Rezerwat Bukowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Natura 2000" na "Kategoria:Natura 2000 Kategoria:Ochrona przyrody") |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 34: | Linia 34: | ||
[http://natura.wm.pl/rezerwaty-i-parki-krajobrazowe/1215/Rezerwat-Bukowy natura.wm.pl] [09.02.2015]<br/> | [http://natura.wm.pl/rezerwaty-i-parki-krajobrazowe/1215/Rezerwat-Bukowy natura.wm.pl] [09.02.2015]<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | ==Galeria zdjęć== | ||
− | + | <gallery mode=packed heights=210px caption="Rezerwat Bukowy" class="left"> | |
− | Buk zwyczajny (''Fagus sylvatica''). Fot. Nikanos. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Fagus_sylvatica_012.jpg Commons Wikimedia] | + | Plik:bukowy_rp_w.png|Rezerwat Bukowy |
− | + | Plik:bukowy_rp_g.png|Rezerwat Bukowy | |
− | + | Plik: fagus.jpg|Buk zwyczajny (''Fagus sylvatica''). Fot. Nikanos. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Fagus_sylvatica_012.jpg Commons Wikimedia] | |
− | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Kolno (gmina wiejska)]] | + | </gallery> |
+ | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Kolno (gmina wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 11:02, 18 mar 2015
Rezerwat Bukowy | |
| |
Rodzaj rezerwatu | leśny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1954 |
Powierzchnia | 8,35 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat Bukowy – rezerwat powołany w 1954 r. (Monitor Polski nr 123, poz. 1781). We wczesnych latach powojennych był uznawany za zabytek na mocy zarządzenia wojewody olsztyńskiego z dnia 17.02.1949 r. Rezerwat o powierzchni 8,35 ha znajduje się koło miejscowości Otry w gminie Kolno na terenie Nadleśnictwa Mrągowo. Utworzony został w celu ochrony drzewostanu bukowego położonego na wschodnim krańcu zasięgu geograficznego buka zwyczajnego.
Spis treści
O rezerwacie
Głównym składnikiem drzewostanów rezerwatu jest około 150-letni buk. Ze względu na słabą kondycję starodrzewia obserwuje się zjawisko wypadania drzew i zmniejszanie procesu naturalnego odnawiania się.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat zlokalizowany jest na terenie moreny czołowej. Obszar ten jest stosunkowo silnie sfalowany. Występują tu gleby brunatne wyługowane, wytworzone w większości z piasków gliniastych mocnych, miejscami z gliny średniej. W bezodpływowych zagłębieniach terenu rezerwatu występują warstwy torfu o miąższości 50-60 cm. Drzewostany rezerwatu przedstawiają typ siedliskowy lasu liściastego.
Rośliny
Gatunkiem dominującym jest buk zwyczajny w wieku 130-150 lat z domieszką świerka pospolitego, klonu zwyczajnego, lipy drobnolistnej, brzozy brodawkowatej, grabu zwyczajnego i (bardzo rzadko) sosny zwyczajnej. W podroście występują: wiąz pospolity, jesion wyniosły, dąb szypułkowy. W podszyciu poza wymienionymi gatunkami występuje pospolicie leszczyna, trzmielina brodawkowata, trzmielina zwyczajna.
Z roślin chronionych należy wymienić tu wawrzynek wilczełyko. Runo charakteryzuje się bogactwem gatunkowym z przewagą roślin właściwych lasom liściastym. Wśród nich licznie występuje narecznica samcza, krótkoostna i grzebieniasta, zachyłka trójkątna, skrzyp leśny, gwiazdnica gajowa i wielkokwiatowa, szczyr trwały, kopytnik pospolity, zdrojówka rutewkowata, czerniec gronkowy, żywiec cebulkowy. Z roślin objętych ochroną gatunkową: bluszcz pospolity, lilia złotogłów, konwalia majowa, podkolan biały, gnieźnik leśny, buławnik czerwony i przytulia wonna.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie, Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego [09.02.2015]
natura.wm.pl [09.02.2015]
Galeria zdjęć
Buk zwyczajny (Fagus sylvatica). Fot. Nikanos. Źródło: Commons Wikimedia