Judyty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = judyty.jpg |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Pałac i staw w Judytach.<br>Fot. Mieczysław Kalski |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | [[File: judyty2.jpg|thumb|right|290px|Stajnie pałacowe w Judytach w roku 1938.<br>Źródło: Ze zbiorów dawnego Urzędu Prowincjonalnego Konserwatora Zabytków Prus Wschodnich w Królewcu. Kolekcja IS PAN]] | ||
''' Judyty ''' (niem. ''Juditten'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ''' Judyty ''' (niem. ''Juditten'') – wieś niesołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|gminie Sępopol]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
| + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 245 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa [[Trosiny]], w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie [[Artur Mikołajczyk]]<ref>http://www.sepopol.pl/art,89,solectwa.html</ref>. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 12 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]] i 12 km na północny zachód od [[Sępopol|Sępopola]], na wschód od drogi wojewódzkiej nr 512. | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 12 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]] i 12 km na północny zachód od [[Sępopol|Sępopola]], na wschód od drogi wojewódzkiej nr 512. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:38, 7 lip 2016
| Judyty | |
| | |
 Pałac i staw w Judytach.
Fot. Mieczysław Kalski | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 245 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Judyty | |
| Położenie na mapie Polski  Judyty | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Judyty (niem. Juditten) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 245 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Trosiny, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Artur Mikołajczyk[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 12 km na północny wschód od Bartoszyc i 12 km na północny zachód od Sępopola, na wschód od drogi wojewódzkiej nr 512.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. W 1425 roku utworzono tu służebny majątek rycerski, który nadano rodzinie von Lesgewangów staropruskiego pochodzenia. W ich posiadaniu Judyty pozostały przez trzysta lat, po czym w drodze dziedziczenia przeszły w ręce von Kunheimów (aż do 1945 roku). W 1798 roku ród uzyskał od króla tytuł hrabiowski, a w 1909 roku oficjalnie zmienił nazwisko na von Kuenheim. W 1889 roku majątek w Judytach wraz z folwarkami Domarady, Park i Przewarszyty obejmował obszar 1121 ha i należał do największych w powiecie. Prowadzono tu przede wszystkim hodowlę koni; tutejsza stadnina była jedną z najstarszych na tych terenach. Do 1945 roku Judyty wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Szczurkowie. Pałac wzniesiono w Judytach w drugiej połowie XIX wieku, prawdopodobnie na miejscu poprzedniego dworu. Ozdobą pałacu bez wątpienia są dwa odlane z brązu lwy naturalnej wielkości, ustawione na podjeździe.
Szkołę założono tu w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 88 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.
Po II wojnie światowej Judyty weszły w skład sołectwa Retowy. Tutejszy majątek włączono do Państwowej Stadniny Koni w Liskach. Według spisu powszechnego z 1983 roku wieś składała się z 12 budynków mieszkalnych w rozproszonej zabudowie; miała elektryczne oświetlenie ulic, świetlicę, klub, punkt biblioteczny, salę kinową na 100 miejsc oraz sklep wielobranżowy.
Cześć ocalałego wyposażenia pałacu (m.in. część galerii portretów rodowych Kuenheimów, w tym portret Fanny von Kunheim) przeniesiono w 1945 roku do muzeum w Olsztynie. Po wojnie w pałacu mieściło się przedszkole, świetlica, a na piętrze mieszkania. Pod koniec lat 80. XX w. pałac został opuszczony (jedynie w części piwnicy urządzono kaplicę). W 1998 roku całe założenie pałacowo-parkowe zostało zakupione przez prywatnego właściciela. Pozostaje ono jednym z najcenniejszych zabytków tego typu w województwie.
Liczba mieszkańców w następujących latach wynosiła:
- 1857 – 56 osób
- 1933 – 554 osoby
- 1939 – 537 osób (łącznie z Domaradami)
- 1983 – 304 osoby
Turystyka
- Przez wieś przebiega szlak rowerowy "Pogranicza": Sępopol – Stopki – Ostre Bardo – Szczurkowo – Park - Judyty – Liski – Smolanka – Sępopol
Zabytki
- pałac z lat 1862–1863
- park pałacowy z dwoma pomnikami przyrody (dąb i lipa), założony w stylu krajobrazowym, z ogrodem użytkowym, sadem i oranżerią; obecnie układ kompozycji słabo czytelny, najlepiej zachowały się podjazd i dwa stawy, budynek oranżerii jest w ruinie; obiekt jest częściowo pielęgnowany
- zabudowania folwarczne z końca XIX i początku XX wieku: wozownia, stajnia-spichlerz (1733 rok), garaż maszyn, rządcówka, chlewnia, magazyn, dwie stodoły, kuźnia, budynki mieszkalne robotników folwarcznych; cały zespół zajmował powierzchnię ok. 17 ha, układ przestrzenny dobrze zachowany
- lipowe aleje przydrożne wzdłuż drogi do Gulkajm (1,5 km) oraz do Parku (1 km)
Przypisy
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
bip.warmia.mazury.pl, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
polskiezabytki.pl [05.03.2014]
