewastacją udało się uchronić jedynie relikwie, które umieszczono w kolejnym obiekcie sakralnym. Nowy kościół powstał w wieku XIX w tym samym miejscu co poprzedni; aby nie dopuścić do kolejnego zniszczenia budynku, wybrano lepszy materiał budowlany niż poprzednio, tj. pruski mur oraz ciosane kamienie. Niemniej jednak z biegiem lat parafia się powiększała, co zrodziło konieczność posiadania większego kościoła, dlatego w roku 1895 dokonano świadomej rozbiórki świątyni, aby wybudować nowy, większy kościół, który stoi do dnia dzisiejszego. Wybudowano wtedy także plebanię.
Kościół zaprojektowano w stylu neogotyckim. Jest to obiekt murowany. Został wzniesiony w oparciu o projekt architektoniczny Fritza Heitmana. Budowę świątyni wspierał Andrzej Thiel (biskup). W budowę świątyni byli zaangażowani proboszczowie parafii. Pierwszymi byli ks. Franciszek Kaupowicz oraz ks. Hermann Macherzyński, ostatnim ks. Walenty Barczewski. Kierownikiem prac był majster Quednan pochodzący z Dobrego Miasta.
Świątynia była powszechnie uważana za symbol polskości na terenie Warmii. Podczas II wojny światowej kościół dotkliwie ucierpiał. Szkody naprawiono w 1956 r.
Do końca II wojny światowej parafia w Brąswałdzie dysponowała znacznym gospodarstwem. Ziemię parafialną dzierżawili przede wszystkim mieszkańcy wsi. Gospodarstwem parafialnym przez długi okres czasu administrował Walenty Barczewski.
Do 1827 r. nabożeństwa w parafii brąswałdzkiej wygłaszano tylko i wyłącznie w języku polskim. Sytuacja uległa zmianie w poł. wieku XIX w wyniku stopniowej germanizacji mieszkańców. Najtrudniejsza sytuacja Kościoła katolickiego w parafii brąswałdzkiej miała miejsce na przestrzeni lat 1872-1887, gdy władze pruskie znacznie utrudniały działalność katolickich księży. Mieszkańcy Brąswałdu wielokrotnie interweniowali w kwestii zachowania języka polskiego w liturgii, dlatego wielokrotnie pisali do Fromborka, a nawet do Rzymu (1889-1890).
Mieszkańcy Brąswałdu od zawsze byli społecznością bardzo religijną. Z tymi terenami wiążą się pewne praktyki religijne określane mianem łosierów. Skupiały się wokół takich obiektów sakralnych jak kościół, kapliczka, krzyż czy święta figura. Łosiery były praktykowane w sytuacji grążącego niebezpieczeństwa (pożar, choroba, wojna itp.). Praktyki te polegały na składaniu ślubów bądź ofiary w intencji ochrony przed danym niebezpieczeństwem. Osoba składająca takie śluby zobowiązywała się, że w podzięce za ochronę uda się na pielgrzymkę lub procesję w miejsce związane z danym świętym, który ma chronić przed konkretnym zagrożeniem. Łosiery cieszyły się największą popularnością w okresie od XVII do XIX w.
Kler parafialny
Proboszczowie w latach 1895-1945:
- ks. Franciszek Kaupowicz
- ks. Hermann Macherzyński
- ks. Walenty Barczewski
- ks. Alojzy Moritz
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Brąswałd [14.08.2014]
Bibliografia
Hochleitner J.,Warmińskie łosiery: Studium lokalnego pielgrzymowania", Olsztyn 2013.
Pawłowska J., Wieś warmińska Brąswałd w województwie olsztyńskim w latach 1945-1967, Wrocław 1987.
Archidiecezja warmińskaarchwarmia.pl [14.08.2014]
Neogotycki kościół św. Katarzyny w Brąswałdziepolskaniezwykla.pl [14.08.2014]
pl.wikipedia.org, Parafia św. Katarzyny w Brąswałdzie[14.08.2014]
