Ostrowite

Ostrowite
Dworek w Ostrowitem. Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	nowomiejski
Gmina	Biskupiec
Sołectwo	Ostrowite
Liczba ludności (2010)	517
Strefa numeracyjna	(+48) 56
Tablice rejestracyjne	NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Ostrowite
Położenie na mapie Polski Ostrowite
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Ostrowite (niem. Schilthern, Schildren) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 517 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Mariola Zdunkowska .

Kościół w Ostrowitem.
Źródło: www.gminabiskupiec.pl [12.09.2013]

Położenie

Wieś leży nad Jeziorem Ostrowite, nieopodal granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 2 km od Osetna i Wardęgowa.

Dzieje miejscowości

W 1222 r. wieś lokował biskup Chrystian z ziem podarowanych przez Konrada Mazowieckiego. Dobra ostrowickie należały w XV w. do komturstwa brodnickiego, następnie do komturstwa pokrzywieńskiego (1423–1424), a później radzyńskiego (1431 r.).

W 1. połowie XV w. wielki mistrz Paweł von Russdorf nadał Konradowi Gruenberg wieś na prawie magdeburskim. Spod władzy Gruenberga wyłączono włóki Kacpra Cypriana. Na Gruenberga został nałożony obowiązek odbywania służby, pomocy przy budowach, płacenie 1 funta wosku i 1 feniga kolońskiego, dostarczenia 1 korca żyta i 1 korca pszenicy – od pługa.

Od 1445 r. istniał we wsi kościół parafialny. W 2. połowie XVII w. Ostrowite podzielono na 9 majątków szlacheckich. Wśród właścicieli byli: Stanisław Chełmicki, Kuczakowski, Stanisław Murzynowski, Rogowski, Stanisławscy, Mateusz Szelski i Maciej Wapczyński. W XIX w. Ostrowite znalazły się w rękach feldmarszałka Gebharda Leberecht von Blucher, które otrzymał za zwycięstwo odniesione nad Napoleonem pod Waterloo. W 1885 r. w Ostrowitem powstało bractwo trzeźwości. W 1886 r. we wsi były 42 budynki i 24 [Dym |dymy]. Ponadto w miejscowości mieszkało 335 osób, w tym 254 katolików i 81 ewangelików. W tym okresie we wsi znajdowała się gorzelnia parowa, działał piec wapienny i funkcjonowała cegielnia. Mieszkańcy trudnili się hodowlą bydła i owiec.

Gospodarka

Działają tutaj gospodarstwa agroturystyczne.

Szkolnictwo

We wsi funkcjonuje szkoła podstawowa.

Religia

We wsi znajduje się siedziba lokalnej parafii rzymskokatolickiej.

Zabytki

• gotycki kościół z XV w.
• cmentarz parafialny – rzymskokatolicki z 2. połowy XIX w., rodowy – dawny ewangelicki z 1. połowy XX w.
• dworek

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VII, Warszawa 1886.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.10.2014]
Strona Gminy Biskupiec [12.10.2014]

Przypisy

<references>