Anna Fieberg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
Linia 34: Linia 34:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
+
Na podstawie artykułu zamieszczonego w "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński": ''Nie pomogły klasztorne mury'', "GN", nr 6/2012, 12 lutego 2012.<br/>
 +
 
  
 
[[Kategoria:Osoby|Fieberg, Anna]]  
 
[[Kategoria:Osoby|Fieberg, Anna]]  

Wersja z 17:42, 22 mar 2015

Anna Fieberg

Anna FiebergReprodukcja ze zbiorów Krzysztofa Kozłowskiego. Źródło: www.kkozlowski.pl
Anna Fieberg
Reprodukcja ze zbiorów Krzysztofa Kozłowskiego. Źródło: www.kkozlowski.pl
Data i miejsce urodzenia 23 kwietnia 1893 r.
Dobre Miasto
Data i miejsce śmierci 16 lutego 1945 r.
Orneta
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska
Miejsce spoczynku Orneta

Anna Fieberg (ur. 23 kwietnia 1893 r. w Dobrym Mieście, zm. 16 lutego 1945 r. w Ornecie) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Jej brat, Paweł Fieberg, został księdzem. Kiedy po święceniach został wikarym w Wozławkach, a potem w Ornecie, Anna pomagała mu na plebanii i prowadziła gospodarstwo domowe. Kiedy podupadł na zdrowiu, został rezydentem w Zakładzie św. Andrzeja w Ornecie. Umarł młodo, w wieku 42 lat.

Po jego śmierci Anna postanowiła pozostać w mieście i zamieszkała w wynajętym mieszkaniu. W Ornecie znana była z bezinteresownej pracy na rzecz parafii, jak i z pracy dobroczynnej na rzecz potrzebujących. Razem z przyjaciółką Marią Fischer zajmowały się haftowaniem szat liturgicznych i obrusów ołtarzowych. Anna przy okazji świąt wyjeżdżała do rodzinnego Dobrego Miasta. Kiedy chciała zostać tam dłużej, zatrzymywała się u szkolnej koleżanki Marii Liedmann.

Śmierć męczeńska

W czasie zdobywania przez wojska radzieckie Ornety Anna z Marią ukryły się w klasztorze sióstr katarzynek w Ornecie. 16 lutego 1945 r. do klasztoru wtargnęli pijani żołnierze radzieccy, którzy zbezcześcili Najświętszy Sakrament. Przeszukiwali również klasztorne cele, chcąc znaleźć kobiety i dziewczęta. Pośród chorych i starszych przebywających w klasztorze odnaleźli Annę i Marię. Obie kobiety, broniąc swojej czystości, zostały bestialsko zamordowane. Po odejściu żołnierzy siostry znalazły ich zmasakrowane i zalane krwią ciała.

Anna i Maria zostały pochowane w klasztornym ogrodzie. Uważane są za męczennice w imię wiary i cnoty czystości.

Bibliografia

Na podstawie artykułu zamieszczonego w "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński": Nie pomogły klasztorne mury, "GN", nr 6/2012, 12 lutego 2012.