Bażyna czarna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Morfologia)
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Empetrum nigrum a1.jpg
 
  |grafika = Empetrum nigrum a1.jpg
  |podpis grafiki = ''Empetrum nigrum'' – bażyna czarna, źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Empetrum_nigrum_a1.jpg pl.wikipedia.org] [20.05.2014]
+
  |podpis grafiki = ''Empetrum nigrum'' – bażyna czarna.<br>Fot. Jerzy Opioła. Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Empetrum_nigrum_a1.jpg Wikipedia] [20.05.2014]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 28: Linia 28:
  
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie arktycznym i umiarkowanym. W Polsce występuje na torfowiskach, głównie w północnej części kraju, oraz na halach w Sudetach i Karpatach. Występuje również nad morzem, w zbiorowisku roślinnym zwanym borem bażynowym.  
+
Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie arktycznym i umiarkowanyw, w Polsce na torfowiskach, głównie w północnej części kraju, oraz na halach w Sudetach i Karpatach. Spotykana również nad morzem, w zbiorowisku roślinnym zwanym borem bażynowym.
 +
 
 +
Jej siedlisko stanowią borówczyska i torfowiska nizinne. W górach rośnie w wilgotnych zaroślach kosodrzewiny oraz na torfowiskach i halach górskich. Lubi gleby torfowe, kwaśne i wilgotne. Na nizinach jest średnio pospolita, w górach jest rośliną rzadką.
 +
 
 +
Roślina jest w skali kraju rzadka, objęta ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczono ją na czerwonej liście w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria V).
 +
 
 +
Krzewinka występuje m.in. na terenie [[Użytek ekologiczny Bażyna|użytku ekologicznego Bażyna]] (pow. 14,30 ha) leżącego w gminach [[Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)|Mikołajki]] i [[Piecki (gmina wiejska)|Piecki]], na terenie [[Nadleśnictwo Strzałowo|Nadleśnictwa Strzałowo]]. Ochroną objęto tu torfowisko wysokie i torfowisko przejściowe, na którym to (na pograniczu z borem bagiennym) występuje bażyna czarna.
 +
Spotkać ją można również np. we florystycznym [[Rezerwat Zabrodzie|rezerwacie Zabrodzie]] na terenie [[Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|gminy Biskupiec]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]].
  
Siedlisko bażyny stanowią borówczyska i torfowiska nizinne. W górach rośnie w wilgotnych zaroślach kosodrzewiny oraz na torfowiskach i halach górskich. Lubi gleby torfowe, kwaśne i wilgotne. Na nizinach jest średnio pospolita, w górach jest rośliną rzadką.
 
<br/>
 
 
== Wartość użytkowa ==
 
== Wartość użytkowa ==
 
Jagody bażyny czarnej nie są słodkie, ale są jadalne i soczyste (niektóre źródła podają, że owoce bażyny czarnej są niejadalne). Są bogate w witaminy C i PP oraz w mikroelementy takie jak jod i lit. Są dobrym źródłem antocyjanów, podobnie jak owoce borówki. Najlepiej smakują po przemrożeniu, także gotowanie oraz mieszanie z innymi jagodowymi zdecydowanie poprawia ich smak.  
 
Jagody bażyny czarnej nie są słodkie, ale są jadalne i soczyste (niektóre źródła podają, że owoce bażyny czarnej są niejadalne). Są bogate w witaminy C i PP oraz w mikroelementy takie jak jod i lit. Są dobrym źródłem antocyjanów, podobnie jak owoce borówki. Najlepiej smakują po przemrożeniu, także gotowanie oraz mieszanie z innymi jagodowymi zdecydowanie poprawia ich smak.  
  
 
W dawnych czasach soku z jagód bażyny używano do farbowania płótna i wełny na kolor brunatny i czerwony (po zmieszaniu z ałunem).
 
W dawnych czasach soku z jagód bażyny używano do farbowania płótna i wełny na kolor brunatny i czerwony (po zmieszaniu z ałunem).
 
Roślina jest w skali kraju rzadka, objęta ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczono ją na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria V).
 
  
 
Bażyna coraz częściej jest uprawiana jako roślina ozdobna. Cechuje się bardzo wysoką mrozoodpornością i z tego względu może zastąpić wrzosy, które w przeciwieństwie do niej nie są odporne na niskie temperatury.
 
Bażyna coraz częściej jest uprawiana jako roślina ozdobna. Cechuje się bardzo wysoką mrozoodpornością i z tego względu może zastąpić wrzosy, które w przeciwieństwie do niej nie są odporne na niskie temperatury.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
 
Epitet ''nigrum'' znaczy "czarne" i nawiązuje do koloru owoców bażyny.
 
Epitet ''nigrum'' znaczy "czarne" i nawiązuje do koloru owoców bażyny.
Linia 51: Linia 55:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006 s. 11–20.  
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/>
<br/>
+
[http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/mazurski/dolne_menu-klimat_i_hydrografia-uzytki_ekologiczne.html parkikrajobrazowewarmiimazur.pl] [13.08.2014]<br/>
  
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]
+
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 12:51, 8 mar 2015

Bażyna czarna

Empetrum nigrum
L.
Empetrum nigrum – bażyna czarna.Fot. Jerzy Opioła. Źródło: Wikipedia [20.05.2014]
Empetrum nigrum – bażyna czarna.
Fot. Jerzy Opioła. Źródło: Wikipedia [20.05.2014]
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd wrzosowce
Rodzina wrzosowate
Rodzaj bażyna
Gatunek bażyna czarna
Synonimy

Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae).

Morfologia

Wieloletnia, zimozielona płożąca krzewinka, całkowicie mrozoodporna, pokrojem przypominająca wrzos. Jej gałązki, a także liście są gruczołowato owłosione. Osiąga wysokość od 15 do 50 cm. Liście są ciemnozielone, igiełkowe, równowąskie, spodem prawie zrośnięte, z białym kantem. Wyrastają w gęstych okółkach po 3 lub 4.

Roślina jest obupłciowa lub dwupienna (u różnych podgatunków). Jasnoróżowe kwiaty zebrane są w kilkukwiatowe baldachogrona na szczytach pędów. Działki kielicha są orzęsione, a korona odznacza się dzbaneczkowatym kształtem. Występuje jeden górny słupek z kilkukomorową, pękatą zalążnią i szerokim, podzielonym na kilka płatów znamieniem, które utrzymuje się jeszcze długo po przekwitnięciu kwiatów. Pręciki na długich nitkach z czerwonawymi pylnikami. Kwitnie od kwietnia do czerwca, jest owado- lub wiatropylna.Owoc stanowi kulista, czarna jagoda o średnicy do 5 mm.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie arktycznym i umiarkowanyw, w Polsce na torfowiskach, głównie w północnej części kraju, oraz na halach w Sudetach i Karpatach. Spotykana również nad morzem, w zbiorowisku roślinnym zwanym borem bażynowym.

Jej siedlisko stanowią borówczyska i torfowiska nizinne. W górach rośnie w wilgotnych zaroślach kosodrzewiny oraz na torfowiskach i halach górskich. Lubi gleby torfowe, kwaśne i wilgotne. Na nizinach jest średnio pospolita, w górach jest rośliną rzadką.

Roślina jest w skali kraju rzadka, objęta ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczono ją na czerwonej liście w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria V).

Krzewinka występuje m.in. na terenie użytku ekologicznego Bażyna (pow. 14,30 ha) leżącego w gminach Mikołajki i Piecki, na terenie Nadleśnictwa Strzałowo. Ochroną objęto tu torfowisko wysokie i torfowisko przejściowe, na którym to (na pograniczu z borem bagiennym) występuje bażyna czarna. Spotkać ją można również np. we florystycznym rezerwacie Zabrodzie na terenie gminy Biskupiec w powiecie olsztyńskim.

Wartość użytkowa

Jagody bażyny czarnej nie są słodkie, ale są jadalne i soczyste (niektóre źródła podają, że owoce bażyny czarnej są niejadalne). Są bogate w witaminy C i PP oraz w mikroelementy takie jak jod i lit. Są dobrym źródłem antocyjanów, podobnie jak owoce borówki. Najlepiej smakują po przemrożeniu, także gotowanie oraz mieszanie z innymi jagodowymi zdecydowanie poprawia ich smak.

W dawnych czasach soku z jagód bażyny używano do farbowania płótna i wełny na kolor brunatny i czerwony (po zmieszaniu z ałunem).

Bażyna coraz częściej jest uprawiana jako roślina ozdobna. Cechuje się bardzo wysoką mrozoodpornością i z tego względu może zastąpić wrzosy, które w przeciwieństwie do niej nie są odporne na niskie temperatury.

Ciekawostki

Epitet nigrum znaczy "czarne" i nawiązuje do koloru owoców bażyny.

Bażyna czarna jest reliktem polodowcowym.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, bażyna czarna [20.04.2014]

Bibliografia

Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [13.08.2014]