Bruno Bludau: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
| − | |imię i nazwisko = | + | |imię i nazwisko = Bruno Bludau |
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = BBludau.jpg | |grafika = BBludau.jpg | ||
| − | |opis grafiki = ks. Bruno Bludau | + | |opis grafiki = ks. Bruno Bludau.<br>Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 9 września 1890 r. | |data urodzenia = 9 września 1890 r. | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = 5 maja 1945 r. | |data śmierci = 5 maja 1945 r. | ||
| − | |miejsce śmierci = | + | |miejsce śmierci = Ural |
|przyczyna śmierci = śmierć męczeńska | |przyczyna śmierci = śmierć męczeńska | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | ''' Bruno Bludau''' (ur. 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli, zm. 5 maja 1945 r. na Uralu) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | |
| − | ''' | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii [[Mingajny]] (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego. | |
| − | Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii [[Mingajny]] (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego. Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]], następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Braniewo|Braniewie]]. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie. | + | |
| − | Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz były [[Jeziorany]] | + | ===Szkoła i wykształcenie=== |
| + | Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]], następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Braniewo|Braniewie]]. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie. | ||
| + | |||
| + | ===Praca=== | ||
| + | Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz, były [[Jeziorany]]. 25 września 1917 r. podjął obowiązki wikariusza w [[Długobór|Długoborze]]. 14 lipca 1919 r. został mianowany czwartym wikariuszem w [[Królewiec|Królewcu]], gdzie pracował 12 lat. | ||
| + | |||
| + | Biskup warmiński 9 grudnia 1931 r. powierzył mu jako proboszczowi parafię w [[Pluty|Plutach]], w której pracował przez kolejnych 14 lat. W lutym 1945 r., już po wkroczeniu Armii Czerwonej, ks. Bruno Bludau został przetransportowany przez Rosjan do [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]], następnie do Wystruci i dalej do obozu na Uralu, gdzie zmarł 5 maja 1945 r. | ||
| + | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| − | Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, | + | Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, do gospodarstwa rodziny Hohmann, położonego w [[Zdrój|Zdroju]], kilka kilometrów od Plut. Tam wraz z małą grupą parafian ukrył się w piwnicy. Gdy nadeszli Rosjanie, wszyscy zostali zagonieni przez wojsko sowieckie do [[Lechowo|Lechowa]]. |
| − | Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje świadek tamtych wydarzeń, | + | |
| + | Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje naoczny świadek tamtych wydarzeń, ks. Bludau był bardzo pobity i miał sińce na twarzy. Z kolei według relacji świadka z miejscowości [[Kaszuny]] ks. Bludau został przetransportowany z Lidzbarka Warmińskiego razem z czterema innymi księżmi samochodem w kierunku Wystruci. | ||
| + | |||
| + | Siostra księdza Bludaua zmarła w obozie koło Wystruci. Ks. Bludau zmarł 5 maja 1945 r. na Uralu.<br> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | B. Schwark, ''Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod'', Osnabrück 1958.<br/> | |
| + | ''Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts'', t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.<br/> | ||
| + | A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945'', cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku'', (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Cudownie się śmiał'', "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 2/2012, 15 stycznia 2012.<br/> | ||
| + | |||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Bludau, Bruno]] |
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Bludau, Bruno]] | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Bludau, Bruno]] | ||
[[Kategoria: Powiat braniewski|Bludau, Bruno]] | [[Kategoria: Powiat braniewski|Bludau, Bruno]] | ||
| − | [[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)Bludau, Bruno | + | [[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|Bludau, Bruno]] |
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Bludau, Bruno]] | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Bludau, Bruno]] | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: 1919-1944|Bludau, Bruno]] |
Aktualna wersja na dzień 17:04, 29 cze 2015
| Bruno Bludau | |
| | |
 ks. Bruno Bludau.
Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 września 1890 r. Miejska Wola |
| Data i miejsce śmierci | 5 maja 1945 r. Ural |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Bruno Bludau (ur. 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli, zm. 5 maja 1945 r. na Uralu) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii Mingajny (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego.
Szkoła i wykształcenie
Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w Reszlu, następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Braniewie. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie.
Praca
Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz, były Jeziorany. 25 września 1917 r. podjął obowiązki wikariusza w Długoborze. 14 lipca 1919 r. został mianowany czwartym wikariuszem w Królewcu, gdzie pracował 12 lat.
Biskup warmiński 9 grudnia 1931 r. powierzył mu jako proboszczowi parafię w Plutach, w której pracował przez kolejnych 14 lat. W lutym 1945 r., już po wkroczeniu Armii Czerwonej, ks. Bruno Bludau został przetransportowany przez Rosjan do Lidzbarka Warmińskiego, następnie do Wystruci i dalej do obozu na Uralu, gdzie zmarł 5 maja 1945 r.
Śmierć męczeńska
Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, do gospodarstwa rodziny Hohmann, położonego w Zdroju, kilka kilometrów od Plut. Tam wraz z małą grupą parafian ukrył się w piwnicy. Gdy nadeszli Rosjanie, wszyscy zostali zagonieni przez wojsko sowieckie do Lechowa.
Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje naoczny świadek tamtych wydarzeń, ks. Bludau był bardzo pobity i miał sińce na twarzy. Z kolei według relacji świadka z miejscowości Kaszuny ks. Bludau został przetransportowany z Lidzbarka Warmińskiego razem z czterema innymi księżmi samochodem w kierunku Wystruci.
Siostra księdza Bludaua zmarła w obozie koło Wystruci. Ks. Bludau zmarł 5 maja 1945 r. na Uralu.
Bibliografia
B. Schwark, Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod, Osnabrück 1958.
Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts, t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.
Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku, (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.
Cudownie się śmiał, "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 2/2012, 15 stycznia 2012.
