Boreczno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Boreczno |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = |zd...")
 
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =     
 
  |dopełniacz wsi        =     
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              = boreczno.jpg
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe 
+
  |opis zdjęcia          = Źródło: [http://archipelag.ceik.eu archipelag.ceik.eu]
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 14: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = 265<ref>Łącznie Boreczno i [[Piekło]].</ref>
+
  |liczba ludności      = 265<ref>Łącznie: Boreczno i Piekło.</ref>
 
  |rok                  = 2010  
 
  |rok                  = 2010  
 
  |strefa numeracyjna    =
 
  |strefa numeracyjna    =
Linia 28: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}<br/>
+
}}
''' Boreczno ''' (niem. ''Schnellwalde'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Zalewo|gminie Zalewo]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W latach 1946-1975 wieś wchodziła w skład [[powiat morąski|powiatu morąskiego]].
+
''' Boreczno ''' (niem. ''Schnellwalde'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Zalewo (gmina miejsko-wiejska)|gminie Zalewo]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego.
 
+
Boreczno w 2010 r. liczyło 265 mieszkańców (łącznie z osadą [[Piekło]]). W skład sołectwa wchodzą wsie Boreczno i [[Śliwa]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Józef Żłób]]<ref>[http://www.zalewo.bil-wm.pl/index.php?inf=10&idsl=7&id=67 zalewo.bil-wm.pl] [05.03.2014]</ref>.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 265 mieszkańców (łącznie z osadą [[Piekło]]). W skład sołectwa wchodzą wsie Boreczno i [[Śliwa]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Józef Żłób]]<ref> http://www.zalewo.bil-wm.pl/index.php?inf=10&idsl=7&id=67[data dostępu: 5.03.2014]</ref>.
+
<br/><br/>
 
 
<br/>
 
  
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
 
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], na wschód od jeziora [[Jezioro Jeziorak|Jeziorak]], 10 km na południowy wschód od [[Zalewo|Zalewa]].
 
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], na wschód od jeziora [[Jezioro Jeziorak|Jeziorak]], 10 km na południowy wschód od [[Zalewo|Zalewa]].
<br/>
 
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Miejscowość została założona na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w roku 1311 przez zasadźcę o imieniu Henryk. Wystawcą przywileju dla wsi był komtur dzierzgoński [[Sighardt von Schwarzburg]]. Obszar wsi obejmował 60 łanów. Został on powiększony o kolejne dwa łany za sprawą nadania komtura [[Werner von Rundorf|Wernera von Rundorfa]]. Wieś uległa zniszczeniu w 1414 roku, a następnie w okresie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]]. W 1470 roku Boreczno, [[Mózgowo]], Śliwę, [[Karnity]] oraz [[Jezioro Gil Wielki]] i [[Jezioro Kocioł]] wielki mistrz [[Henryk von Richtenberg]] przekazał na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] polskiemu szlachcicowi Hanuszowi Krasnodębskiemu. Krasnodębski, który przybrał nazwisko Hans Schoneich pozostał w Borecznie do swojej śmierci w roku 1528. Wieś odziedziczona została przez jego synów Hansa i Georga. Pierwszy z wymienionych brał udział w wojnie tureckiej, a po powrocie wybudował w Borecznie okazały pałac. Ufundował również wieżę miejscowego kościoła, w którego kryptach został pochowany w 1595 roku.  
+
Miejscowość została założona na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w 1311 r. przez zasadźcę o imieniu Henryk. Wystawcą przywileju dla wsi był komtur dzierzgoński [[Sighardt von Schwarzburg]]. Obszar wsi obejmował 60 łanów. Został on powiększony o kolejne dwa łany za sprawą nadania komtura [[Werner von Rundorf|Wernera von Rundorfa]]. Wieś uległa zniszczeniu w 1414 roku, a następnie w okresie wojny trzynastoletniej.  
  
W 1601 roku na czele rodzinnego majątku stanął wnuk Hansa I Schoneicha, a zarazem jego imiennik Hans III Schoneich. Poślubił on Katherine von Rauschke. Kolejny przedstawiciel rodu - syn Siegesmunda i Kathariny Mulbe brał udział w [[wojny szwedzkie| wojnach szwedzkich]] po stronie króla. Przyjął również porzucone przez przodka nazwisko Krasnodębski. W XVII i XVIII stuleciu Boreczno zasłynęło z organizowanych trzy razy w roku targów i jarmarków. W 1648 roku miejscowa parafia powiększyła się o dwie włączone do niej miejscowości: [[Urowo]] i [[Wielowieś]].  
+
W 1470 r. Boreczno, [[Mózgowo]], Śliwę, [[Karnity]] oraz [[Jezioro Gil Wielki|jezioro Gil Wielki]] i [[Jezioro Kocioł|jezioro Kocioł]] wielki mistrz [[Henryk von Richtenberg]] przekazał na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] polskiemu szlachcicowi Hanuszowi Krasnodębskiemu. Krasnodębski, który przybrał nazwisko Hans Schoneich, pozostał w Borecznie do swojej śmierci w roku 1528. Wieś odziedziczyli jego synowie, Hans i Georg. Pierwszy z nich brał udział w wojnie tureckiej, a po powrocie wybudował w Borecznie okazały pałac. Ufundował również wieżę miejscowego kościoła, w którego kryptach został pochowany w 1595 r.  
  
Pierwsza miejscowa szkoła została wzniesiona około 1666 roku. W 1714 roku po śmierci Johanna Alberta von Schoneicha, Boreczno odziedziczył jego syn Fabian - ostatni męski potomek rodu.  Fabian w 1728 roku odbył pielgrzymkę do Jerozolimy, a po powrocie ufundował m.in. ambonę oraz stalle patronackie w miejscowym kościele. W 1740 roku Boreczno przeszło w ręce jego córki  Sophii Charlotty. W XVIII wieku wieś kilkakrotnie padała ofiarą pożarów. W tym okresie spalona została szkoła, plebania, a w jednym z pożarów zginęła wdowa po nauczycielu wraz z dwójką służących. Na dodatek w latach 1777-1778 wieś nawiedziła czarna ospa, która uśmierciła 46 osób. W 1782 roku Boreczno składało się z 37 domów. Do wsi należały przysiółki i osady: Stara Huta, Kraga, Piekło oraz Uroczysko.
+
W 1601 r. na czele rodzinnego majątku stanął wnuk Hansa I Schoneicha, a zarazem jego imiennik Hans III Schoneich. Poślubił on Katherine von Rauschke. Kolejny przedstawiciel rodu – syn Siegesmunda i Kathariny Mulbe – brał udział w wojnach szwedzkich po stronie króla. Przyjął również porzucone przez przodka nazwisko Krasnodębski.  
  
W okresie wojen napoleońskich Boreczno padło ofiarą kontrybucji i rekwizycji dokonywanych przez francuskie wojsko. W tym czasie do wsi dotarła również dyzenteria, która siała spustoszenie wśród wyniszczonej i nierzadko wygłodzonej ludności. Epidemia pochłonęła odebrała życie ostatniej przedstawicielce rodu von Schoneich. Sophia Charlotta pozostawiła Boreczno kuzynowi, którego zaadoptowała. [[von Hoeverbeck|Johann Samuel Dietrich von Hoeverbeck]] przyjął rodowe nazwisko zmarłej tragicznie ciotki. W momencie przejęcia pieczy nad Borecznem był właścicielem Śliwy, [[Pomielin|Pomielina]] oraz [[Międzychód|Międzychodu]]. Po jego śmierci w 1809 roku Boreczno, Karnity, Śliwa, Pomielin i Międzychód  odziedziczył jego syn - Hans Hoeverbeck-Schoneich. W 1817 roku Boreczno zostało sprzedane Christerowi Maxowi Gustawowi Freiherr von Aberdyhll, którego potomkowie władali Karnitami do 1945 roku.
+
W XVII i XVIII stuleciu Boreczno zasłynęło z organizowanych trzy razy w roku targów i jarmarków. W 1648 r. miejscowa parafia powiększyła się o dwie włączone do niej miejscowości: [[Urowo]] i [[Wielowieś]].  
  
W 1820 roku w wyniku reformy von Steina w Borecznie utworzono siedem niezależnych gospodarstw należących do uwolnionych od pańszczyzny chłopów. W tym okresie zajęcia lekcyjne odbywały się w budynku organistówki. W 1857 roku odbudowano wreszcie miejscową szkołę, która spłonęła prawie w 1775 roku. W 1885 roku wieś była zamieszkana przez 352 osoby i składała się z 28 budynków mieszkalnych. W 1939 roku gmina Boreczno wraz z dwoma przyległymi majątkami była zamieszkana przez 570 osób i składała się ze 144 gospodarstw. 331 mieszkańców zatrudnionych było w rolnictwie, utrzymując się dodatkowo z pracy w lesie.
+
Pierwsza miejscowa szkoła została wzniesiona około 1666 r. W 1714 r. po śmierci Johanna Alberta von Schoneicha, Boreczno odziedziczył jego syn Fabian – ostatni męski potomek rodu. Fabian w 1728 r. odbył pielgrzymkę do Jerozolimy, a po powrocie ufundował m.in. ambonę oraz stalle patronackie w miejscowym kościele. W 1740 r. Boreczno przeszło w ręce jego córki Sophii Charlotty.  
  
<br/>
+
W XVIII wieku wieś kilkakrotnie padała ofiarą pożarów. W tym okresie spalona została szkoła, plebania, a w jednym z pożarów zginęła wdowa po nauczycielu wraz z dwójką służących. Na dodatek w latach 1777–1778 wieś nawiedziła czarna ospa, która uśmierciła 46 osób. W 1782 r. Boreczno składało się z 37 domów. Do wsi należały przysiółki i osady: Stara Huta, Kraga, Piekło oraz Uroczysko.
 +
 
 +
W okresie wojen napoleońskich Boreczno padło ofiarą kontrybucji i rekwizycji dokonywanych przez francuskie wojsko. W tym czasie do wsi dotarła również dyzenteria, która siała spustoszenie wśród wyniszczonej i wygłodzonej ludności. Ofiarą epidemii była ostatniej przedstawicielce rodu von Schoneich, Sophia Charlotta, która pozostawiła Boreczno zaadoptowanemu przez siebie krewnemu. [[Johann Samuel Dietrich von Hoeverbeck]] przyjął rodowe nazwisko zmarłej tragicznie ciotki. W momencie przejęcia pieczy nad Borecznem był właścicielem Śliwy, [[Pomielin|Pomielina]] oraz [[Międzychód|Międzychodu]]. Po jego śmierci w 1809 r. Boreczno, Karnity, Śliwa, Pomielin i Międzychód  odziedziczył jego syn – Hans Hoeverbeck-Schoneich. W 1817 r. Boreczno zostało sprzedane Christerowi Maxowi Gustawowi Freiherr von Aberdyhll, którego potomkowie władali Karnitami do 1945 r.
 +
 
 +
W 1820 r. w wyniku reformy Heinricha vom und zum Steina w Borecznie utworzono siedem niezależnych gospodarstw należących do uwolnionych od pańszczyzny chłopów. W tym okresie zajęcia lekcyjne odbywały się w budynku organistówki.
 +
 
 +
W 1857 r. odbudowano miejscową szkołę, która spłonęła w 1775 r.
 +
 
 +
W 1885 r. wieś była zamieszkana przez 352 osoby i składała się z 28 budynków mieszkalnych. W 1939 r. gmina Boreczno wraz z dwoma przyległymi majątkami była zamieszkana przez 570 osób i składała się ze 144 gospodarstw. 331 mieszkańców zatrudnionych było w rolnictwie, utrzymując się dodatkowo z pracy w lesie.
  
 
==Edukacja ==
 
==Edukacja ==
 
*[[Gimnazjum w Borecznie]]
 
*[[Gimnazjum w Borecznie]]
 
*[[Szkoła Podstawowa w Borecznie]]
 
*[[Szkoła Podstawowa w Borecznie]]
 
+
== Kultura ==
<br/>
+
*W miejscowości działa [[Biblioteka Publiczna w Borecznie| biblioteka publiczna]].
 
+
*We wsi realizowany jest projekt [[lkwim:Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie|Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]] pod nazwą [http://archipelag.ceik.eu/ "Archipelag - atlas miejsc niezwykłych Warmii i Mazur"].
== Ludzie związani z miejscowością ==
+
== Religia ==
 
+
We wsi znajduje się siedziba [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Borecznie|parafii rzymskokatolickiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]].
<br/>
 
  
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*[[lkwim:Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Borecznie|Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]] wzniesiony w 1. połowie XIV wieku; kilkakrotnie przebudowywany. We wnętrzu zachował się m.in. ołtarz główny z 1697 roku, gotycka chrzcielnica, barokowa ambona oraz konfesjonał (1728)  
+
*[[lkwim:Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Borecznie|kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]] wzniesiony w 1. poł. XIV w., kilkakrotnie przebudowywany. We wnętrzu zachował się m.in. ołtarz główny z 1697 r., gotycka chrzcielnica, barokowa ambona oraz konfesjonał (1728)  
*Cmentarz przykościelny
+
*cmentarz przykościelny
*Pastorówka
+
*tzw. pastorówka
*Budynek szkoły wraz z otoczeniem
+
*budynek szkoły wraz z otoczeniem
<br/>
 
  
== Bibliografia ==
+
==Ciekawostki==
#''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
+
*Dzięki inicjatywie paru mieszkańców wsi Boreczno odkopano w lipcu 2007 r. blok granitowy leżący przy murze kościelnym. Równo ociosany, duży kamień był widoczny na powierzchni ziemi w małym, zaledwie 10 cm fragmencie. Leżał na zachodnim krańcu działki kościelnej. Przez wiele lat był niewidoczny, ponieważ położono go przy murze, przysypano ziemią, porósł trawą i drobną roślinnością. 17 lipca 2007 r. w obecności księdza proboszcza parafii Boreczno w godzinach popołudniowych odkopano znacznych rozmiarów granitowy obelisk. Na frontowej ściance obelisku znajdowały się wykute: miecz i krzyż z datami 1914-1918,  napis: UNSEREN HELDEN (Naszym Bohaterom) i hełm wojskowy.<ref>http://archipelag.ceik.eu/miejscowosci.html?tx_places_pi1%5Bplace%5D=3&tx_places_pi1%5Baction%5D=show&tx_places_pi1%5Bcontroller%5D=Place&cHash=5d971fb824406dce348756209ea7fd85</ref>
#Niesiobędzki Wiesław, ''Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne'', wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
+
*Pierwszy ośrodek zdrowia w Borecznie został zorganizowany w 1953 r. w tzw. „pastorówce”. Pierwszym pracownikiem miejscowej służby zdrowia był felczer Bogdan Sosnowski, który pracował do maja 1960 roku. Po nim rozpoczął pracę felczer Józef Król. <ref>http://archipelag.ceik.eu/miejscowosci.html?tx_places_pi1%5Bplace%5D=3&tx_places_pi1%5Baction%5D=show&tx_places_pi1%5Bcontroller%5D=Place&cHash=5d971fb824406dce348756209ea7fd85</ref>
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.
 
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
 
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.zalewo.f117.pl/modules.php?name=Sections&op=printpage&artid=2125| Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [data dostępu: 5.03.2014]
 
<br/>
 
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
 +
== Bibliografia ==
 +
''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.<br/>
 +
Niesiobędzki Wiesław, ''Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne'', wyd. II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.<br/>
 +
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.<br/>
 +
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
 +
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.zalewo.f117.pl/modules.php?name=Sections&op=printpage&artid=2125 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html verwaltungsgeschichte.de] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.zapiskizalewskie.republika.pl/zapiski23.html  zapiskizalewskie.republika.pl, historia wsi Boreczno] [05.03.2014]
  
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Gmina Zalewo]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Zalewo (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 11:44, 22 gru 2016

Boreczno

Źródło: archipelag.ceik.eu
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Zalewo
Liczba ludności (2010) 265[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Boreczno
Boreczno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Boreczno
Boreczno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Boreczno (niem. Schnellwalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego. Boreczno w 2010 r. liczyło 265 mieszkańców (łącznie z osadą Piekło). W skład sołectwa wchodzą wsie Boreczno i Śliwa. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Józef Żłób[2].

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, na wschód od jeziora Jeziorak, 10 km na południowy wschód od Zalewa.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona na prawie chełmińskim w 1311 r. przez zasadźcę o imieniu Henryk. Wystawcą przywileju dla wsi był komtur dzierzgoński Sighardt von Schwarzburg. Obszar wsi obejmował 60 łanów. Został on powiększony o kolejne dwa łany za sprawą nadania komtura Wernera von Rundorfa. Wieś uległa zniszczeniu w 1414 roku, a następnie w okresie wojny trzynastoletniej.

W 1470 r. Boreczno, Mózgowo, Śliwę, Karnity oraz jezioro Gil Wielki i jezioro Kocioł wielki mistrz Henryk von Richtenberg przekazał na prawie magdeburskim polskiemu szlachcicowi Hanuszowi Krasnodębskiemu. Krasnodębski, który przybrał nazwisko Hans Schoneich, pozostał w Borecznie do swojej śmierci w roku 1528. Wieś odziedziczyli jego synowie, Hans i Georg. Pierwszy z nich brał udział w wojnie tureckiej, a po powrocie wybudował w Borecznie okazały pałac. Ufundował również wieżę miejscowego kościoła, w którego kryptach został pochowany w 1595 r.

W 1601 r. na czele rodzinnego majątku stanął wnuk Hansa I Schoneicha, a zarazem jego imiennik Hans III Schoneich. Poślubił on Katherine von Rauschke. Kolejny przedstawiciel rodu – syn Siegesmunda i Kathariny Mulbe – brał udział w wojnach szwedzkich po stronie króla. Przyjął również porzucone przez przodka nazwisko Krasnodębski.

W XVII i XVIII stuleciu Boreczno zasłynęło z organizowanych trzy razy w roku targów i jarmarków. W 1648 r. miejscowa parafia powiększyła się o dwie włączone do niej miejscowości: Urowo i Wielowieś.

Pierwsza miejscowa szkoła została wzniesiona około 1666 r. W 1714 r. po śmierci Johanna Alberta von Schoneicha, Boreczno odziedziczył jego syn Fabian – ostatni męski potomek rodu. Fabian w 1728 r. odbył pielgrzymkę do Jerozolimy, a po powrocie ufundował m.in. ambonę oraz stalle patronackie w miejscowym kościele. W 1740 r. Boreczno przeszło w ręce jego córki Sophii Charlotty.

W XVIII wieku wieś kilkakrotnie padała ofiarą pożarów. W tym okresie spalona została szkoła, plebania, a w jednym z pożarów zginęła wdowa po nauczycielu wraz z dwójką służących. Na dodatek w latach 1777–1778 wieś nawiedziła czarna ospa, która uśmierciła 46 osób. W 1782 r. Boreczno składało się z 37 domów. Do wsi należały przysiółki i osady: Stara Huta, Kraga, Piekło oraz Uroczysko.

W okresie wojen napoleońskich Boreczno padło ofiarą kontrybucji i rekwizycji dokonywanych przez francuskie wojsko. W tym czasie do wsi dotarła również dyzenteria, która siała spustoszenie wśród wyniszczonej i wygłodzonej ludności. Ofiarą epidemii była ostatniej przedstawicielce rodu von Schoneich, Sophia Charlotta, która pozostawiła Boreczno zaadoptowanemu przez siebie krewnemu. Johann Samuel Dietrich von Hoeverbeck przyjął rodowe nazwisko zmarłej tragicznie ciotki. W momencie przejęcia pieczy nad Borecznem był właścicielem Śliwy, Pomielina oraz Międzychodu. Po jego śmierci w 1809 r. Boreczno, Karnity, Śliwa, Pomielin i Międzychód odziedziczył jego syn – Hans Hoeverbeck-Schoneich. W 1817 r. Boreczno zostało sprzedane Christerowi Maxowi Gustawowi Freiherr von Aberdyhll, którego potomkowie władali Karnitami do 1945 r.

W 1820 r. w wyniku reformy Heinricha vom und zum Steina w Borecznie utworzono siedem niezależnych gospodarstw należących do uwolnionych od pańszczyzny chłopów. W tym okresie zajęcia lekcyjne odbywały się w budynku organistówki.

W 1857 r. odbudowano miejscową szkołę, która spłonęła w 1775 r.

W 1885 r. wieś była zamieszkana przez 352 osoby i składała się z 28 budynków mieszkalnych. W 1939 r. gmina Boreczno wraz z dwoma przyległymi majątkami była zamieszkana przez 570 osób i składała się ze 144 gospodarstw. 331 mieszkańców zatrudnionych było w rolnictwie, utrzymując się dodatkowo z pracy w lesie.

Edukacja

Kultura

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.

Zabytki

  • kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego wzniesiony w 1. poł. XIV w., kilkakrotnie przebudowywany. We wnętrzu zachował się m.in. ołtarz główny z 1697 r., gotycka chrzcielnica, barokowa ambona oraz konfesjonał (1728)
  • cmentarz przykościelny
  • tzw. pastorówka
  • budynek szkoły wraz z otoczeniem

Ciekawostki

  • Dzięki inicjatywie paru mieszkańców wsi Boreczno odkopano w lipcu 2007 r. blok granitowy leżący przy murze kościelnym. Równo ociosany, duży kamień był widoczny na powierzchni ziemi w małym, zaledwie 10 cm fragmencie. Leżał na zachodnim krańcu działki kościelnej. Przez wiele lat był niewidoczny, ponieważ położono go przy murze, przysypano ziemią, porósł trawą i drobną roślinnością. 17 lipca 2007 r. w obecności księdza proboszcza parafii Boreczno w godzinach popołudniowych odkopano znacznych rozmiarów granitowy obelisk. Na frontowej ściance obelisku znajdowały się wykute: miecz i krzyż z datami 1914-1918, napis: UNSEREN HELDEN (Naszym Bohaterom) i hełm wojskowy.[3]
  • Pierwszy ośrodek zdrowia w Borecznie został zorganizowany w 1953 r. w tzw. „pastorówce”. Pierwszym pracownikiem miejscowej służby zdrowia był felczer Bogdan Sosnowski, który pracował do maja 1960 roku. Po nim rozpoczął pracę felczer Józef Król. [4]

Przypisy

Bibliografia

Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wyd. II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
zapiskizalewskie.republika.pl, historia wsi Boreczno [05.03.2014]