Anna Fieberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 34: | Linia 34: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Na podstawie artykułu zamieszczonego w " | + | Na podstawie artykułu zamieszczonego w "Gościu Niedzielnym. Posłańcu Warmińskim": ''Nie pomogły klasztorne mury'', "GN", nr 6/2012, 12 lutego 2012.<br/> |
Wersja z 21:41, 22 mar 2015
| Anna Fieberg | |
| | |
 Anna Fieberg
Reprodukcja ze zbiorów Krzysztofa Kozłowskiego. Źródło: www.kkozlowski.pl | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia 1893 r. Dobre Miasto |
| Data i miejsce śmierci | 16 lutego 1945 r. Orneta |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
| Miejsce spoczynku | Orneta |
Anna Fieberg (ur. 23 kwietnia 1893 r. w Dobrym Mieście, zm. 16 lutego 1945 r. w Ornecie) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Jej brat, Paweł Fieberg, został księdzem. Kiedy po święceniach został wikarym w Wozławkach, a potem w Ornecie, Anna pomagała mu na plebanii i prowadziła gospodarstwo domowe. Kiedy podupadł na zdrowiu, został rezydentem w Zakładzie św. Andrzeja w Ornecie. Umarł młodo, w wieku 42 lat.
Po jego śmierci Anna postanowiła pozostać w mieście i zamieszkała w wynajętym mieszkaniu. W Ornecie znana była z bezinteresownej pracy na rzecz parafii, jak i z pracy dobroczynnej na rzecz potrzebujących. Razem z przyjaciółką Marią Fischer zajmowały się haftowaniem szat liturgicznych i obrusów ołtarzowych. Anna przy okazji świąt wyjeżdżała do rodzinnego Dobrego Miasta. Kiedy chciała zostać tam dłużej, zatrzymywała się u szkolnej koleżanki Marii Liedmann.
Śmierć męczeńska
W czasie zdobywania przez wojska radzieckie Ornety Anna z Marią ukryły się w klasztorze sióstr katarzynek w Ornecie. 16 lutego 1945 r. do klasztoru wtargnęli pijani żołnierze radzieccy, którzy zbezcześcili Najświętszy Sakrament. Przeszukiwali również klasztorne cele, chcąc znaleźć kobiety i dziewczęta. Pośród chorych i starszych przebywających w klasztorze odnaleźli Annę i Marię. Obie kobiety, broniąc swojej czystości, zostały bestialsko zamordowane. Po odejściu żołnierzy siostry znalazły ich zmasakrowane i zalane krwią ciała.
Anna i Maria zostały pochowane w klasztornym ogrodzie. Uważane są za męczennice w imię wiary i cnoty czystości.
Bibliografia
Na podstawie artykułu zamieszczonego w "Gościu Niedzielnym. Posłańcu Warmińskim": Nie pomogły klasztorne mury, "GN", nr 6/2012, 12 lutego 2012.
