Popielec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna")
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{EWiM Obyczaje infobox
 
{{EWiM Obyczaje infobox
 
  |Nazwa                = Popielec   
 
  |Nazwa                = Popielec   
  |zdjecie              = M.E. Andriolli, Popielec.jpg
+
  |zdjecie              =
  |opis zdjecia          = M.E. Andriolli, Popielec   
+
  |opis zdjecia          =  
 
  |dzien                = pierwszy dzień Wielkiego Postu
 
  |dzien                = pierwszy dzień Wielkiego Postu
 
  |typ swieta            = chrześcijańskie
 
  |typ swieta            = chrześcijańskie
Linia 8: Linia 8:
 
  |znaczenie            =  
 
  |znaczenie            =  
 
  |symbole              = popiół
 
  |symbole              = popiół
  |inne nazwy            = środa popielcowa, sucha środa, Popielnik
+
  |inne nazwy            = środa popielcowa, sucha środa, popielnik
 
  |commons              =
 
  |commons              =
 
  |wikipodroze          =
 
  |wikipodroze          =
Linia 14: Linia 14:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
''' Popielec''' – pierwszy dzień Wielkiego Postu - początek 46-dniowego okresu pokuty poprzedzającego [[Wielkanoc]]. Na [[Warmia|Warmii]] zwany ''suchą środą'', a na [[Mazury|Mazurach]]'' popielnikiem''.
+
''' Popielec''' – pierwszy dzień Wielkiego Postu, początek 46-dniowego okresu pokuty poprzedzającego [[Wielkanoc]]. Na [[Warmia|Warmii]] zwany ''suchą środą'', a na [[Mazury|Mazurach]]'' popielnikiem''.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach ==
 
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach ==
Popielec był powszechnie w tradycji ludowej traktowany jako pierwszy dzień Wielkiego Postu. W tym dniu przygotowywano również najbliższe otoczenie na czas pokuty i wyczekiwania na święto Zmartwychwstania. Po powrocie z kościoła przystępowano do szorowania patelni i garnków popiołem. Kobiety czyściły naczynia, aby usunąć wszelkie ślady tłuszczu i mięsa. Był to znak, że oto zaczyna się post. Mięso nie było spożywane nawet w niedzielę. Na śniadanie na stole pojawiała się kapusta z grochem, [[Muza|muza]], olej z siemienia lnianego i razowiec. Powszechnie spożywano śledzie. Okres ten cechował się również wzrostem zainteresowania osobami potrzebującymi. Biedni i chorzy otrzymywali masło, jajka, ryby i biały [[chleb na Warmii i Mazurach|chleb]]. W kościele rozwieszano natomiast fioletową płachtę pokutną zwaną też ''głodową'', która oddzielała ołtarz od wiernych. Zwyczaj ten wywodzi się z 1733 roku i był kultywowany do końca XIX stulecia. Na płachcie kobiety i młode dziewczyny haftowały sceny Męki Pańskiej i symbole męczeństwa: młot gwoździe, koronę cierniową, włócznie. Płachta był zdejmowana dopiero w [[Wielki Piątek]].  
+
Popielec był powszechnie w tradycji ludowej traktowany jako pierwszy dzień Wielkiego Postu. W tym dniu przygotowywano również najbliższe otoczenie na czas pokuty i wyczekiwania na święto Zmartwychwstania. Po powrocie z kościoła przystępowano do szorowania patelni i garnków popiołem. Kobiety czyściły naczynia, aby usunąć wszelkie ślady tłuszczu i mięsa. Był to znak, że oto zaczyna się post.  
 +
 
 +
Mięso nie było spożywane nawet w niedzielę. Na śniadanie na stole pojawiała się kapusta z grochem, [[Muza|muza]], olej z siemienia lnianego i razowiec. Powszechnie spożywano śledzie. Okres ten cechował się również wzrostem zainteresowania osobami potrzebującymi. Biedni i chorzy otrzymywali masło, jajka, ryby i biały [[chleb na Warmii i Mazurach|chleb]]. W kościele rozwieszano natomiast fioletową płachtę pokutną zwaną też ''głodową'', która oddzielała ołtarz od wiernych. Zwyczaj ten wywodzi się z 1733 roku i był kultywowany do końca XIX stulecia. Na płachcie kobiety i młode dziewczyny haftowały sceny Męki Pańskiej i symbole męczeństwa: młot gwoździe, koronę cierniową, włócznie. Płachta był zdejmowana dopiero w [[Wielki Piątek]].  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Symbole ==
 
== Symbole ==
 
* popiół
 
* popiół
Linia 28: Linia 31:
 
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/>
 
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/>
  
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]]
+
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]]

Aktualna wersja na dzień 18:05, 17 mar 2015

Popielec

Dzień pierwszy dzień Wielkiego Postu
Typ święta chrześcijańskie
Zwyczaje posypywanie głów popiołem
Symbole popiół
Inne nazwy środa popielcowa, sucha środa, popielnik

Popielec – pierwszy dzień Wielkiego Postu, początek 46-dniowego okresu pokuty poprzedzającego Wielkanoc. Na Warmii zwany suchą środą, a na Mazurach popielnikiem.

Zwyczaje na Warmii i Mazurach

Popielec był powszechnie w tradycji ludowej traktowany jako pierwszy dzień Wielkiego Postu. W tym dniu przygotowywano również najbliższe otoczenie na czas pokuty i wyczekiwania na święto Zmartwychwstania. Po powrocie z kościoła przystępowano do szorowania patelni i garnków popiołem. Kobiety czyściły naczynia, aby usunąć wszelkie ślady tłuszczu i mięsa. Był to znak, że oto zaczyna się post.

Mięso nie było spożywane nawet w niedzielę. Na śniadanie na stole pojawiała się kapusta z grochem, muza, olej z siemienia lnianego i razowiec. Powszechnie spożywano śledzie. Okres ten cechował się również wzrostem zainteresowania osobami potrzebującymi. Biedni i chorzy otrzymywali masło, jajka, ryby i biały chleb. W kościele rozwieszano natomiast fioletową płachtę pokutną zwaną też głodową, która oddzielała ołtarz od wiernych. Zwyczaj ten wywodzi się z 1733 roku i był kultywowany do końca XIX stulecia. Na płachcie kobiety i młode dziewczyny haftowały sceny Męki Pańskiej i symbole męczeństwa: młot gwoździe, koronę cierniową, włócznie. Płachta był zdejmowana dopiero w Wielki Piątek.

Symbole

  • popiół
  • zupa muza
  • śledzie

Bibliografia

Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.